چیمن شنه
منبع: شماره ۳۱ مجله آلترناتیو، ارگان رسمی پژاک
بحث جنگ جهانی دیگر یک تز نیست. این جنبش با مرکزیت خاورمیانه و کردستان همچنان گوشت و استخوان بیشتری به خود میگیرد و مانند یک جنگ بزرگ نسل‌کشی رو به تشدید علیه تمامی خلقها و زنان جریان دارد. با گسترش مناطق جنگ به دلیل تضادهایی که ریشه در گذشته دارند، مردم غیرنظامی از جمله زنان و کودکان مستقیمأ مورد کشتار قرار می‌گیرند.
اگرچه می گوییم قدرت‌هایی که جنگ را آغاز کردند از شکاف اقتدار هژمونیک سوء استفاده کردند، اما در واقع به عمد تضادهای ملی گرایانه، اتنیکی و مذهبی را به شکل حملات اشغال ادامه می‌دهند و جنگ را به مناطق جدید منتقل میکنند.
حملات اخیر اسرائیل و محاصره‌ی ایران در این جنگ بیش از پیش خطرناک شده است. تداوم حملات نسل‌کشی در کردستان و وضعیت وحشتناک جنگ اسرائیل و فلسطین مستلزم بررسی عمیق‌تری است. رهبر آپو در بسیاری از سخنرانی‌ها و گفت‌وگوهای پیشین خود گفته است که آتش جنگ جهانی سوم با یک توطئه بین‌المللی آغاز شد.
اسرائیل پس از ٧ اکتبر پارسال دهها هزار فلسطینی را بدون هیچ قانونی قتل‌عام کرد، او تقریباً حماس را تضعیف نموده. اکنون با حملاتی که در لبنان انجام داده است، با تمام قوا می‌جنگد تا تهدید حزب‌الله را حذف و منطقه را پاکسازی کند. از آنجایی که همه‌ی اینها نیروهای نیابتی ایران هستند، قدرت ایران در منطقه محدود می‌شود. برای اسرائیل که پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شد، این راهگشای تأمین امنیت می‌شود و موقعیت خود را به عنوان یک قدرت هژمونیک در منطقه تضمین می‌كند. آنها کشورهای عربی را با توافقات ابراهیمی به آشتی با اسرائیل کشاندند. اینکه با شروع حملات هیچکس از فلسطین حمایت نکرد، به این موضوع مربوط است. فلسطین قربانی شده است. متأسفانه، نه در جهان عرب و نه در دنیا، غیر از خلقها، مخالفتی با این کشتارها وجود نداشت. ایران واکنش مورد انتظار را نشان نداد. جمهوری ترکیه که ذاتأ رفتار بسیار ناصادقانه‌ای دارد. با وجود اینکه او عامل شروع این حملات است و روابطش با اسرائیل مشخص است، اما غوغا می‌کند تا به عنوان حافظ جهان اسلام ظاهر شود. اما معلوم است که او هیچ علاقه‌ای به دفاع از آرمان فلسطین ندارد و هدفش هژمونی خاورمیانه است. در طراحی جدید به دنبال ایفای نقش اساسی است. امروزه نظام سرمایه داری جهانی دچار بحران شده است. آمریکا، اتحادیه‌ی اروپا، روسیه و چین در حال به اشتراک گذاری و رقابت بزرگ با یکدیگر هستند. در عین حال، هر نظام دولت – ملتی در تنگنای جدی قرار دارد.
زنان، زحمتکشان و جوامع تحت ستم، مقاومت خود را با شورش و قیام در جستجوی رفاه، آزادی، صلح، عدالت، برابری و دموکراسی ادامه می‌دهند. ساختار دولت – ملت در خاورمیانه در حال فروپاشی است و اثربخشی و اعتبار نهادهای بین‌المللی به شدت ضعیف شده است. تنها جنبشی در خاورمیانه که در موضع خود اصولگرا و سازش ناپذیر است، جنبش آپویی است. این یک جنبش آزادی زنان است که با فلسفه آپوئیستی سازماندهی شده است. امروز این خطمشی به امید بزرگی برای جنبش‌های زنان جهان تبدیل شده است.
با وجود اعتراضات اجتماعی گسترده در جهان و اعتراضات یهودیان در کشور خود، دولت اسرائیل را نمی‌توان وادار به عقب‌نشینی کرد. این نشان میدهد که آنها برای اجرای برنامه‌های خود هر کاری که می‌توانند انجام می‌دهند. جنگ به گونه‌ای در حال انجام است که بدون طراحی ایران تکمیل نمی‌شود. واضح است ایران هر کاری می‌کند تا جنگ به کشور خودش سرایت نکند. حتی اقدامات تلافی جویانه آنها بسیار محدود است و می‌گویند که جنگ نمی‌خواهند. آنها به خوبی می‌دانند که چنین جنگی به نفع ایران نخواهد بود. با ادامه‌ی جنگ، هژمونی منطقه‌ای ایران آسیب می‌بیند. اسرائیل در حال تمیز کردن خطی است که مسیر انرژی از آنجا عبور می‌کند. طبیعتاً این فقط سیاست اسرائیل نیست.
اسرائیل نقش خود را در اجرای سیاست ناتو ایفا می‌کند. آنها در تلاش هستند تا آینده و سلطه‌ی خود را در منطقه تثبیت کنند. به نظر می‌رسد بر سر این مسیر انرژی با ایران توافقی صورت گرفته است. اگر ایران از طریق تنگه‌ی هرمز وارد این پروژە شود، می‌توان گفت که لفاظی‌ها و حملات ضد آمریکایی و ضد اسرائیلی تبانی است. طبق معمول به دنبال تثبیت خود با استفاده از زبان ضد صهیونیسم و ضد امپریالیسم برای هژمونی در خاورمیانه است. البته نمی‌خواهد از برنامه‌های خود برای سلطه بر خاورمیانه دست بکشد. می‌توان ارزیابی کرد که حتی وجود توافق نیز به منظور جلوگیری از هرگونه مداخله‌ی احتمالی در ایران است. اگر ایران در این قرارداد گنجانده نشده باشد، این تحرکات و حملات با اهداف ایجاد تحول در ایران گسترش می‌یابد. در این صورت، آمریکا و اسرائیل با هدف تضعیف و حذف قدرت و نفوذ ایران در منطقه و سپس روی آوردن به ایران وارد عمل خواهند شد. رهبر آپو در دفاعیات خود می‌گوید: طراحی در خاورمیانه تکمیل نخواهد شد مگر اینکه ایران تغییر کند و با سیستم سازگار شود.
با این حال، آیا این تغییر با مداخله‌ایی خشن از خارج رخ می دهد یا از طریق توافق ایجاد می‌شود؟ ما این را با تحولات آینده به وضوح درک خواهیم کرد. در شرایط فعلی ایران هر کاری می‌کند تا وارد جنگ نشود. از این حیث، نگاه دقیق‌تری به سیاستی که ایران در پیش میگیرد خواهیم داشت. ایران به راحتی از مبارزه‌ی خود برای نفوذ و هژمونی در منطقه دست بر نمی‌دارد و در این صورت باید محاسبه کرد که درگیری‌هایی وجود خواهد داشت که در مدت زمان بسیار طولانی‌تری ادامه می‌یابد. می‌توان گفت که این نیروها سیاست و خط مشی بسیار دقیقی را اتخاذ کرده‌اند تا اطمینان حاصل کنند که مداخله در ایران به نفع جنبش ما و مردم کورد نخواهد بود و منجر به انقلاب دوم روژآوا نمی‌شود.
ایران دموکراتیک، تنها با پروژە‌ی ملت دموکراتیک می‌تواند توسعه یابد. ما به عنوان کژار وظیفه‌ی اصلی خود را رهبری مبارزه خلقها و زنان ایران در یک جامعه تکثرگرا می‌دانیم. بیایید قدرت و سازماندهی زنان خود را بیشتر گسترش دهیم، مبارزه را برای همه زنان ایرانی – روژهلاتی به اوج رسانده و قدرت خود و زنان سراسر ایران (به ویژە کورد، فارس، بلوچ و آذربایجانی و …) را در ساختن یک ملت دموکراتیک متحد کنیم.
اکنون جهان هژمونیک با محوریت آمریکا و شرکای غربی آن برای خروج همراه با بُردهای چند وجهی از این جنگ، به بهای نسل‌کشی و قتل‌عام خلقها اقدام به تضعیف نیروهای آلترناتیو میکنند.
اعلام حمله‌ی حماس از سوی اسرائیل به جهانیان به عنوان اعلان جنگ، کلمەای نبود که با خشم بیان شود. قدرت‌های امپریالیستی جهانی فرصت تجمع و اسکان بیشتر در خاورمیانه را به دست آورده‌اند. آنها امروز این را به عنوان یک جنگ بزرگ بە میدان گذاشته اند.
از سال 1403 برابر با 2024 میلادی، تمام قدرت‌هایی که در خاورمیانه بازی میکنند، مرکز جنگ‌های هژمونی را به جغرافیای خاورمیانه آورده‌اند. همچنین ترکیه و ایران هرگز از رویاهای خود برای تسلط بر منطقه دست برنداشتەاند. از سال ٢٠٢٤، حکومت فاشیست ترکیه که به طور مداوم به مناطق مقرهای گریلا حمله می‌کند، مرتکب جنایات علیه بشریت با سلاح‌های شیمیایی در مناطق حفاظتی مدیا شده و پس از پایان جنگ داعش نیروهای نظامی خود را با هدف اشغالگری در سوریه مستقر کرده است. حکومت فاشیست ترکیه که عفرین، سریكانی و گری‌سپی را اشغال کرده است، در سال ٢٠٢٤ از جمله حملات غیر انسانی اخیرش به روژاوا، تمام شهرک های غیرنظامی را هدف قرار میدهد. جمهوری ترکیه فاشیست، جفت روح داعش؛ به منابع و سرچشمەهای آب، برق، غذا و … که مستقیماً به زندگی مردم مربوط می شود حمله می‌کند. دیگر چگونه می‌توان توضیح داد که همه چیز را هدف قرار میدهد؟
جنگ اشغال و نسل کشی در سال ٢٠٢٤ از مسیر روژآوا – شنگال – مخمور انجام می‌شود. با این اوصاف می‌توانم بگویم که او در تلاش است تا به طور کامل این نواحی را تصاحب کند. امپراتوری عثمانی در یک رقابت هژمونیک برای رسیدن به مرزهای خود است. روسیه و ایران نیز طرف‌های این رقابت هستند. با وجود اینکه قدرت‌های سلطه‌گر می‌خواهند خاورمیانه را بر اساس خواسته‌های خود شکل دهند، همگی و قبل از همه دولتهای ملی در یک بحران بزرگ هستند. در چنین فضایی وارد٢٥ نوامبر می‌شویم که هرج و مرج و جنگ جهانی سوم در حال وقوع است. ما در ٢٥ نوامبر فریاد خواهیم زد که با جنگ مخالفیم. زیرا جنگها بیش از همه بر ما زنان تأثیر می‌گذارد و محیط‌های درگیری، خشونت مردانه را تشدید می‌کند.
آزادی رهبر آپو، نظریه پرداز ایدئولوژی
ژن ژیان ئازادی
وارد دومین سال کارزار آزادی برای رهبر آپو شدیم. جامعه‌ی بین المللی به ویژە کوردها در حال انجام کارهای بسیار مهمی برای پایان دادن به انزوا هستند. حمایت دوستانی که این حرکت را آغاز کردند و همچنین فراخوان ٦٩ دانشمند برنده‌ی جایزه نوبل را نمی‌توان یک وضعیت عادی تلقی کرد. با شناخته شدن اندیشه‌های رهبر آپو در دنیای روشنفکری، صیانت‌ها افزایش می‌یابد. در طول این سال، خلق کورد و دوستانشان همواره در حالت حرکت بوده‌اند. با اینکه یک سال دیگر به پایان می‌رسد، اما این برای شکستن انزوا کافی نبوده است. با این حال، می‌توانیم بگوییم که حکومت ترکیه و اروپا را تحت فشار قرار میدهد. در هر نقطه از کردستان فشار زیادی با حمایت توده‌ای ایجاد شده است. همبستگی محافل روشنفکری و ضد سیستم با رهبر آپو و فعال شدن آنها در اطراف ایشان تأثیر بسزایی داشت. شورای اروپا برای رهبر آپو جمع شد و حق امید و انزوا را ارزیابی کرد.
با این وجود هیچ کس تصمیم آنها برای مهلت یکساله به جمهوری ترکیه را قبول نکرد. این تصمیم باعث ناراحتی شدید همه شد. این سیاست مشمول زمان کردن است. آنها از وضعیت رهبر آپو آگاه هستند. آنها از سویی فکر می کنند که جنبش آپوئی به این شکل تمام نمی‌شود.
آنها به دنبال دستیابی به نتیجه از طریق سپردن این مسأله به دست زمان هستند و چنین سیاستی پیاده میکنند. نیاز به تشدید مبارزات و سازماندهی کمپین و واکنش دموکرات‌ها علیه این تصمیم شورای اروپا وجود دارد. قطعاً ما به عنوان زنان این تصمیم را قبول نداریم. می‌توان گفت که همسوی سیاست انزوایی است که ٢٦ سال تمام شده و اکنون ٢٧ ساله شده است.
در نهایت رهبری در دیدار با عمر اوجالان گفتند که انزوا ادامه دارد. اعتراضات برای رهبر آپو در میان خلق‌های روژهلات و ایران و طرح این موضوع با زنان و پیشگامی برای این پارادایم، وظیفه‌ی اصلی ماست.
نهادهایی مانند سازمان ملل و اتحادیه اروپا نیز قوانین خاص خود را دارند. نمی‌توانند آنها را به طور کامل نادیده بگیرند، تلاش میکنند در طول زمان واکنش کوردها را آرام کنند و به جمهوری ترکیه مهلت دهند تا به این انزوا و حملات نسل‌کشی ادامه دهد. سی‌پی‌تی به شورای اروپا وابسته است و هیچ گام مشهودی برنمی‌دارد.
اگر به انزوای رهبر آپو از منظر قوانین حقوقی و بین المللی نگریسته شود، همه‌ی قوانین هم اکنون زیر پا گذاشته شده است. با این حال، یکی دیگر از ویژگی‌های جنگ جهانی سوم این واقعیت است که هیچ حق یا قانونی به رسمیت شناخته نشده است. نظم حقوقی ایجاد شده در قرن بیستم در واقع شروع به از دست دادن اعتبار خود کرده است.
جمهوری ترکیه که حق امید را نقض کرده است باید دوباره محاکمه شود. او رهبر آپو را ٢٦ سال در انزوا و شکنجه نگه داشت. این شکنجه و انزوا وارد بیست و هفتمین سال خود شده است. رهبر آپو باید با دادگاهی مجدد آزاد شود. زمان آن فرا رسیده است که ما به عنوان زنان با قوت بیشتری حساب بخواهیم. ترکیه اعاده دادرسی و این تصمیم را نپذیرفت و هیچ اقدامی در این زمینه انجام نشد. به عبارت دیگری شورای اروپا علیرغم تصمیم ده سال پیش، بار دیگر این دوره را تمدید کرده و نشان داد که انزوا را می پذیرد و مجری، مدافع و تایید کننده‌ی این نظام است. ما بایستی مبارزات خود با این وضعیت را در هر زمینه و تمامی عرصه‌ها سازماندهی نماییم، بر سرعتمان بیافزاییم و حرکت خود را گسترش دهیم. می‌توان گفت که با تمرکز بر حرکت رهبری و مبارزه شدید، نتیجه‌ی عمیق تری حاصل خواهد شد. ما به عنوان کژار باید این مبارزه را رهبری کنیم و وظایف خود را در ایران و شرق کوردستان به نحو احسن انجام دهیم.
وظیفه اصلی ما معرفی رهبر آپو و ایدئولوژی او، رساندن رهبر آپو به جامعه‌ی روژهلات – ایران بر اساس دفاعیات رهبری و برنامه‌ریزی و اجرای این مطالعات به عنوان یک جنبش زنانه است. در برابر این ارتجاعی که نظام ایران در جامعه‌ی خود ایجاد کرده، اندیشه‌های آزادی زن رهبر آپو تنها الگویی است که هم ایران را روشن می‌کند و هم آزادی زنان را تأمین می‌کند.
امروز آهو دریایی، دانشجوی شجاع، زنان جوان و عکس‌العمل‌‌هایی از اقشار مختلف جامعه می‌بینیم، ادامه انقلاب ژن، ژیان، ئازادی هستند. شما نمی‌توانید این سطح فوق العاده‌ی آگاهی و ذهنیت را در زنان بشکنید. ایران باید از این اعمال خشونت اجتماعی دست بردارد. لذا نخواهد توانست جامعه را با روش‌های خاص جنگی نظم دهد.
می‌توانم بگویم به مناسبت ٢٥ نوامبر، رهبر آپو نیز توجه بسیاری از زنان در سراسر جهان را به خود جلب می‌کند. این اساس زندگی آزاد در چهار بخش کردستان و برای جامعه‌ی کردی ماست. ما باید فعالیتهای آزادی خود را بیشتر گسترش دهیم تا این ایده‌ها درونی شوند، درک و زنده شوند. به عنوان جامعه و زنان کورد، خواندن و درک رهبری بسیار مهم است و فعالیتهای ما محل آموزش و بحث واقعی باشد.
اشاعه خوانش رهبر آپو درباره‌ی مردم، دیدگاه جنگ انقلابی خلق و همچنین درک درست دیدگاه‌های آزادی زنان بسیار مهم است. رهبر آپو بایستی دستور کار همه‌ی جهان، جامعه و زنان باشد. اندیشه‌ها، گفتمان‌ها و دیدگاه‌های رهبر آپو باید در هر لحظه از زندگی ما حیاتی شود. جامعه و زنان باید لحظه به لحظه درباره‌ی رهبر آپو بحث کنند و سعی در درک افکار او نمایند و این باید یک انفجار فکری ایجاد کند، منجر به روشنگری شود؛ البته این یک جنبه است. مسأله‌ی دیگر این است که می‌دانیم تحول اجتماعی با آگاهی ایجاد می‌شود، این آگاهی فقط در اندیشه های رهبر آپو است.
ممکن است همه در یک سطح درک نکنند، مهم این است که مطالب خوانده شده را درک کرده و آنها را صرفاً در سطح خواندن رها ننماییم. بنابراین، با زنده کردن اندیشه های رهبر آپو که بر جهان تأثیر گذار می‌باشد و با تجلی فلسفه‌ی رهبر آپو، می‌توانیم انزوا را در روژهلات و ایران به طور مؤثر شکست دهیم. لازم است به این دوره به عنوان دوره‌ی مبارزه کامل نگاه شود. ما قطعاً زمان یا حوصله‌ی صبر کردن یک سال دیگر را نداریم، تمامی سیستم و اذهان با مردانگی ظالم و سلطه جو بایستی این واقعیت را درک نمایند.
می‌توانم بگویم سیاستی که آنها آن را صلح داخلی می‌نامند، که اخیراً از سوی دولت باغچلی فاشیست مطرح شده است، چقدر فریبنده است. از یک طرف صلح میگویید، از طرف دیگر شدیدأ به روژآوا و انقلاب خلقها و زنان حمله می‌کنید. شما جنگ نسل کشی را با استفاده از انواع سلاحها بر مبنای از بین بردن نیروهای گریلا توسعه می‌دهید. با غصب اراده‌ی مردم، دزدها، قاتلین و مزدوران را منصوب می‌کنید. از سویی در ایران و شرق کردستان اراده‌ی خلق و زنان را با اعدام نادیده گرفته و تسلیمیت را در زندان‌ها تحمیل می‌کنید. این چه راه حل و صلح درونی است؟ رهبر آپو در دیدار با برادرزاده‌ی خود گفت که انزوا ادامه دارد. بنابراین می‌توانم ارزیابی کنم که به عنوان کژار در کارزار آزادی در زمانی قرار داریم که وظایف خود را موثرتر از حد معمول انجام دهیم.
بزرگترین تاثیرات این خیزش را اینجا می‌توانیم ببینیم. پارادایم و خط آزادی رهبر آپو متعلق به همه‌ی مردم جهان است. برای همین نظام مردسالار و سلطه‌گر از رواج خط آزاد کورد و زنان آزاد فرای خاورمیانه در جهان بسیار می‌ترسد. در جنگ منافع نیروهای ارتجاعی مسلط، ناسیونالیست و جنسیت‌گرا، خطمشی دولت – ملت ملی‌گرا دوباره بر زنان و مردمان تحت ستم تحمیل می‌شود. امروزه جنگی که در میان نیروهای تمدن مردسالار به راه افتاده است، علیه نیروهای تمدن دموکراتیک است. در جنگ برای یگانه قدرت بودن در نظام تمدن مردسالار، سمت زنان مشخص است. آنهم به عنوان نیروهای تمدن دموکراتیک، قطعاً راه حلی مبتنی بر آزادی اکولوژیک دموکراتیک زنان است. زنان و مردم که نیروی اساسی آزادی هستند، طرفین این امر هستند.
ویرانی‌های جنگ جهانی سوم در نزیك شدن بە ٢٥ نوامبر
جنگ جهانی سوم به مرور ادامه دارد. جبهه‌های جنگ جدیدی باز شده است. در واقع، جنگ جهانی سوم به صورت ترکیبی در حال توسعه است. از این رو جنگ جهانی سوم بی پروا تحت عنوان تقسیم اقتصاد و منابع انرژی دست به کشتار دسته جمعی می‌زند. چهره‌ی جدید خشونت نسل کشی، تغییرات جمعیتی، مهاجرت دسته جمعی، کشتار و ویرانی است. تخریب زیست محیطی است. در این وضعیت وحشتناک، وضعیت زنان بسیار بدتر است. مبارزات آزادی زنان ما در هر بخش که نماینده‌ی تمدن دموکراتیک است، دو سال است که با عزم راسخ با ژن، ژیان، ئازادی به سوی انقلاب زنان می‌رود و تعیین می‌کند که چه خطمشی مبارزاتی را دنبال خواهند کرد و البته ما اینگونه از خویش دفاع می‌نماییم.
ما در حال بهبود مبارزه و سازماندهی هستیم. به عنوان جنبش زنان شرق کردستان با کمپین «نه به اعدام و آری به حیات آزاد» از خود در برابر رژیم ملاها دفاع می‌کنیم. ما با این خطمشی دفاع به استقبال ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴ می‌رویم. باید به صراحت گفت که راه حل مسائل آزادی زنان، بشریت و قانقاریای خاورمیانه در پارادایم مترقی رهبر آپو نهفته است. این بسیار مشهود شده است. بزرگترین امید انسانیت و زنان همچنین در ایران و شرق کردستان رهبر آپو است.
امروز زنانی که از انقلاب ژن، ژیان، ئازادی نیرو می‌گیرند، با پرداخت بها از آزادی در برابر رژیم زن ستیز ملاها با اعدام و بدن برهنه و همه چیز خود دفاع میکنند.
از ژینا امینی تا میراثی که از شلر رسولی به جا مانده است، اگر امروز دوباره آهو، آینار کریمی کازرونلو و آرزوها با تهدیدهای سنگین مواجه نبودند، با شجاعت زنانه میدان را به چالش نمی‌کشیدند. باید بپرسیم و ببینیم که چگونه حکومت ایران برادر دوقلوی دین گرایی و تبعیض جنسیتی است و چگونه جامعه و زنان را از نظر معضلات اجتماعی به ورطه سقوط می‌کشاند.
آهو دریایی و آرزو خاوری، پوسیدگی این ذهنیت تحمیلی را آشکار کردند. حبس زنان در بیمارستان‌های روانی، بن‌بست سیاسی در برابر واقعیت زنان را نشان میدهد. این بحث جدیدی در دنیای پزشکی ایجاد کرده است.
درمقابل فشار کجایت دیده شد؟ آهو گفت این مو و بدن مال من است. زن جوان مدافع حریم بدنش با اقدام خود صفحه جدیدی در تاریخ ایران در برابر نظام مردسالار گشود. محبوس شدن او در یک بیمارستان روانی به دلیل ایستادگی در برابر این حکومت بی عقل، نابهنگامی است. این ارتجاعی است، آخرالزمان نظام مردسالار است. همه باید به خوبی بفهمند که همه‌ی زنان ایرانی و شرق کوردستان به مناسبت ٢٥ نوامبر بیان کردند «شما نمی توانید با تحمیل حجاب اجباری اراده‌ی من را زندانی کنید.»
در برابر این همه تبعیض جنسیتی، ناسیونالیسم، دین گرایی و علم گرایی، «ملت دموکراتیک و انقلاب زنان» که توسط رهبر آپو مطرح شده، چشم انداز اصلی راه حل برای هر نقطه از کردستان است. پیام ما کژار برای همه‌ی زنان ایرانی این است که بیایید نیرویمان را در برابر این رژیم وحشی و زن ستیز متحد کنیم. بیایید با بالا بردن صدای خود به مناسبت ٢٥ نوامبر علیه این رژیم مردسالار متحد شویم. خط سه، خط زن است. بیایید این شهامت زنانه را به یک خط تشکل‌یافته از طریق سازمان زنان مبدل نماییم. وریشه مرادی نمونه‌ای بارز از این اتحاد و همبستگی زنان برای رسیدن به آزادی می‌باشد. وریشه مرادی صدای ملیون‌ها زن می‌باشد که با اراده‌ایی راسخ از تاریخ، هویت، مقاومت و… زنان و انسانیت صیانت می‌نماید.
محور زنان در تمامی دفاعیات رهبر آپو، پیوند هر جمله با تحولات جاری و چشم‌اندازها و پروژه‌های قوی برای حل مشکلات اجتماعی و سیاسی، می‌تواند به زن‌کشی و زن‌ستیزی پایان دهد. هرچقدر هم که جنگ جهانی سوم شدید باشد، پارادایم رهبر آپو همواره با انقلاب ژن ژیان آزادی راه حل و مبارزه را به مردم و زنان نشان میدهد. بیداری زنان خاورمیانه را تکان داد. زنان در ایران و شرق کردستان چنان تحت تأثیر فلسفه ژن، ژیان، ئازادی قرار گرفتند که این تأثیر، شجاعت، اراده و موضع بی باکانه زنانی که آن را به شکلی بسیار رادیکال در همه‌ی عرصه‌های زندگی درونی میکنند دیده می‌شود.
با استقبال از ٢٥ نوامبر دیگر، بیان این مطلب ضروری است. اگر منشأ همه‌ی مشکلات اجتماعی نابرابری جنسیتی باشد که اساس تمدن مردسالار است، مبنای معکوس کردن آن، تحمیل برابری جنسیتی است. لازم می‌دانم در همه جا به خصوص در ایران به این موضوع اشاره کنم. وقتی هویت زن آزاد رشد می‌کند، مردانگی فعلی و وقتی مبارازت زنان رشد می‌کند، سیستم مجبور به تغییر می‌شود.
تبعیض جنسی خود جنایت علیه زنان است. در رژیم آخوندی ایران، زنان با خشونت، فشار، تجاوز، آزار و اذیت، ازدواج زیر سن قانونی، مغالطه حجاب و غیره مواجهند. اقدامات این حکومت، طرز تفکراتشان، فرهنگ تجاوز می‌باشد.
دولت پزشکیان که از سال ٢٠٢٤ رئیس جمهور شد، حمله‌ای برای ارعاب و تحت سلطه در آوردن نیروی انقلابی زن، زندگی، آزادی است. می‌توانیم ارزیابی کنیم که در واقعیت جنگ جهانی سوم قرن ما، خشونت علیه زنان هم به طور سیستماتیک و هم توسط سیاستهای دولت – ملت انجام می شود. همه‌ی اینها در نتیجه این ذهنیت در حال رشد هستند. نباید فراموش کرد که در دیدگاه رهبر آپو، نهادینه شدن بی نظیر زنان و ظلم و خشونت تحمیل شده بر جامعه در شخص زنان تنها با پاسخی انقلابی قابل پاسخگویی است.
در ٢٥ نوامبر خشونت خانگی در ایران – شرق کردستان واقعیتی است که بسیار فراتر از خشونت فردی می‌باشد. زنان هر روز در وسط خیابان به قتل می‌رسند. مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند. اخیراً مهسا گلستان ١١ساله توسط نامادری و پدرش شکنجه و به قتل رسیده است.
واقعیت حکومت ایران و واقعیت خانواده، میزان خشونت علیه زنان را آشکار می‌کند. متأسفانه در قرن بیست و یکم به سطح خشونت جهانی در سراسر دنیا رسیده است. بدون دیدن این، نمی توانیم ببینیم که این عصر زمانی است که سکونت‌گاهها در عرض چند ثانیه ویران می‌شوند. اجبار به مهاجرت دسته جمعی، بدون آینده و وطن ماندن و گسترش وحشیانەترین حملات مردانه به بدن زنان، میزان خشونت را نشان میدهد.
هر چه بیشتر با ژن، ژیان، ئازادی از خود دفاع کنیم، مداخله‌ای مبتنی بر تغییر بزرگ در ذهنیت مردانه ایجاد خواهیم کرد. در غیر اینصورت شجاعت و روحیه‌ای که خاوری، آینار کرمی و آهو در برابر واقعیت ظالمانه مردانه از خود نشان دادند را درک نخواهیم نمود.
هر چه از بدنم دارم، بدنم مال من است. گفتار او مبنی بر «دستهای کثیف خود را عقب بکشید»، هشیاری و نیرویی است که از سحر افسانویی ژن، ژیان، ئازادی میگیرد. این یک رفلکس دفاع شخصی است. همه‌ی زنان در همه جا باید بتوانند دفاع شخصی خود را در همه‌ی زمینه‌های زندگی بهبود بخشند. به ظهور این دختر جوان دانشگاهی با اراده درود می فرستم.
شما توسط موج ژن، ژیان، ئازادی شکست خواهید خورد
در ایران خشونتی که زندگی را به کلی نابود می‌کند، به شکلی بسیار ظریف و چند وجهی بر زنان و جامعه متحمل و گسترش می‌یابد. به موازات آن، جنگ بزرگی در سراسر کردستان و خاورمیانه در حال وقوع است. جنگ – خشونت در سطح زن‌کشی، تخریب اجتماعی و نسل کشی انجام میگیرد. رژیم فاشیستی ایران نیز با سیاستهای نسل‌کشی تلاش می‌کند زنان، خلقها و کل جامعه را با نیروی خشونت رام کند.
به مناسبت ٢٥ نوامبر، روز مبارزه با خشونت علیه زنان، بیایید نیروی خود را به عنوان زنان در راه حل انقلاب ژن، ژیان، ئازادی و توسعه‌ی یک ایران دموکراتیک متحد کنیم. بیایید قدرت سازمان یافته‌ی خود را ترکیب کنیم و حساب این رژیم زن ستیز را بررسی کنیم. ما به همه زنان ایران می گوییم بیایید قیام خود را با نقشه راه آزادی که با این فلسفه روشن شده سازماندهی کنیم. مبارزه‌ی زنان ما در شرق و ایران به عنوان کژار به مرحله‌ی بسیار مهمی رسیده است.
البته افشای ظلم و کشتار رژیم کافی نیست. امروزه، انقلاب ژن ژیان ئازادی متعلق به زنان جهان و همواره به خطمشی تبدیل شده است که الهام بخش هر حرکت جدیدی علیه سیستم می‌باشد. ذهنیت مردانه آنقدر از این خطمشی ترسیده است که انواع تجاوز، کشتار، جنگ ویژەو خشونت علیه زنان را مناسب می‌بیند.
ما حکم اعدام رفیقمان جوانا را محکوم می‌کنیم. آزادی برای جوانا سنه! ما زنان هرگز در برابر این سیاست سر فرود نمی‌آوریم. زنان همچنین حمایت زیادی از پخشان عزیزی انجام دادند که به اعدام محکوم شده است. ما به تمامی زندانیان سیاسی از جمله رفیقمان زینب جلالیان درود می‌فرستیم.
کمپین ما«نه به اعدام، آری به حیات آزاد» که با اشتیاق ادامه دارد، صدای همه‌ی زنان، جوامع ایرانی و زنان شرق کردستان است. تنها قدرت ما برای جلوگیری از سیاست منسوخ اعدام، سازمان‌یافتگی زنان است. اگر قرار است صدای جوانا سنه و پخشان عزیزی باشیم، بیایید انقلاب ژن، ژیان، ئازادی را درونی و در همه‌ی عرصه‌های زندگی حیاتی کنیم.
شعار ژن، ژیان، ئازادی به فریاد آزادی مبدل گشته و زبان به زبان چرخیده است. دخترانی که امروز متولد شده‌اند با این فریاد با آگاهی بیشتری راهپیمایی خواهند کرد. در ٢٥ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، میلیون‌ها بار می‌گوییم ژن، ژیان، ئازادی.