بحران کنونی ناشی از ذهنیت، ایدئولوژی و نظام رژيم ایران است. نظامی که در برابر تغییر و تحول دموکراتیک ایستادگی و مقاومت می‌نماید.
ریاست مشترک پژاک در مورد وضعیت سیاسی، نظامی و اقتصادی ایران و شرق کردستان گفت:« بحران کنونی ناشی از ذهنیت، ایدئولوژی و نظام رژيم ایران است. نظامی که در برابر تغییر و تحول دموکراتیک ایستادگی و مقاومت می‌نماید. »
زیلان وژین ریاست مشترک حزب حیات آزاد کردستان«پژاک» در برنامه‌ی این هفته‌ی هلی سه از شبکه‌ی تلویزیون آرین به وضعیت سیاسی، اقتصادی و نظامی ایران و شرق کردستان و آخرین تحولات منطقه پرداخت.
وژین ابتدا یاد و خاطره‌ی شهدا آرام سنه، جنگاور باهوز، باهوز سنه و خدر بایزیدی را گرامی و بر تداوم و تحقق راه و آرمان‌های شهدا سوگند یاد نمود و در این باره گفت: جنگاور باهوز و باهوز سنه در مبارزات جنبش آپویی در شرق کردستان نقش بسزا و تاثیرگذاری داشتند. باهوز سنه اثبات نمود که شخصیت انقلابی و آپویی هیچ‌گاه تسلیمیت نمی‌پذیرد. از این رو باهوز طناب دار و مقاومت را به جای تسلیمیت برگزید. ایستار، مقاومت و مبارزهی جنگاور باهوز بی‌مانند بود. شور و اشتیاق انقلابی و اراده‌ی رفیق جنگاور باهوز در سال‌های طولانی مبارزاتش خصوصا در زندان‌های رژيم ایران را نمی‌توان توصیف نمود. رفیق آرام سنه با ایثار و ایستار آپوئیستی نشان داد که گریلا تا آخرین قطرات خونش برای دست‌یابی به اهداف انقلابی، مبارزه می‌نماید.
وی در مورد وضعیت کنونی رژيم ایران گفت: رژيم ایران در بحران سیاسی، اقتصادی و نظامی قرار دارد. در این راستا برای دور زدن تحریمات و رهایی از شرایط فعلی خلق را با مشکلات و معضلات فراوانی روبرو ساخته است. حملات گسترده‌ی رژیم ایران در برابر خلق کرد و ایران و گریلاهای کردستان نشان از بغرنج بودن موقعیت آن و در تنگنا قرار گرفتن آن است.
وژین ادامه داد: بحران‌های کنونی ایران صرفا اقتصادی نیست بلکه بخشی از بحران‌های کنونی در ایران است. بحران کنونی ناشی از ذهنیت، ایدئولوژی و نظام رژيم ایران است. نظامی که در برابر تغییر و تحول دموکراتیک ایستادگی و مقاومت می‌نماید. بدانیم که مشکلات کنونی جامعه‌ی ایران و شرق کردستان همانند بحران‌های اقتصادی و زیست‌محیطی ناشی از سیاست‌های نادرست رژیم ایران است نه فشارها و مداخلات خارجی بر ایران.
ریاست مشترک پژاک در رابطه با دلایل میلیتاریزه نمودن جامعه‌ی ایران و شرق کردستان از سوی سپاه رژیم ایران گفت: رژيم ایران از هر گونه اعتراض و موضع، اتحاد و انسجام خلق‌ها در هراس است. این موضوع سبب گشته تا با امنیتی و میلیتاریزه نمودن فضای جامعه از هر گونه ندای اعتراضی جلوگیری و آن را سرکوب نماید. اما بدانیم اگر تاکنون ایران با مداخلات خارجی روبرو نگشته، ایستار و سطح آگاهی خلق‌های ایران بوده که از این نوع تهاجمات جلوگیری نموده است نه قدرت، سیاست‌های حکومت و دولت ایران. زیرا خلق‌های ایران هیچ‌گاه خواستار مداخلات خارجی برای چاره‌یابی مشکلات و بحران‌ها نیستند. البته خلق دیگر تاب تحمل رژيم ایران و سیاست‌هایش را ندارد و دیگر مشروعیت این حاکمیت در میان مردم از دست رفته است.
وژین به نظامی نمودن دولت و مباحث استیضاح روحانی و آینده‌ی ایران اشاره و خاطر نشان ساخت: با وجود ریاست جمهوری اصلاح‌طلبان، اصول‌گراها و میانه‌روها در طول ۴۱ سال اخیر هیچ تغییر، تحول جدی و اساسی در دولت ایران ایجاد نشده است. آینده‌ی ایران نیز در صورت تداوم همین ایدئولوژی و سیاست تغییری نخواهد کرد. رژیم ایران در آینده تغییراتی در سیاست‌های خود با توجه به فشارهای خارجی و نارضایتی‌های مردم از حکومت ایجاد خواهد کرد. بدان معنی که حکومت و دولتی کاملا نظامی ایجاد می‌شود.
وژین به تبلیغات کاندید شدن زنان در پست ریاست‌جمهوری اشاره کرد و گفت: تا زمانی که ذهنیت و ایدئولوژی و سیاست حکومت تغییر ننماید، برطرف شدن مشکلات زنان در هر صورتی امکان پذیر نخواهد بود. در صورتی مسائل زنان حل خواهد شد که در قانون اساسی و سیاست و ایدئولوژی نظام ایران تغییر و تحولات ریشه‌ای و دموکراتیک صورت پذیرد. البته رایزنی در مورد کاندید شدن زنان برای ریاست جمهوری را نمی‌توان بدور از مبارزات زنان در طول سال‌های اخیر از زندان‌ها از سوی نسرین ستوده و زینب جلالیان گرفته تا مقاومت و مبارزهی زنان در خیابان برشمرد. اما بایستی دانست تا رژیم حاکم به صورت ریشه‌ای در ساختار خود تغییراتی صورت ندهد، جای گرفتن زنان در پست ریاست جمهوری و پست‌های کلیدی نیز بر پایه‌ی قوانین و نرم‌های نظام کنونی خواهد بود.
ریاست مشترک پژاک به وضعیت کنونی در منطقه و نقش رژيم ایران در آن اشاره و گفت: حکومت ایران همیشه خطر جنگ را احساس کرده است بدین خاطر جنگ و درگیری در خارج از مرزهای ایران از سیاست‌های رژيم ایران بوده است. جنگ فعلی در قره‌باغ نیز حاصل سیاست‌های قدرت‌های هژمونیک منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از جمله حکومت ایران است.
وی در مورد وضعیت کنونی در قره‌باغ و تاثیرات آن در ایران گفت: لازم است بدانیم جنگ میان خلق‌ها محصول پروژه‌ی دولت – ملت است. جنگ کنونی میان ارامنه و آذری‌ها حاصل پروژه‌ی دولت-ملت است. نباید میان خلق‌ها خصوصا کردها و آذری‌ها تنش و یا جنگی به وجود آید. برافروخته شدن این آتش نتایج اسفبار و قتل‌عام در بردارد. در این راستا همزیستی مسالمت‌آمیز میان خلق‌ها و پروژه‌ی ملت-دموکراتیک چاره‌یاب مشکلات کنونی است. کنفدرالیسم دموکراتیک می‌تواند مشکلات قره‌باغ را حل و همزیستی مسالمت‌آمیزی برای کردها و آذری‌ها بدنبال داشته باشد.
وژین به وضعیت شنگال و موضع و سیاست‌های خاندان بارزانی اشاره و خاطرنشان ساخت: موضع خلق‌مان در کردستان و خارج از میهن در برابر معاهده‌ی میان خاندان بارزانی و بغداد ارزشمند و به جا بود. معاهده‌ی کنونی خاندان بارزانی در مورد شنگال نشان می‌دهد که هیچ‌یک از سیاست‌های بارزانی در راستای منافع ملت کرد نیست. بدانیم که چنین اتفاقی تحمیل نسل‌کشی دیگری بر مردم ایزدی از سوی بارزانی است. در این میان لازم است احزاب شرق کردستان نیز در این باره موضع آشکاری اتخاذ نمایند. همچنین اتحاد میان احزاب شرق کردستان در موقعیت فعلی ضرورتی تاریخی و سرنوشت‌ساز است. منافع حزبی، شخصی و خاندانی کنار گذاشته شود و با اتحاد در برابر دشمنان خلق کرد جنگید.
زیلان وژین ریاست مشترک پژاک در پایان برنامه‌ی هلی سه در رابطه با کارزار نه به اعدام و آری برای دموکراسی گفت: مشارکت هر فرد و حزبی در نتیجه‌ی این کارزار تاثیرگذار خواهد بود. اتحاد، همبستگی و مبارزه‌ای همه‌جانبه می‌تواند به اعدام‌ها پایان دهد و دموکراسی را در ایران و شرق کردستان به ارمغان آورد. در این میان لازم است برای تغییرات ریشه‌ای در ایران و تحقق دموکراسی راستین مشارکتی فعالانه داشت.