دریافت فایل پی‌دی‌اف

حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) در روز پنج‌شنبه ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳ در شهر برلین آلمان در اولین نشست «همگرایی برای زندگی» شرکت کرد. در این نشستَ دو پنل مجزا با شرکت فعالان و کارشناسان ایرانی و غیرایرانی در باره امکانات و مشکلات همگرایی میان نیروهای دمکراتیک، اجتماعی و مترقی علیه جمهوری اسلامی و نقش نیروهای بین‌المللی در جهان و چگونگی همبستگی و همگرایی آنها با جنبش انقلابی «ژن، ژیان، آزادی» برگزار شد.
«همگرایی برای زندگی» گروهی از فعالان در حوزه‌های مختلف است که به‌سوی سامان‌دادن به جبهه‌ای از نیروهاَ گروه‌ها و افراد حرکت می‌کند که امید دارند از جمهوری اسلامی گذر کنند تا فردایی بهتر برای مردمان ایران ممکن شود که در آن آزادی و کرامتشان تضمین شده باشد. لذا برای رسیدن به این هدف در نخستین گام سلسله نشت‌هایی را در راستای هماهنگی میان فعالان، گروه‌ها و تلاش‌های موجود برای گفتگو و همگرایی جریان‌های مترقی و دمکراتیک، برگزار شد.
پژاک در این نشست، برنامه‌ها و اهداف خویش را بیان کرد.

متن کامل پیام پژاک برای نشست احزاب و سازمان‌ها در روز ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳ در برلین

لازم است دمکراتیزه‌کردن ایران اصل بنیادین در مبارزات هر حزب و سازمانی باشد، لذا اهداف و بینش‌های «حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)» نیز با چارچوب‌ها و سویه‌های مشخص و شفاف در راستای دمکراتیزاسیون ایران و کردستان طرحریزی گشته. در سده‌های اخیر، هر انقلاب و نیروی انقلابی چون قادر نشده مدرنیته خاص خویش را متفاوت از مدرنیته سرمایه‌داری سلطه‌گر برسازد، دچار افول و ناکامی شده. پژاک اما قادرگشته در سیر مبارزات خویش از حیث تئوریک و عملی، در انطباق با نیازهای جامعه مدنی و فرهنگ‌های کردستان، ایران و خاورمیانه، مدرنیته خاص خویش تحت نام «مدرنیته دمکراتیک» با اصول و معیارهای خودویژه متکی بر آزادی انسان و جوامع و اکولوژی برسازد. تمامی برنامه، استراتژی و تاکتیک‌های پژاک بر بنیان همان مدرنیته و در جهت بازگرداندن اراده و عمل به جامعه طرحریزی می‌شوند.

  • اهداف پژاک

هدف بنیادین پژاک، پیروی از سیاست دمکراتیک در چارچوب سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک برای سازماندهی خلق به منظور برساختن «ملت دمکراتیک»‌ است. فرم سیاسی آن سیستم نیز «خودمدیریتی دمکراتیک» می‌باشد که شکل مدیریتی آن بر بنیان پراکندگی قدرت و تقسیم اختیارات و سیر تصمیم‌گیری‌ها از پایین به بالا است. بنابراین همه امکانات، مفاهیم و راهکارها را در خدمت هدف بزرگ یعنی «ملت دمکراتیک» قرارمی‌دهد. در این راستا از مسیر حل مسئله کُرد و مبارزه برای آن، به همان هدف می‌رسد و پدیده دمکراسی را هم در کانون روابط کردستانی، منطقه‌ای و جهانی جای‌ می‌دهد.

پژاک، سیستم و نظامی کنفدرال اجتماعی مبتنی بر حق تعیین سرنوشت ملت‌ها به دست خودشان را با تفسیری نوین و با طرح خودمدیریتی برگزیده و سیستم «جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کردستان(کودار)» برای آن منظور است. دمکراسی، آزادی زن و زندگی محیط‌زیست‌گرا را پایه می‌داند. نظام مدنظر ما، غیردولتی بوده و سازماندهی اجتماعی – سیاسی، فرهنگی و دمکراتیک جوامع را مبنا قرار می‌دهد. در آن، تمامی اجتماعات اتنیکی – ملی، دینی، مذهبی و فرهنگی می‌توانند خویش را به شکل کمون، مجلس، کنگره‌ها، آکادمی‌ها، تشکل‌های صنفی(سندیکاها، تعاونی‌ها) و احزاب سازمان بخشند. سیستم مطلوب‌نظر پژاک بر مبنای ملت دمکراتیک « با ابعاد: سیاسی، اجتماعی، زندگی مشترک آزاد، اقتصادی، حقوقی، فرهنگی، آموزشی، دفاع ذاتی و دیپلماسی» سازماندهی می‌شود. ما در این سیستم برای کسب قدرت و سلطه نمی‌کوشیم، قدرت را تقسیم و بازتولید نمی‌کنیم، بلکه رفتار دمکراتیک را در چارچوب مدیریت دمکراتیک غیرسلطه‌گرا جایگزین آن می‌سازیم.

 انتخابات و تصمیم‌گیری دمکراتیک بومی و اصل مشارکت را در تمامی سطوح مبنا می‌گیریم. همزیستی تنوعات اجتماعی بر مبنای آزادی و برابری(با مدنظر گرفتن تفاوتمندی‌ها) را می‌پذیریم. در چاره‌یابی مسائل جامعه کُرد و سایر تنوعات اتنیکی، ملی و دینی – مذهبی موجود در شرق کُردستان و ایران، رویکردهای سلطه‌گرانه و ضددمکراتیک را نمی‌پذیریم و ساختار ملت دمکراتیک را مبنا قرارمی‌دهیم. برای جوامع شرق کردستان، مدل خودمدیریتی دمکراتیک و در خارج از کُردستان نیز اتحاد دمکراتیک ملیت‌ها و خلق‌های ایران را قبول می‌کنیم. لذا هر ملیت و خلقی حق دارد مناطق خویش را بدون دخالت قدرت مرکزی مدیریت نماید و آزادی‌های ملی، فرهنگی و آزادی زنان را خویش با توسل به اراده‌اش ترویج دهد. پژاک در برابر اقدامات سرکوبگرانه دولت – ملت نظیر اعمال نسل‌کشی فرهنگی و فیزیکی بر خلق و سرزمین کُرد و دیگر جوامع موجود در کردستان، در چارچوب دفاع مشروع مبارزه می‌نماید.

پژاک و نیروی گریلای آن، نیروی دفاع مشروع و خوددفاعی(دفاع ذاتی) خلق‌کُرد هستند. نظام ایران هم یک نظام جنگ و ملیتاریسم(ارتش‌سالار) انحصارگر با هدف اعمال فشار و استثمار می‌باشد که بصورت جعلی یک ملت ارتش‌سالار و سپاه‌محور ایجاد نموده. نظامی‌گری آن نیز گسترده‌ترین انحصار ثروت و قدرت است. سه‌گانه انحصارگری نظامی، اقتصادی و ایدئولوژیکی نظام حاکم بر ایران نهایتا یک کل را علیه جامعه، اکولوژی و زن تشکیل می‌دهند و خلع‌سلاح می‌نمایند. خلقمان که با نسل‌کشی فرهنگی و گاه فیزیکی روبرو است، نیاز مبرم و طبیعی به اصل حیاتی دفاع‌مشروع دارد. این اصل آلترناتیو اصل جنگ در نظام ضددمکراتیک کنونی ایران می‌باشد. دفاع مشروع صرفا برای دفع تهاجمات دشمن نه بلکه اساسا جهت کسب حق خودمدیریتی دمکراتیک خلق می‌باشد که اگر نظام‌ حاکم بر کردستان از راه مذاکرات دمکراتیک آن را پذیرفتند، فبها اگرنه رهیافت دفاع مشروع آکتیو برای اجرایی‌کردن یک‌طرفه خودمدیریتی تداوم می‌یابد.

  • اصل آزادی زن

ما معتقدیم که بدون آزادی زن و رهایی زنان از چنگ نظام مردسالار جهان کنونی و بدون اعتقاد به این اندیشه آزادیخواهانه، هیچ حزبی در چارچوب‌ یک حزب اصیل و حقیقی جای نمی‌گیرد. پژاک حزب آزادی زنان است زیرا بدون آن، آزادی جامعه موهومی خواهدبود. در حق مدیریت و سهیم‌شدن زنان در سیاست و سایر حوزه‌ها، برابری کامل حقوق بصورت ۵۰ به ۵۰ را رعایت می‌نماید که فراتر از حدنصاب‌های قانونی جهانی است. جریان‌های جهانی فمینیستی اگرچه یک ارزش مبارزاتی تلقی‌می‌گردند، اما از حیث مبانی فکری و شیوه عمل انقلابی و ساختار مبارزاتی با انتقاداتی از جانب جنبش ما، پژاک روبروهستند. این انتقادات در راستای تعالی است و نه نفی و انکار. مفهوم جنسیت‌گرایی زن و یا مرد هر دو مردود هستند و به جای آن از مفهوم «آزادی‌زن» استفاده می‌نماییم. فلسفه و شعار آن «زن، زندگی، آزادی» است. مناسبات مردسالارانه بصورت مخرب بر خود حوزه‌های جامعه و اکولوژی هم حاکم می‌باشد، بنابراین بدون آزادی زن، جهان مردها تغییر ذهنیتی به خود نخواهددید و جامعه و اکولوژی هم آزاد نخواهندشد. پدیده آزادی زن تاکنون یک حلقه گمشده و یا بسیار ضعیف در ساختار احزاب کُرد و جهانی بوده‌است؛ از این منظر، پژاک در سطح جهانی حرفها برای گفتن دارد.

  • اصل جامعه مدنی

از دیگر اهداف ریشه‌ای پژاک، از حیث پارادایمی در همه حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و در کل، در عرصه مدیریتی، قراردادن «جامعه مدنی» در درجه نخست است. هزاران سال است در درون تمدن‌های مختلف، جامعه از سیستم خاص خویش برخوردار نبوده. لذا جامعه مدنی لازم است بصورت مدیریت دمکراتیک با مشارکت همه خلق‌ها و ملیت‌ها متکثر و سایرت تنوعات جامعه، بالاتر از دولت، احزاب و سازمان‌ها رأس مدیریت را در اختیار بگیرد و سازماندهی آن از پایین به بالا باشد. هدف ما، ایجاد جامعه‌ای «نیک، صحیح، زیبا و آزاد» است و سیستمی چون کودار را برای آن منظور پیشنهاد می‌کنیم. در جریان انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» یگانگی ما و جامعه‌ کُرد در شرق کردستان اثبات گردید و در جریان اعتصاب سراسری و خیزش‌ها در نخستین سالگرد این انقلاب هم باردیگر این حقانیت ما و خلقمان به همگان ثابت شد.

با این اوصاف، «عدالت اجتماعی» که آرزوی همه انقلابات و جوامع است، مگر از طریق بازپس‌گیری تمامی اختیارات و عملکرد مدیریتی و تفویض آن به خود جامعه، تحقق یابد. تنها در این صورت است که «استقلال و آزادی» بعنوان دو مفهوم در حیات آزادانه انسان صورت عملی – اجتماعی بخود می‌گیرند و خمیرمایه همان «عدالت اجتماعی» می‌گردند. سلب اراده و اختیارعمل از جامعه مدنی تحت عنوان مدیریت الیت‌های سلطه‌گر در بالا که در نهادهای دولت نفوذ کامل دارند، به معنای نقض اصل «عدالت اجتماعی» می‌باشد. بنابراین، عدالت اجتماعی با مشارکت مستقیم و بی‌واسطه اقشار و توده‌ها در تصمیم‌گیری‌ها، تصمیم‌سازی‌ها و اجرایی‌کردن، که لازمه دمکراسی مستقیم است، تحقق می‌یابد. چه‌بسا مشارکت مستقیم با «مدیریت اجتماعی» ممکن می‌گردد . پس مدیریت اجتماعی، عدالت اجتماعی را به دنبال دارد و فراتر از امری نمایشی صرف تحت نام «انتخابات دولتی» است.

  • اصل اکولوژی

امروز بیشتر از انسان و جامعه، اکولوژی از سوی نظام‌های سلطه‌گر با نابودی روبرو گردانده شده. نابودی زیست‌بوم، نابودی انسان است. بنابراین، برساخت و تربیت انسانی هوشیار در قبال زیست‌بوم، سازماندهی جامعه بصورت حافظ محیط‌زیست و اکولوژیک‌کردن اقتصاد، صنعت، تولید و تجارت و زراعت و نیز اشکال عمران و آبادانی، از اولویت‌های پژاک می‌باشد که مدیریت آن بایستی بدست جامعه مبتنی بر علم باشد. مقوله اکولوژی در کنار دو مقوله «جامعه دمکراتیک» و «آزادی زن» یکی از پایه‌های اصلی پارادایم سه‌پایه ما می‌باشد.

  • پیام شفاف پژاک

باتوجه به اصولی که ذکر گردید، خواست پژاک، گذار از رژیم کنونی ایران و لذا طی ترویج مبارزات، دمکراتیزه‌نمودن کل کشور با همکاری خلق‌ها و نیروهای دمکراتیک و چپ‌گرا می‌باشد. از اهداف بنیادین ما، تغییر ساختاری در سراسر ایران بر مبنای اصل دمکراتیزاسیون است. دمکراتیزه‌کردن ایران، با همگرایی خلق‌ها و ملیت‌های کُرد، فارس، آذری، عرب، بلوچ، گیلک – مازنی و … قابل‌تحقق می‌باشد.

ما روابط با اپوزیسیون دمکراتیک و چپ‌گرای ایرانی را جزو اهداف دیپلماتیک و مبارزاتی خویش قرارداده‌ایم و معتقدیم که همگرایی احزاب و سازمان‌های اپوزیسیون از راه‌های نیرومندانه مبارزه برای گذار از رژیم کنونی ایران و دمکراتیزاسیون است. در این مسیر، تشکیل پلاتفرم‌های مشترک جهت تقویت روابط و مشارکت همگرایانه با هدف روابط گسترده‌تر احزاب و سازمان‌ها و انجام کار و مبارزه عملی و دیپلماتیک از ضروریات است. پژاک برای تقویت اینگونه روابط اعلام آمادگی می‌نماید. بنابراین ایجاد یک سیستم مشترک برای احزاب و نیروهای اپوزیسیون ایرانی و کُردی جهت سازماندهی امورات مشترک را پیشنهاد می‌کنیم.

ما، پژاک، معیارهای جهانی زندگی دمکراتیک را که تاکنون از سوی خلق‌های اروپا و سایر مناطق جهان بعنوان ارزش و دستاورد مدیریت دمکراتیک جامعه به ارمغان آورده‌شده‌اند و پیشرفت‌هایی حاصل نموده را قبول داریم و برای ترویج آن با دخیل نمودن تفاوت‌مندی‌های منطقه و جامعه‌مان می‌کوشیم. تلاش می‌کنیم روابط خویش با سازمان‌های دمکراتیک بین‌المللی را گسترش دهیم و مروج فرهنگ دمکراسی‌محور باشیم. پژاک همچنین حقوق دمکراتیک بین‌المللی و اعلامیه‌های حقوق بشر را پذیرفته، از آنها پشتیبانی نموده و در امور اجرایی آنها را محترم می‌شمارد. چون از سازمان‌ها و احزاب انتظار حمایت دمکراتیک و عملی از جنبش آزادیخواهی ایران و شرق کردستان داریم، لذا معتقدیم که جایگیری آنها در برخی پلتفرم‌های همگرایانه اپوزیسیون مفید به واقع خواهد بود.

پژاک با ارایه اهداف، راهکارها و پیام‌های شفاف خویش، معتقد و امیدوار است که در پلتفرم حاضر بتوان به پیشبرد روابط اپوزیسیون دمکراتیک در عرصه‌های میدانی و عملی – سازمانی نوعی همگرایی حاصل کرد. لذا برای هرگونه همکاری اعلام آمادگی می‌کنیم. با آرزوی موفقیت و پیروزی در مبارزات دمکراتیک و به امید رسیدن به روزهای آزاد. قطعا آزادی محقق خواهد شد، ژن، ژیان، آزادی!

حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)

۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳

تصاویری از نشست برلین: