گفتگو ویژه با امیر کریمی که در شبکه‌ی آرین تی‌وی منتشر شد.
موضوع برنامه جنگ ایران و اسرائیل و پیامدهای این جنگ بر جامعه و نقش سازمان‌ها و احزاب برای آینده‌ی ایران.
از 23 خرداد شاهد جنگ و درگیری ما بین ایران و اسرائیل هستیم. در این برهە زمانی، این جنگ در انجام کدام سیاست پیش آمده است؟
امیر کریمی: قبل از هر چیزی تسلیت و همدردی خود را اراسته‌ی جامعه‌ی مدنی، زنان، کودکان و اشخاص مدنی و تمام کسانی که بی‌گناه در این جنگ جانشان را از دست میدهند، به خانواده‌های‌شان تسلیت میگویم.
جنگی که اکنون در میان است بخشی از یک جنگ دیرینه است از زمانی که جمهوری اسلامی تاسیس گردیده است سیاست مداخلە، سیاست هژمون گرایی، گروە های وابستە بە خود را درست میکند خیلی وقت است کە هم گروهای شیعە و هم گروه‌های تندرو در منطقە سازماندهی می‌نماید و از طریق آنها بە مداخلە می‌پردازد. نمونە‌ی آن حزب اللە لبنان، و بخشی از آن نیروهای که در عراق و یمن وجود دارند برنامەی بە نام هلال شیعە داشت کە از طریق آن میخواست خود را بە دریای سفید برساند. هرچند کە این خیال دیرین و افسانەی امپراتوری‌ست کە از عصر صفوی وجود دارد تا هم خود را بە دریای سیاە و هم دریای سفید برساند و اینگونە هژمونی خود را بە منطقە تحمیل نماید. هم زمان با مصادره‌ی ایدولوژی رادیکال و تندرو و خیال اینکە بە واسطەی سلاح اتمی تبدیل بە اقتداری بزرگ گردند، بدون شک این‌ها برای سیستم جهانی بە عنوان خطر و تهدید تلقی میگردد و همچنین برای منطقە نیز خطر و تهدید بە عمل می‌آید.
هیچ جنگی در خاورمیانە روی ندادە کە تحت هر شرایطی جمهوری اسلامی پشت پردە آن قرار نگرفتە باشد. خلق‌های منطقە از سیاست های جمهوری اسلامی بە ستوه آمده‌اند مداخلات آنان در سوریە، عراق و تمامی منطقە سبب گشتە تا بحران‌ها عمیق‌تر گردد. میتوان گفت مسبب تمامی این مشکلات صرفا جمهوری اسلامی نیست، اما بدون شک نقش اساسی داشتە در توسعە‌ی و عمیق‌تر شدن مشکلات و آسیب و آزارهایی کە بە خلق‌های منطقە متحمل گردیده است، یک سیستمی جهان وجود دارد کە آن سیستم نیز برنامە‌های خود را دارد تغییرات بزرگ جهانی در سیستم سرمایەداری در میان است علل الخصوص برای خاورمیانە دارای برنامە‌های هستند کە این برنامە صد سال پس از
سایکس پیکو میخواهد هم از لحاظ ساختاری و هم از لحاظ مفهومی تحولاتی را در منطقە بە وجود بیاورد و ایران هم بە مثابه‌ی دولت- ملت هم بە مثابه‌ی سیستم ایدولوژیک و هم پراکتیک و عملکردی کە در منطقە داشتە، یکی از موانع اصلی بر سر راە این پروژە است. اکنون برنامە‌های سیستم جهانی و سیستم جمهوری اسلامی در مقابل هم قرار گرفتە‌اند و خلق های منطقە نیز خواهان رهایی از مداخلات، آسیب و تخریباتی هستند کە جمهوری اسلامی در منطقە بە بار آوردە است. بدون شک در سیستم آیندە خاورمیانە بە گونەی کە نیروهای جهانی و سیستم سرمایە داری جهانی برای آن برنامە‌ریزی نمودە بر اساس و محوریت تبدیل نمودن اسرائیل بە نیروی اصلی خاورمیانە است. یعنی اسرائیل همراە با هم پیمانی عرب بە نیروی اصلی در منطقە تبدیل میگردد و هم پیمانی دول عربی و پیمان ابراهیمی تبدیل بە پیمان اساسی خاورمیانە میگردد در این راە ایران نیز در برابر آن مانع و تهدید بزرگی است. دفاع از منافع و امنیت اسرائیل برای آمریکا و سیستم جهانی موضوعی استراتژیک است کە جمهوری اسلامی برای آن تهدید است اگر تمامی این مسائل را جمع‌بندی نمائیم بە این نتیجە میرسیم کە این جنگ مرحلە پایان دادن بە تضاد‌ها، فشار و تمامی مسائلی است کە در طی چهل سال اخیر جمهوری اسلامی در برابر نیروهای جهانی و منطقەای بە وجود آوردە است و این جنگ مرحلەی پایانی و مرحلەی تعیین کنندە است.
– همانطور کە خاطر نشان کردید نقشەی خاورمیانە‌ی جدید در حال طراحی است کە آن را بە عنوان مرحلەی آخر بە نام کردید آیا هیچگونە افق آزادی برای خلق‌ها نمایان می‌شود؟
امیر کریمی: جنگ بە تنهایی نمی تواند آزادی بیافریند ما نمیتوانیم بیان کنیم کە این جنگ بە تنهایی حاوی آزادی است. هیچ جنگی حاوی آزادی نیست مگر اینکە جنگ و مبارزە خلق‌ها برای آزادی خودشان باشد جنگ حاضر جنگ منافع و دولت هاست ما همچون خلق کورد و جنبش آزادی، بخش و طرفی از این جنگ نیستیم و با این جنگ هم موافق نیستیم شاهد آنیم کە این جنگ چە مشکلات و معضلاتی برای خلق و زندگی خلق بە وجود می‌آورد و تا چە اندازە خلق قربانی این جنگ است آنچە کە از دست ما بر می‌آید تنها محدود بە این نیست کە با پرسپکتیو اخلاقی بە جنگ نگاە کنیم یا اینکە در مورد این بحث کنیم کە جنگ از نظر اخلاقی چە فجایعی را بە بار می‌آورد آنچە کە از این بە بعد مهم است این است کە چگونە از تاثیرات و تخریبات جنگ نسبت بە جامعە بکاهیم. درنتیجە این جنگ چگونە از فروپاشی جامعە جلوگیری کنیم اجازە ندهیم کە بە سبب این جنگ بار دیگر جنگ طلبان، تاجران‌جنگ و اقتدارگریان بە میدان بازگشتە و حاکمیت خود را بر خلق فرض کنند، و خلق دوباره مجبور بە ایستار و مقاومت در برابر آنها بگردد. ما دیگر درصده‌ی هستیم کە باید دستاورد این صد سال، آزادی و دمکراسی باشد نباید صدەی تکرار دیکتاتوری و اقتدارگرای بر خلق باشد. در حال حاضر آنچە کە روشن است جنگ نمیتواند منتج بە دمکراسی شود و دست آورد هیچ جنگی دمکراسی نیست آنچە کە می‌تواند آزادی و دمکراسی را بە ارمغان بیاورد فقط تلاش و مبارزە خود خلق است. همین دلیل برای ما بسیار مهم است، کە ما بر اساس رهنمودهای خلق بە این مرحلە بنگریم یعنی خلق بە چە شیوە‌ایی از این مرحلە گذار و خود را سازمان دهی میکند و خلق در این مرحلە چگونە تصمیم گیرندە باشد و اجازە ندهد کە کسی برای آن تصمیم بگیرد. این نیروهای کە اکنون درحال جنگ‌اند هیچگونە دیالوگ دموکراتیک و یا برنامەی برای مسائل و مشکلات ندارند. آنان در حال جنگ بر سر اقتداراند، جنگ بر سر هژمونی، جنگی کە تماما در راستای منافع آنهاست. ما نمیتوانیم اهداف و آرمان‌هایمان را در راستای این جنگ انتخاب کنیم این را کاملا شفاف و آشکار بیان میکنیم بە همین دلیل ما موافق جنگ نیستیم ما همسو با رهیافت و چارەیابی، دمکراسی و آیندە هستیم و این مسئلەی است کە با نیرو و پشتیبانی خلق بە ثمر میرسد بدون شک از نزدیک نظارە‌گر تحولاتی هستیم کە در نتیجە جنگ بە بار می‌آید. خلق در هرگونە تحولی مداخلە نمودە و نخواهد گذاشت خلاء‌های ایجاد شدە در نتیجە جنگ را نیروهای فرصت طلب و جنگ افروز بە سود خود تمام کنند. تاریخ از نو نوشتە می‌شود و این بار خلق است کە تاریخ را می‌نویسد و اجازە نمی‌دهد هیچ کسی برایش تاریخ بنویسد.
– در چند روز گذشتە شما بە مثابە پژاک بیانیەی منتشر نمودید کە در آن از مرحلەی نو از انقلاب زن، زندگی، آزادی بحث نمودید منظور از این مرحلە چیست؟ و لازم است خلق در این مرحلە چگونە بە انقلاب زن، زندگی، آزادی بنگرند؟
امیر کریمی: ما در زمان انقلاب زن، زندگی، آزادی نیز بر این بودیم کە انقلاب زن، زندگی، آزادی انقلابی بلند مدت و ادامە داراست تنها یک قیام نیست ما بخش قیام انقلاب زن، زندگی، آزادی را دیدیم قابل درک است کە بعد از مدتی این قیام کم رنگ گشت اما این بدان معنا نیست کە انقلاب زن، زندگی، آزادی بە پایان رسیدە است. هیچ کسی نمیتواند بە انقلاب زن، زندگی، آزادی پایان دهد انقلاب زن، زندگی، آزادی صاحب دستاورد های فراوانی است و بزرگترین دست آورد آن نیز این بود کە خلقمان توانمندی‌های خود را شناخت یعنی بە آن توانمندی‌ها پی برد کە می‌توانند پیشاهنگ تحولات در زمینە آزادی، دمکراسی باشند. زنان بە توانایی‌های خود پی بردند. این نیرو چگونە خود راسازماندهی میکند! این نیرو چگونە خود را بە مثابە نهاد و سازمان در میان جامعە کردی مطرح می‌نماید! معنی این را بە خوبی باید درک نمود و ما بر این باوریم کە زمان بنیاد نهادن انقلاب زن، زندگی، آزادی فرا رسیدە است پیشاهنگان واقعی انقلاب زن، زندگی، آزادی اکنون بر روی این کار می‌کنند کە چگونە جامعەی را پایە‌ی گذاری نمایند، چگونە مدیریتی را پایە گذاری نمایند و چگونە آیندە ساز باشند و تا آن زمان این انقلاب ادامە دارد این انقلابی است کە تا زمانی ک نیازمندی‌های جامعە وجود داشتە باشد و تا زمانی کە جامعە نیازمند تحول باشد، نیازمند گفتمان آزاد ، مبارزە و نیازمند بە تغییر رژیم و اقتدار باشد و تا زمانی کە نیاز بە احقاق آزادی در زمینە های ملی و جنسیتی وجود داشتە باشد انقلاب زن، زندگی، آزادی ادامە دارد. تا زمانی کە جامعەی‌مان، محیط زیست‌مان را از معرض تهدید و اقتدار و اشغال آزاد نگردانیم انقلاب زن، زندگی، آزادی ادامە دارد. اکنون کە یکی از حساس‌ترین مراحلی است کە پیشاهنگان انقلاب زن، زندگی، آزادی کە ما جنبش خود را بخش اساسی آن می‌دانیم باید در مورد چگونە رقم‌زدن آیندەی خود تصمیم بگیریم.
– در بیانیەی بە این اشارە نمودید کە همبستگی احزاب کوردی باید ایجاد شود منظور از این همبستگی چیست و چگونە ایجاد می شود؟
امیر کریمی: در این مرحلەی حساس، موضع‌گیری خلق کورد بسیار تعیین کنندە است . سیاست خلق کورد بسیار تعیین کنندە است. خلق کورد محرکه‌ی اساسی تحولات و دمکراسی در منطقە است ما بە خوبی می‌دانیم کە مسئلە کورد در انجام نبود دمکراسی در نتیجه‌ی نبود ذهنیتی چارەیاب و دمکراتیک بە این روز رسیدە است. در انجام سیاست انکار، سیاست امنیتی نمودن و سرکوب گرایانە مسئلە کورد بە وجود آمدە کە برای رهیافت از آن خلق کورد یک قرن است کە مقاومت میکند و اکنون زمان آن فرا رسیدە تا رهیافت این مسائل بە وجود آیند رهیافت این مسائل هم، با ایجاد نمودن سیستمی دمکراتیک تحقق می یابد. از این رو خلق کورد، نیروهای کوردی، وقتی از نیروهای کردی بحث به میان می‌آوریم تنها منظور حزب نیست بلکە در مورد نیروی جامعە مدنی بحث می‌کنیمکه مخاطب همەی اقشار و طبقات جامعە اند. البتە کە احزاب سیاسی نیز بخشی از جامعه‌ی مدنی هستند، زمان آن فرا رسیدە کە ما نحوەی چارەیابی و نقشەی چارەیابی را مطرح کنیم و در این راستا فعالیت نمائیم اما ابتدا خودمان باید دارای سیستم باشیم. در صده‌ی گذشتە احزاب نقش اساسی در قیام‌ها و مقاومت‌ها داشتە‌اند و نمی‌توان ان را انکار نمود اما از این بە بعد موضوع تنها مقاومت نیست، موضوع تنها قیام نیست، موضوع بنیاد نهادن است بنیاد نهادن زمانی مطرح میگردد، زمانی بە وقوع می‌پیوندد کە نیروهای بنیان گذار خود را سازماندهی کردە باشد و خود را بنیان نهادە باشند. قبل از هر چیز وظیفە داریم کە جامعە کوردی را از نو پایە گذاری کنیم از تاثیرات مخرب اشغالگران و اقتدارگرایان دوری گزینیم. بە همین دلیل لازم است دارای نهادهای دمکراتیک باشیم نهادهای دمکراتیک فرا حزبی. صرفا حزب پاسخگو نیست ما نیز حزبی هستیم و می‌دانیم کە صرفا حزب پاسخگو نیست این درست نیست کە بعد از صد سال از مبارزە، ما خلق کورد باز هم بە چهل، پجاه سال قبل برگردیم. پیشتر ما اینگونە فکر میکردیم کە تنها از طریق حزب، از طریق قیام مسلحانە میتوان هر چیزی را حل نمود اما امروز جهان در مرحلەی دیگری است. ما بە یک سازماندهی دمکراتیک و بالاتر از حزب نیازمندیم احزاب می‌توانند باشند اما باید سازمانی باشد کە توان نظارت بر احزاب را داشتە باشد. توان تاثیر بر احزاب را داشتە باشد.
-آیا از بیانیە ی شما حمایت بە عمل آمدە یا اینکە در جامعەی کوردی بە طور کلی ایران، از بیانیە شما حمایت شدە است! یا اینکە طرف‌های دیگر در موضوع همبستگی چگونە فکر می‌کنند؟
امیر کریمی: جامعەی کوردی برای این موضوع آمادە است. جامعە کوردی خیلی وقت است بە سوی فرا حزبی حرکت میکند. زیرا احزاب متفرق‌اند. ما اکنون هم احزاب کوردی را برای همبستگی استراتژی آمادە نمی‌بینیم. هنوز هم کە هنوز است سیستم احزاب کوردی بە دنبال آنند کە حاکمیت خود را بە عمل آورند یعنی هرکس بە دنبال اقتدار حزبی است. ما احزاب کوردی را فرا میخوانیم. بە دنیای اطراف خود نگاە کنید سرانجام حاکمیت حزبی دیکتاتوریت است این را باید درک نمود. اکنون زمان فروپاشی دیکتاتوری هاست دیگر هیچکس نمیتواند در لوای مبارزەی ملی دیکتاتوریت را بر جامعەی کوردی تحمیل نماید. ممکن است عدەی با دیکتاتوریت کوردی موافق باشند، اما کە بسیار مشکل است کە عدەای بخواهند دیکتاتوری برای کورد به وجود بیاورند. جامعەی کوردی دیکتاتوریت قبول نمی‌کند نە دیکتاتور کوردی نە غیر کوردی. ما باید از تجربەی دیگر بخش‌های کردستان درس بگیریم. دیگر بخش‌های کردستان می‌توانستند تجربەی بسیار موفق‌تر و دمکراتیک‌تر داشتە باشند. جنوب کردستان، غرب کردستان. مثال در روژآوای کردستان در این راستا تلاش‌های صورت گرفتە کە تا کنون نیز این تلاش‌ها کفایت ننمودە و باید بیشتر تلاش نمود. در باشور (جنوب) کردستان موانع آزار دهندەی بر سر راە سیستم تکثرگرایی وجود دارد. هنوز هم سیستم حزب گرایی در جریان است هنوز مناطق تحت الاختیار یک حزب وجود دارد. هنوز نیروی نظامی حزبی وجود دارند. این در حالی است کە در عصر کنونی این مسائل قابل قبول نیستند. این مسائل تجربەی روژاوای کردستان بە مراتب بهتر است اما همانطور کە گفتیم ممکن است این تجارب برای روژهەلات (شرق) کردستان قابل اجرا نباشد اما میتوان بە عنوان یک تجربە دمکراتیک از آن سود گرفت. ما هرکس را بە ساخت نهادهای فراحزبی فرا میخوانیم کە بتوان در آنجا سیاست نمود، با همکاری و هماهنگی متقابل تصمیم گرفت. ما دیگر نمیتوانیم جامعە را از این بیشتر تقسیم کنیم این جامعە را نمیتوانیم در میان اعضا و هوادارن حزبی تقسیم نماییم. جامعە باید جامعەی پویا باشد کە بتواند در میان خود سیستم و ساختار دمکراتیک را بنیان نهد و خود را مدیریت نماید و هم زمان بر همەی خلق‌های دیگر تاثیر داشتە باشد. جامعەی کە ما آن را تفکیک و از هم جدا میکنیم چگونە می‌تواند این کار را انجام دهد. احزاب هنوز هم در این فکراند کە چگونە هر یک برای خود منطقەی تحت الاختیار داشتە باشند کە ما این را تهدید میبنیم این را آشکار بە خلقمان می‌گوییم. هستند کسانی کە از هم اکنون کیسە دوختە‌اند کە فردا روز چگونە منافع مادی خود را تامین کنند، چگونە از دسترنج خلق، خود را ثروتمند نمایند. این خلق صد سال است با سیاست شکنجە و مهاجرت و اعدام رو بە رو است. در چهل پنجاە سال گذشتە در بالاترین حد ممکن رنج دیدە‌اند بە همین دلیل هیچکس حق ندارد زحمات این خلق را مصادرە نماید. آن کسانی کە با مصادرە زحمات و دسترنج ملت قصد دست و پا کردن شرکت و کارتل‌های بزرگ دارند آن کسانی کە از هم اکنون دندان تیز نمودە تا منافع شخصی خود را بە چنگ بگیرند آن کسانی کە از هم اکنون بە دنبال صندلی‌اند کە حکومت خود را برقرار نمایند، باید بگویم کە تمامی خیال‌های واهی خود را از یاد ببرید کە دیگر خلق شما را قبول ندارد.
– یعنی هیچ زمینی برای ایجاد نظام مردسالار و دیکتاتور نە در ایران و نە در شرق کردستان نماندە کە همانند گذشتە انقلابی صورت بگیرد و عدەی دسترنج خلق را مصادرە نمایند؟
امیر کریمی: بلە این زمینە نماندە است. خلق دیگر اجازە این را نمی‌دهند خلق خود مدیریتی دمکراتیک را میخواهد خواهان خود مدیریتی در تمامی مناطق است هیچ مرکزی بە ویژە مراکز خارجی حق این را ندارند کە برای خلق تصمیم گیری کنند خلق صاحب تجربە است آزمون و دردهای کە قبلا متحمل شدە است امروز تبدیل بە تجربەی بزرگی برایش گشتە. خلقی سیاسی، خلقی با تجربە، خلقی کە صاحب صدها ، هزاران فرد شایستە و لایق، سیاست‌مدار و آکادمیسین است چنین خلقی می‌تواند مدیریت نماید. دیگر هیچ حزبی نمیتواند خود را همە کارەی خلق بداند صراحتا بیان میداریم کە تنها محیطی کە حزب می‌تواند در آن خود را همە کارە انگاشتە تنها محیطی است کە در آن تعصبات حزبی وجود دارد.
یعنی هر حزبی هواداران خود را بە سوی دشمنی با احزاب دیگر سوق میدهند چنین گفتمانی عدم همبستگی ایجاد نمودە و این گفتمان احزابی است کە حاکمیت خود را اینگونە فرض می‌کنند. چنین تعصباتی در بین اعضا پخش می‌شود کە در آیندە می‌تواند برای جامعە تهدید باشد در این زمینە تجربەی انقلاب خلق ها در سال1357 و تجربەی جنگ داخلی کوردها را داریم. خلق شرق کردستان با درس گرفتن از تجربەی جنگ داخلی حزب دمکرات و کوملە نباید بە دوبارە شدن چنین تجربەی فرصت بدهند و نخواهند داد بر این مبنا ما احزاب را بر پیشگیری از تعصبات حزبی فرا میخوانیم . مطلع هستیم کە اشخاصی در حال گسترش تعصبات حزبی هستند. هیچ حزبی توان حذف حزب دیگری را از میدان ندارد هرگونە تلاش در این راستا می‌تواند در آیندە منجر بە جنگ شود. در عین حال می‌تواند تاثیری بسیار مخرب بر جامعە و دستاوردهای خلق کورد بگذارد. خلق کورد دیگر چنین فرصتی نخواهد داد و ما نیز چنین فرصتی نخواهیم داد بە همین دلیل فراخوانی جهت ایجاد سازمان و تشکیلاتی فرا حزبی می دهیم سازمانی با ارادەی دمکراتیک فرصت چنین رویکردی را نخواهد داد برای مثال مراکز تصمیم‌گیری، اینکە چگونە برخوردی سیاسی داشتە باشیم اینکە با دولت ایران چگونە برخورد نمایم آیا اینچنین رژیمی دچار فرو پاشی خواهد شد، در چنین شرایطی خود را برای برخوردی سیاسی در برابر نگرش های دیگر آمادە نماییم. دارای چە گفتمانی برای تمامی ایران باشیم گفتمانمان در جامعەی بین المللی چگونە باشد آیا همان گفتمان حزبی باشد آیا هر حزبی با برنامەی جدا مشارکت نماید یا اینکە گفتمانی متحد و منسجم داشتە باشیم این بسیار مهم است حتی نیروهای بین المللی نیز منتظرند با چنین گفتمانی با آنها دیدار شود اما تا بە حال این روی ندادە است من صراحتا اعلام میکنم چنین انتظاری از احزاب اشتباه است کە خودشان بە استقبال همبستگی بیاییند هم اکنون نیز احزاب بحث از اقتدار طلبی می نمایند رؤسایشان همان رؤسا، سیستم همان سیستم ، احزاب بیشتر کلاسیک اند سیستم مدیریت کلاسیک است، ذهنیت همان ذهنیت مرد سالار و اقتدار طلب است. با صراحت و بە عنوان یک انتقاد بیان می داریم زیرا خواهان جلوگیری از خطرات هستیم بە همین دلیل از نیروی دمکراتیک جامعە کورد دعوت بە عمل می آوریم دعوت از زنان، روشنفکران و افراد دلسوز می‌نماییم کە ابتکار عمل را بە دست بگیرند کمیتەی ویژەای را تشکیل دهند و درجهت همگرایی احزاب ابتکار عمل را بە دست بگیرند با ما نیز دیدار نمایند تا ما نیز دلایل اینکە در چنین شرایط تاریخی همانند شرایط کنونی کە سرنوشت خلق مان در شرق کردستان خلق کورد و خلق های خاورمیانە در حال رقم خوردن است چرا فضا و محیطی دمکراتیک برای بحث و همگرایی وجود ندارد تا کنون محیطی فراهم نگشتە کە نیروهای کوردی درآنجا گفگو کنند و انتقاد کنند و در نتیجە بە نقاط مشترک برسیم زیرا هیچگونە فشاری از سوی جامعەی دمکراتیک را احساس نمی‌کنیم زمان ایجاد این فشار‌ها فرا رسیدە است برای همین همه را فرا میخوانیم هر حزبی هر تعریفی از ایدئولوژی و منافع دارند مشکل نیست، حزب سیاست خودش را دارد اما نمیتواند برای جامعه‌ی کورد سیاستی فراگیر دموکراتیک نداشته باشد همچین چیزی تحمیل است و کسی نباید فرصت تحمیل خودش را داشته باشد. سال 57 نیست هر کسی باید ان خواب ها را فراموش کند. شرق کوردستان همچون جنوب کوردستان هم نخواهد بود .منطقه حاکمیتی هم به وجود نمی‌اید. اقتدار حزبی و مناطق حزبی هم به وجود نمی‌اید. اگر مدیریتی به وجود بیاید مدیریت خلق است مدیریت دموکراتیک خلق است باید برای تاسیس مجالس خلق اماده سازی کرد. همه تفکرات و ایدئولوژی در ان جای بگیرند از چپ و اسلامی گرفته تا لیبرال همه‌ی ما باید بدانیم در کدام نقطه به خلق خدمت میکنیم.
– در بیانیه‌ی پژاک به موضوعی اشاره شده که از جامعه و خلق دفاع شود منظور شما از دفاع چیست؟
امیر کریمی: صراحتا بیان کردیم که با هر تهدیدی علیه خلقمان مقابله میکنیم. قطعا این مسئله‌ی نظامی است و بدین معنی نیست که ما اعلان جنگ میکنیم چون هر کس میخواهد تابلوی درست کنند که بگوییند کوردها به دنبال جنگ هستند و عمدا احساسات را تحریک می‌کنند این را هم دولت ایران و هم دولت ترکیه انجام می‌دهد و می‌خواهند ما و خلق کورد را تهدید نشان دهند ما لشکرکشی نمی‌کنیم ما از خودمان دفاع میکنیم تجربه‌ی شنگال و کوبانی را داریم تجربه‌ی ابتدای انقلاب 57 وجود دارد و نمیتوانیم خلقمان را بی دفاع بگذاریم می‌خواهم در مورد مسئله‌ی نظامی مسائلی را بیان کنم. صراحتا بیان میکنیم بیشتر احزاب کوردی تجربه‌ی جنگ مسلحانه دارند و اکنون نیز خلع سلاح و پناهنده شدند ما سلاح صرفا در اختیار یک حزب باشد را تهدید می‌بینیم. اگر نیروی مسلحی باشد باید مدافع خلق باشد ان نیرو باید در انحصار نهادهای دموکراتیک خلق باشد نیروی مسلح حزبی فقط در جهت منافع و تعصبات حزب عمل میکند نیروی مدافع خلق باید باشد. خلق باید از خودش محافظت نماید چون خلاء‌های امنیتی وجود دارند چون مورد حمله قرار می‌گیرد. هم اکنون که مراکز امنیتی رژیم مورد حمله قرار گرفته است خلق را تهدید می‌کنند که حرکتی صورت بدهید برخورد میکنیم، قتل‌عام صورت میدهیم و از این تهدید ها. چه کسی از این خلق دفاع میکند! یا خلق چگونه از خود دفاع کند! رفقای ما که مسلح هستند از فرزندان همین خلق هستند اما نمی‌خواهیم فقط تنها ما دفاع کنیم ما می‌خواهیم همچون جامعه این دفاع را انجام دهیم خیلی از طرف ها همچین بحثی دارند که پژاک اماده‌ی جنگ می‌شود.
– دفاعی که شما گفتید چنین تفسیری می‌کنند که پژاک اماده‌ی جنگ می‌شود در بعضی از رسانه ها همچین موضوعاتی دنبال می‌شود نظر شما چیست؟
امیر کریمی: بعضی از رسانه‌ها به طور اگاهانه مسائل را تحریف می‌کنند می‌خواهند ما را به عنوان یک تهدید جلوه دهند این واقعیت ندارد راهبرد ما برای فعالیت مسلحانه مشخص است پیشتر هم گفته بودیم که به شیوه‌ی کلاسیک و سنتی مبارزه‌ی مسلحانه نخواهیم کرد این که پژاک در حال اماده کردن نیروهایش است واقعیت ندارد. نیروهای ما از ابتدا هم در شرق کوردستان بودند هر کسی این را می‌داند نیروهایمان آماده دفاع از خلق هستند به ما و خلقمان حمله‌ای صورت گیرد دفاع میکنیم این که حمله‌ای انجام دهیم همچین برنامه‌ای نداریم چنین تحریفات جهت بزرگنمایی و کانالیزه کردن برای اهداف مشخصی است. پژاک نیرویی سیاسی است. برای حل مسائل، برنامه، پروژه و ایدئولوژی خودش را دارد ما پیشتر دو دکلراسیون دادیم و پر واضح در این دکلراسیون‌ها راه‌حل مسئله‌ی کورد را بیان کردیم همین طور پیشتر برنامه‌ای برای چگونگی ایجاد یک جامعه‌ی دموکراتیک داشتیم این که چطور تمام احزاب و جریانها را متحد کنیم. برای تمام این موارد برنامه داریم این در برنامه‌ی ما نیست که به تنهایی مداخله‌ی نظامی صورت دهیم یا از این دست برنامه ها. اما پیشتر هم تذکر داده‌ایم برای هر نیرویی به ویژه نیروهای که برای خلقمان تهدید محسوب می‌شوند، مطمئن باشند که این خلق تنها نیست این را کاملا آشکار می‌گوییم. باز هم تکرار میکنم که حفاظت و دفاع از خلق زمانی ممکن میگردد که خود خلق به مرحله‌ی خود دفاعی برسند زمانی به خود دفاعی میرسد که هر نیروی مسلحی که وجود دارد زیر نظر و تحت مدیریت دموکراتیک خلق باشد نه در سیطره‌ی حزبی. ما نیرویی مسلح صرفا زیر نظر یک حزب را خطرناک می‌بینیم، برای اینده‌ی خلق کورد تهدید می‌دانیم. وضعیتی که اکنون در جنوب کوردستان که تا بدین لحظه هم برای جنوب کوردستان تهدید آمیز است متحد نشدن نیروهای مسلح است و حاضر نیستند که این نیرو تحت مدیریت خلق باشد و این خطرناک است و می‌تواند تمام دستاورد‌ها را از بین ببرد و ما را به عقب برگرداند. برای همین فراخوانمان را تکرار میکنم ما آماده‌ایم که نیروهای مسلحمان را در خدمت اراده و مدیریت دموکراتیک خلق قرار دهیم هیچ تردیدی هم در این مسئله نداریم.
– اکنون جنگی که میان ایران و اسرائیل و متحدانش اتفاق افتاده، چگونه سیستمی می‌تواند برای بنیاد نهادن یا سازماندهی جامعه لحاظ شود؟
امیر كریمی: تا به امروز جمهوری اسلامی با زور و خشونت مانع از سازماندهی جامعه شده است در کوچک‌ترین سازماندهی خلق مداخله صورت داده است. شخصیت های که برای زبان کوردی فعالیت کردند با نگاه امنیتی با انها برخورد شده است با فعالین محیط زیست نیز چنین برخورد‌های داشته است به هیچ یک از شیوه های سازماندهی اجازه نداده است رسالتش جامعه‌ای بدون سازمادهی بوده، با احزاب و جریان های سیاسی نیز چنین رفتار کرده است. اکنون اگر بخش زیادی از جریان های سیاسی کوردی به شیوه‌ی مخفی فعالیت می‌کنند یا سازمانهای که مجبور بودند که مسلح باشند، نتیجه‌ی سیاست‌های امنیتی دولت ایران است. دولت به مثابه‌ی سیستم جهانی، نه فقط رژیم جمهوری اسلامی، چون صد سال است با خلق کورد چنین رفتار‌های صورت می‌گیرد. همیشه با تهدید و زندان با کوردها برخورد شده است و اکنون که حمله‌ای علیه این سیستم صورت گرفته است دیگر نمی‌توانند مسئله‌ی امنیتی را به ما تحمیل کنند وقت آن رسیده که خلق خودش را سازماندهی کند و ابتکار عمل را به دست بگیرد. این جنگ، جنگی کوتاه مدت نخواهد بود. زیر‌ساخت‌ها از بین می‌روند، از لحاظ اقتصادی وضعیت خلق شدیدا بحرانی است. جنگ می‌تواند تاثیرات مخربی بر بعد اجتماعی داشته باشد به ویژه بر روی جوانان، جامعه باید سازماندهی و سیستم خودمدیریتی ایجاد کند زنان باید پیشاهنگ باشند چون در جنگ زنان بیشترین اسیب را می‌بینند این زنان هستند که قربانی می‌شوند و درد الام بسیاری متحمل می‌شوند از این جهت زنان باید به پایه‌های اصلی سازماندهی جامعه تبدیل شوند در سطح شهر‌ها ، منطقه‌ها و حتی محله‌ها خودمدیریتی دموکراتیک ایجاد کنند. کمیته‌های خودمدیریتی سازماندهی کنند. از لحاظ اقتصادی بتوانند مستحکم باشند در کنار بخشی از جامعه که زحمت‌کشان و حتی کسانی که فاقد شغل هستند بایستند. سیستم خود دفاعی ایجاد کنند با کمترین تجهیزات در مقابل حملات بایستند ما می‌توانیم از هر لحاظ همکاری داشته باشیم. وقت ان رسیده است که تصمیمات را خودشان بگیرند سیستم شهرداری ایجاد کنند، خود مدیریتی ایجاد کنند و هر کس باید استین ها را بالا بزند. یعنی سیستم ایدئولوژی و یا متعلق به حزبی خاص نیست همه باید در ان حضور داشته باشند این اشتباه است که بعضی ها در این گونه موارد بیانیه پخش می‌کنند که سیستمی ایجاد کردیم، سیستم این‌گونه ایجاد نمی‌شود سیستم باید به گونه‌ای باشد که همه احاد خلق در ان حضور داشته باشند. باید به شیوه‌ی مجلس باشد و همه در ان تصمیم بگیرند حزب یا جریانی نمیتواند برای ان تصمیم بگیرد و باید هوشیار بود که مداخله‌ی ما جامعه را مختل نکند اکنون بعضی از احزاب ارشیو های قدیمیشان را زنده می‌کنند، تصاویر و ویدیو‌های قدیمی درگیری های نظامی ، اسلحه و رژه‌های نظامی را منعکس می‌کنند اکنون وقت این گونه مسائل نیست وقت ان است که تمام فوکوس ما بر روی خلق باشد این موارد زمانی است که نیروی اصلی این خلق باشیم این خلق باید بداند که چه چیزی را از انها می‌خواهیم این خلق اراده و جسارت دارد که بتواند همه‌ی ما را باز خواست کند. بعضی‌ها در خارج سروصدا به راه انداختند این گوی و این میدان کجایی پس بر چه اساسی این حرف‌ها گفته می‌شوند! این خلق است که تحت فشار است این خلق است که می‌تواند تصمیم بگیرد شاید حتی این خلق قبولت نکنند اما شماها به گونه‌ای صحبت می‌کنید که می‌آیید و همه کاره می‌شوید همچین چیزی نیست هر کس باید اراده‌ی خلق را محترم بدارد در قرن بیست و یک هستیم ما باید در مورد زندگی صد ساله اینده‌ی این خلق فکر کنیم . راهبردی و منطقی به موضوعات بنگریم نباید خودمان را همه کاره بدانیم برنامه داشته باشیم، همچون حزب هم می‌توانیم برای برنامه‌هایمان فعالیت کنیم، فقط نباید خودمان را همه کاره بدانیم باید فضای دموکراتیک برای مبارزه باشد نمی‌گوییم که احزاب هم دیگر را انتقاد نکنند باید فضای دموکراتیک باشد در این صورت می‌توانیم جدال فکر و ایده داشته باشیم و باید نتیجه‌ی حاصل شود. گفتمان حذف یا برتری نسبت به یکدیگر مفهومی ندارد ما باید حقوق و خودمدیریتی و استاتوی خلق کورد را محقق سازیم این وظیفه‌ی ماست اما این‌ها کافی نیستند ضمانت تمامی این موارد سیستمی دموکراتیک است با سایر خلق ها چگونه همزیستی داشته باشیم. نوروز امسال واضح بود دولت به آسانی توانست آذری‌ها را بر علیه کوردها تحریک کند و مسئله را مصادره به مطلوب کند چگونه می‌توانیم در مقابل فاشیسم بایستیم زمان ان نیست که منتظر بمانیم و ببینیم چه کسی در تهران حکم میکند در مقابلش تعظیم کنیم و خواسته‌هایمان را مطرح کنیم ما خواسته‌هایمان را به کسی تقدیم نمی‌کنیم. پروژه داریم و برایش کار میکنیم با اعتمادی که به خودمان و خلقمان داریم. امروزه منطقی‌ترین و دقیق‌ترین برنامه، برنامه‌ی خلق کورد است این اثبات شده است انقلاب زن، زندگی، آزادی اثبات کرد که سایر خلق ها پیشاهنگی خلق کورد را قبول دارند کسانی که گفتمان‌های تنگ‌نظرانه که حتی نمیتوانیم ملی‌گرایی بنامیم همچین گفتمان‌های مانع پروژه‌ی پیشاهنگی خلق کورد است. در مورد جنگ می‌خواهم نکاتی عرض کنم ما این جنگ را سازنده نمی‌بینیم و باهاش همراهی نمی‌کنیم این جنگ تاثیراتی دارد اما این بدین معنا نیست که ما مخالف فروپاشی دیکتاتور باشیم می‌توانیم بعضی چیزها را واضح بگوییم از خاطرات یکی زندانیانی بگویم که با شیرین علم هولی در یک سلول بود ابتدایی‌ترین شکنجه‌ها این بود که بر فرق سر شیرین می‌زدند، چون از اندیشه‌اش می‌ترسیدند هر ضربه ای که به سر شیرین زدند ، می‌خواهیم صد برابر ان بر فرق سر دیکتاتور زده شود هر شکنجه‌ی که بر حبیب الله گلپری پور و حسین خضری و زندانیان سیاسی روا داشته‌اند می‌خواهیم دیکتاتور صد برابر ان را متحمل شود ما احساساتمان از این مسائل جریحه‌دار است ما دوست و دشمن‌مان را می‌شناسیم و نمیگذریم.
– بحث در مورد این که پژاک هم تحت تاثیر امپریالیست قرار گرفته باشد، ایا به نظر شما همچین چیزی می‌تواند صحت داشته باشد که سیاست های امپریالیست مورد قبول پژاک باشد؟
امیر کریمی: ببینید ما تمام تغییرات را می‌بینیم. می‌بینیم که ضربه می‌خورند می‌بینیم که خلق با این خوشحال است اما این تنها کافی نیست نباید تنها دلخوش انتقام باشیم ما به این فکر میکنیم که “چگونه باید زیست.” در سیستم اینده‌ی خاورمیانه و ایران موقعیت کورد چگونه خواهد بود مهمترین مسئله برای ما این است که کوردها جایگاهشان مناسبی داشته باشند . این بزرگترین انتقام است ما برای این هدف مبارزه میکنیم وقتی از جنگ می‌گوییم نباید این طور برداشت صورت گیرد که ما مخالف فروپاشی سیستم هستیم . همان بهتر که این سیستم نماند. طرف های دیگر جنگ هستند، امریکا و اسرائیل. تا این لحظه هیچ برنامه‌ای برای خلق کورد از جانب انها ندیده‌ایم برای همین هم نمیتوانیم جانب داری کنیم ما اراده و اینده‌ی خلق برایمان مهم است ما اراده‌ی خلق مان را به هیچ نیرویی واگذار نمی‌کنیم ما خط سوم هستیم بر اساس منافع خلقمان مبارزه میکنیم سیاست و دیپلماسی را بر اساس همین منافع انجام میدهیم ما سرباز کسی نخواهیم شد پر واضح و اشکار می‌گوییم در راستای منافع کسی نمی‌جنگیم اگر جنگی صورت گیرد برای منافع اینده‌ی خلقمان جانمان را فدا میکنیم برای ما جای سرافرازی خواهد بود که فرزندان این ملت در اینده در آزادی زندگی کنند. تهدید و اعدام و ترس نخواهند داشت خود مدیریتی و با فرهنگ خودشان زندگی می‌کنند و در مرکز تصمیمات خواهند بود نیروی و اراده‌ی و دموکراسی خلق کورد می‌تواند مشعلی برای همه خلق‌ها باشد و این پتانسیل را دارد. نباید این را محدود کرد کوردها باید به اندازه‌ای که در کوردستان تاثیر گذار هستند ،باید به همان نسبت در تهران، مشهد، شیراز، تبریز تاثیر گذار باشند. خلق کورد باید نماد آزادی و دموکراسی در منطقه باشد و این پتانسیل را دارد و هر کسی که در مورد کورد تحقیق کرده است این پتانسیل را دیده است این پتانسیل تاریخی است دولت – ملت و تاریخ یک قرن این فرصت را نداده است. از این به بعد این فرصت را می‌آفرینیم. از این جهت هم باید نیرومند و با اراده و به یکدیگر گوش فرا دهیم زمان ان رسیده که برنامه و پروژه ها مطرح شوند.
–در پایان برنامه پیامتان چه خواهد بود ؟
امیر کریمی: ما حاضر هستیم در چارچوب جمهوری دموکراتیک ایران گردهم آییم. در چاچوب جامعه‌ی متکثر و متنوع با همه احزاب و طرفها همکاری داشته باشیم حاضریم در کنار هم برای بنیاد نهادن ایرانی دموکراتیک تلاش کنیم . اماده‌ایم که قرنی جدید شروع کنیم با این شرط که سایر جریانها خود را از ذهنیت دولت – ملت رها کنند هر نیرویی که راه‌حل و حامی دموکراسی باشد ما اماده‌ی همکاری هستیم و این باید صورت گیرد چیزی به اسم اپوزیسیون ایرانی مطرح نیست، چون تنها مخالفت با رژیم نیست مخالفت با سیستمی است که فرصت دموکراسی نداده است و ان سیستم دولت – ملت است که صد سال است به وجود امده سیستمم ایرانی باید از نو تعریف شود باید به یک سیستم دموکراتیک مبدل شود کسانی که می‌خواهند سیستم را از نو درست کنند اپوزیسیون خواهند بود و متاسفانه زیاد مطرح نیستند از این جهت هم باید اپوزیسیونی دموکراتیک رادیکال که تمام تنوعات را در بر بگیرد جنبش‌های رهایی بخش خلق‌ها را گرد هم آورد. باید از گفتمان تجزیه طلبی علیه یکدیگر پرهیز نماییم اگر ما خلقی مستعمره هستیم این گفتمان‌ها چه مفهومی دارند ما می‌توانیم وطن مشترک و مدیریت مشترک به وجود آوریم چون نمی‌توانید خلق‌ها را از یکدیگر جدا و مرز بندی کنید برای سایر بخش‌های کوردستان نیز پیام داریم به ویژه برای نیروهای سایر بخش‌ها تغییرات در شرق کوردستان می‌تواند تاثیر زیادی بر روی سایر بخش‌های کوردستان داشته باشد می‌تواند از دستاوردهای خلق کورد را در تمامی بخش‌ها صیانت به عمل آورد. موفقیت دموکراتیک راه‌حل مسئله‌ی کوردها در ایران و شرق کوردستان برای سایر بخش‌های کوردستان نیز قوت خواهد بود تغییرات در سیستم دولت – ملت و دیکتاتوری ایران می‌تواند در سایر بخش‌های کوردستان نیز تاثیر مطلوبی داشته باشد برای همین هم سایر بخش‌ها باید به تغییراتی که در ایران و شرق کوردستان روی می‌دهد تمرکز کنند باید همراهی کنند و نباید نیروی سیاسی در شرق کوردستان را تضعیف کنند باید برای اتحاد و سازماندهی تلاش کنند و خلق نیز در سایر بخش‌ها باید از هر لحاظ همراه باشند این نیز تا سطحی وجود دارد انقلاب زن زندگی آزادی و پیشاهنگی شرق کوردستان تاثیر زیاد بر تمامی نیروها جوامع و حتی دولت‌های همسایه داشته است . برای همین نیز باید در پیروزی این انقلاب نقش داشته باشند زنان در سایر بخش‌های کوردستان باید جنبش‌های زنان در شرق کوردستان را همراهی کنند جوانان نیز در سایر بخش‌ها باید بخشی از جنبش شرق کوردستان باشند جوامع خلق کورد در سایر بخش‌ها از لحاظ سیاسی و تجربه باید همراه باشند نتیجه اینکه کوردها یک ملت هستند شاید تفاوت های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی وجود داشته باشد اما در نهایت یک جسم هستیم و سرنوشت مشترک داریم مردم شرق کوردستان ثابت کردند که تا چه اندازه از موفقیت ها در باکور باشور روژاوا خوشحال هستند و همین انتظار را نیز از سایر بخش‌ها دارند و مطمئن هستیم اتفاق می‌افتد.