ریوار آبدانان ـ عضو شورای مدیریتی پژاک
خیابان باردیگر به صحنهی حسابخواهی مردم از جمهوری اسلامی مبدل شده است. بازاریان و دانشجویان تهران، شیراز، کرماشان، یزد، اهواز، مشهد و دیگر شهرهای ایران صفحهی دیگری از تاریخ مبارزات مردم ایران علیه دولت را گشودهاند. با این تفاوت که حالا دیگر به مطالبات انباشتهشدهی اجتماعی و سیاسی گذشته، «نان و آب» هم افزوده شده است! حکومت جمهوری اسلامی هم دشمن آزادی مردم ایران است و هم «دزدِ نان و آب» همین مردم. رژیم، کار را به جایی رسانده که حتی «زندهماندن» هم به یک کار طاقتفرسا و دشوار مبدل شده است. بنابراین دیگر نمیتوان از وجود مشکل یا بحران اقتصادی در ایران بحث کرد؛ آنچه جریان دارد یک «فروپاشی اقتصادی تمامعیار و بحران موجودیتی» است. در چنین شرایطی جز خیزش و مبارزه هیچ راهحلی برای جامعه باقی نمانده است.
مردم ایران برای خیزش علیه دیکتاتوری جمهوری اسلامی دلایل فراوانی دارند. هر رفتار استیلاجویانهی حکومت در حوزهی سیاست داخلی و خارجی، عواقب ویرانگری بر زندگی اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه میگذارد. نهتنها هیچکدام از خواستههای دموکراتیک سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جامعه با دید پذیرنده از سوی حاکمیت نگریسته نشده بلکه با وحشیانهترین شیوهها سرکوب شدهاند. طی یکدههی اخیر، خیزشهای مردمی حالت تصاعدی پیدا کردند و در جنبش انقلابی ژن ژیان ئازادی به اوج رسیدند. هرچه بر شدت دیکتاتوری و سلطهخواهی داخلی و خارجی حکومت افزوده شده، فاصلهی زمانی میان خیزشهای دموکراتیک مردمی نیز کمتر شده و دامنهی گستردهتری پیدا کردهاند. اکنون جمهوری اسلامی یک رژیم بیمار و ضعیف است. جنبش انقلابی ژن ژیان ئازادی و سپس جنگ دوازده روزه تاب و توان جمهوری اسلامی را به شدت کاهش داده است. همانطور که بنبست سیاست خارجی جمهوری اسلامی به جنگی منتهی شد که ادامه خواهد یافت، بنبست داخلی نیز به رویارویی حکومت و جامعه منتهی خواهد شد.
جامعهی ایران باردیگر در مقابل جمهوری اسلامی صفبندی کرده است. راه جمهوری اسلامی و مردم ایران کاملا ازهم جداست. سران رژیم که این را بهخوبی میدانند، تمام تمرکزشان روی حفظ موجودیت نظام به هر قیمت است. بنابراین خودشان را برای جنگی بهمراتبتر شدیدتر از جنگ دوازدهروزه آماده میکنند. حمایت گستردهتر از گروههای نیابتی و تسریع تولید تسلیحات موشکی استراتژی اصلی رژیم در این مقطع است. جمهوری اسلامی که تحت فشار تحریمها و در آستانهی دور تازهای از جنگ و درگیری با اسرائیلـ آمریکا قرار دارد از حل ابربحرانهای داخلی کاملا ناتوان است. بیثباتی ارزی بخشی از جنگ همهجانبهای میباشد که جمهوری اسلامی با آن دست به گریبان است. از این رو رژیم، فشار و هزینهی اقتصادی این وضعیت جنگی را به دوش جامعه میاندازد. جامعهی ایران امروزه بهدرستی به این نتیجهگیری رسیده که جمهوری اسلامی نهتنها دشمن آزادی و برابری و دموکراسی است بلکه دشمن نان و معیشت مردم هم هست.
در این مقطع تاریخی اگر مطالبات طیفهای مختلف جامعه با همدیگر همراستا شوند، جمهوری اسلامی شانسی برای بقا نخواهد داشت. مبارزات آزادیخواهانهی ملیتهای تحت ستم، برابریخواهی زنان و مطالبات دانشجویان، بازاریان و اصناف بههم مرتبط بوده و یک کل یکپارچه را پدید میآورند. وقتی فشارهای خارجی با خیزش داخلی همزمان شود محاصرهی داخلی و خارجی جمهوری اسلامی کامل خواهد شد. تجارب حاصل از جنبشهای دموکراتیک گذشته میتواند بخشهای مختلف جامعهی ایران را اینبار چنان با هم متحد گرداند که با عزمی انقلابی، میخ آخر را بر تابوت جمهوری اسلامی بکوبند.