زبان مادری جزو هویت و موجودیت فرهنگی هر خلق آزاد می‌‌باشد. این حق انسانی و فرهنگی، کلیت آزادی خلق تحت‌ستم کُرد را امروزه به همه آزادیخواهان و دموکراسی‌طلبان گوش‌زد می‌نماید و جزوی انکارناپذیر از مبارزات جنبش آزادیخواهی خلقمان است. برای حفظ زبان کُردی به مبارزه بی‌امان در همه عرصه‌ها نیاز هست.
زبان یک ابزار قدرتمند فرهنگی برای حفظ و توسعه میراث تاریخی بشریت است و هر حرکتی در جهت ترویج و اشاعه زبان مادری کُردی با تمامی گویش‌های آن، تنها از تنوع فرهنگی و زبانی حمایت نمی‌کند، بلکه آگاهی کاملتری از سنت‌های مبارزاتی را به همه خلق‌ها بر اساس تفاهم، مدارا و گفتگو در سایه صلح و دوستی ارائه می‌دهد. بویژه در چهار کشوری که دول آنها کردستان را اشغال‌کرده‌اند، تمامی این آگاهی سلب کرده و نسل‌کشی را با انکار زبان مادری کُردی آغاز کردهاند که امروز نیز به طرزی فاشیستی آن را ادامه می‌دهند. در مبارزات خلق‌کُرد برای حفظ هویت، جایگاه زبان یکی از ابعاد بنیادین را تشکیل داده. تنها راه برای تحقق آزادی خلقمان مبارزه برای برگرفتن حق آموزش به زبان مادری است نه درخواست از اشغالگران کردستان برای به‌رسمیت شناختن آن. فاشیسم در جایگاهی نیست که مبارزه را سرکوب و حق به‌رسمیت‌شناختن و یا نشناختن زبان کُردی را در ید قدرت بگیرد. در روند مبارزات برحق خلقمان هیچگونه معامله‌ای سیاسی جایز نیست و به‌جای آن، مبارزه یومیه و بی‌وقفه در اوج فداکاری لازم است.
سیاست نظام فاشیست ایران مبنی بر تحمیل «زبان رسمی» امروزه در قرن بیست‌ویکم اوج ارتجاع را می‌رساند و از شکل‌گیری اولین نطفه دولت‌ـ ملت تا به امروز این سیاست نسل‌کشانه با شکست مواجه شده. مسلما تبلور حقیقی آزادی یک خلق با آزادی زبان مادری ممکن می‌گردد. امروز نیز در راه آزادی خلق کُرد همه مبارزات با مبارزه راستین برای حفظ زبان مادری و رشد آن معنا می‌یابد. قطعا با حفظ زبان کُردی می‌توان جامعه آزاد کُرد را در کنار سایر خلق‌ها برساخت. زبان کُردی غنای اندیشه آزاد هر فرد کُرد و جامعه آن را امروز به جهانیان اثبات ساخته و با جهانی‌شدن مسئله کُرد در سایه مبارزات رهبر آپو و جنبش آزادیخواهی، حق آموزش به زبان کُردی و حفظ آن نیز مطرح گشته. مبارزات جنبش آزادیخواهی کُرد در برابر حاکمیت فاشیستی یک‌زبان، یک فرهنگ، یک تاریخ و نظام آموزشی تک‌زبانی امروز به درجه‌ای رسیده که از انکار و نسل‌کشی جلوگیری نموده ولی هنوز هم تا آزادی کامل راه زیادی باقی ماند. خلقمان برای حفظ زبان کُردی شهدای بسیاری تقدیم نموده. بی‌شک هر خلقی بایستی در راه حفظ زبان و هویت خود مبارزه نماید و با توسل به شکوه همان زبان به صلح و آزادی دست‌یابد. جامعه کُرد نیز امروز در آن مسیر به پیش می‌رود و نباید حتی یک لحظه از مبارزات خود بازماند. حفظ موجودیت خلقمان به صیانت از زبان کُردی پیوند خورد و غیر از حصول آزادی کامل راه دیگری باقی نمانده.
زبان کُردی قدیمی‌ترین زبان در سطح منطقه و جهان است ولی امروز با ستم فاشیستی دولت‌ـ ملت‌های فارس، ترک و عرب این غنای فرهنگی بشریت مورد هجوم بی‌امان قرارگرفته. با دربرگرفتن سیاست آسمیلاسیون فرهنگی، همه ادبیات، شعر، موسیقی و شگفت‌انگیزی جامعه ما را انکار و در معرض نابودی قرارداده‌اند. اگرچه سازمان‌های حقوق بشری و در رأس آنها سازمان ملل ادعای حفظ این میراث عظیم بشری را شبانه‌روزی تبلیغ می‌کنند، اما در قبال حفظ زبان کُردی کوچکترین تلاشی به خرج نداده‌اند.
منع آموزش به زبان مادری در ایران، بازداشت، شکنجه و زندانی‌کردن فعالان حوزه زبان کُردی از سوی حاکمیت فاشیست آن کشور امروز به جایی رسیده که مرزی نمی‌شناسد. درحالی که آموزش به زبان مادری و حفظ آن یک حق است و تصدی این حق نیز در دستان حاکمان زورگوی ایران نمی‌باشد. فاشیسم بخوبی بداند که خلق‌های ایران بویژه خلق کُرد کارزاری دموکراتیک و حق‌طلبانه را آغاز کردهاند که دیگر هیچ قدرتی یارای مهار آن را ندارد.
همچو حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) ضمن تبریک روز جهانی زبان مادری به همه خلق‌های تحت ستم، بویژه خلق فداکار کُرد، از تمامی احاد خلقمان و همه اقشار دعوت بعمل می‌آوریم که در تمامی عرصه‌ها و میادین به صیانت از زبان کُردی برخیزند. بویژه در برهه اخیر که حامیان زبان کُردی یعنی معلمان به اعتراضات دموکراتیک برخاسته‌اند، بجاست که همه اقشار جامعه بویژه جوانان، زنان، کارگران و روشنفکران به حمایت از آنها برخیزند. حفظ حق جهانی آموزش به زبان کُردی یکی از پایه‌های مبارزات خلقمان است و بایستی هر از خانه گرفته تا مدارس به مکان‌های حفظ و رشد و آموزش زبان کُردی بصورت خودجوش مبدل گردانده شود. به یمن شکوهمندی بیشتر این مبارزات خلقمان و جنبش آزادیخواهی آن، یک‌بار دیگر روز جهانی زبان مادری را به خلقمان و همه خلق‌های آزادیخواه و دموکراسی‌طلب تبریک می‌گوییم.
حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)
۲۰۲۲-۰۲-۲۱
