بمباران هوایی مرکز مطبوعات حزب حیات آزاد کوردستان «پژاک» در اردیبهشت‌ماه سال هشتادوهفت که توسط دولت فاشیست ترکیه و همکاری حکومت استبدادی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت، موجب گردید شش تن از رفقای ما به نام‌های شهید وداد آمد، شهید رامان جاوید، شهید آرگش باور، شهید آرمانج مریوان، شهید هیرش مهاباد و شهید فرات چلی به شهادت برسند. شهادت رفقای انقلابی ما در این حمله ددمنشانه نشان از برخورد سیستماتیک و هدفمند دشمن در مقابله با جنبش آزادی و برابری خواهی خلق کورد دارد.
هدفمند بودن این امر از این نکته قابل‌فهم است که مکان و جایگاهی که مورد هجوم جنگنده‌های دولت فاشیست ترکیه قرار گرفت، مرکز رسانه و مطبوعات حزب حیات آزاد کوردستان- پژاک بوده است که حوزه‌ی فعالیتی آن در شرق کوردستان می باشد. پرسشی که پیش می‌آید این است که چرا دولت ترکیه به مواضع حزبی که حوزه‌ی فعالیتی و تفکری آن به عرصه‌ی سیاسی ایران مربوط می‌باشد، هجوم می‌برد؟
در پاسخ باید گفت، برای دولت‌های منطقه‌ای بخصوص دولت های ایران، سوریه، عراق و ترکیه که با مسئله‌ی کورد روبرو هستند، تفاوتی ندارد که نیروهای سوسیالیست و آزادی‌خواه کورد در چه مکان جغرافیایی جای می‌‌گیرد، درواقع مسئله‌ی مهم نابود نمودن و یا بی‌تأثیر نمودن آنان به هر شیوه‌ی ممکن است. طبق تفکر و رویکرد استعماری، استیلاگرانه‌ی این دولت ها هر تفکر، ایدئولوژیی و حزب انقلابی که توانایی مقابله با سیستم سرمایه‌داری را به شکل بالقوه و یا بالفعل داشته باشد، باید شناسایی، حذف و یا به انحراف کشانده شود.
هدف وجودی دولت های یاد شده نابود نمودن هرگونه شکل و تصویر مخالف و انقلابی است. چرا که تصاویر زنده سبب الهام گرفتن نیروهای جوان و انقلابی در جامعه می‌گردند تا در مقابل نظم سرمایه و استبداد محور کنونی قد علم کنند. این چنین برخوردی را سیاست تصویر کشی باید نام نهاد. دولت‌های فاشیستی ایران و ترکیه سعی بر آن دارند که تمامی تصاویر و داده‌هایی انقلابی و آزاد که جامعه را به اندیشیدن، آگاهی و گذار از دایره‌ی بسته‌ی حاکمیت آنان محکوم کرده است، نابود، تحریف و یا به انحراف کشاند.
در راستای همین تصویرکشی و حافظه زدایی، باید حملات هدفمند دولت ترکیه به نهاد‌های اطلاع‌رسانی جنبش آزادی‌بخش خلق کورد طی سال‌های اخیر را تحلیل نمود. حمله هوایی جنگنده‌های ترکیه در سال 2008 میلادی به مرکز اطلاع‌رسانی و مطبوعات حزب حیات آزاد کوردستان-پژاک از نمونه‌های نه‌چندان دور سیاست تصویر کشی و حافظه‌زدایی جمعی است. همچنین حملات گسترده‌ی جنگنده‌های ارتش ترکیه به مرکز اطلاع‌رسانی و مطبوعات یگان‌های مدافع شنگال در اقلیم کوردستان و از میان بردن مرکز مطبوعات و اطلاع‌رسانی نیروهای مدافع خلق(YPG) در شمال سوریه را باید جزئی از اقداماتی دانست که در راستای از میان بردن انباشت دانایی و آگاهی خلق کورد و دیگر خلق‌ها اعمال می‌گردد. باید توجه داشت که تمامی حملات برای شهید گردانیدن روزنامه‌نگاران انقلابی که همه‌ی تلاش خود برای گردش آزاد خبرها و اطلاعات به مردم می‌نمودند، صورت گرفته است. چرایی این موضوع را در کارکرد روزنامه‌نگاران انقلابی و نهاد‌های اطلاع‌رسانی جنش آزادی‌بخش خلق کورد باید جستجو کرد. حجم زیادی از کارویژه‌ی مراکز و نهاد‌های اطلاع‌رسانی جنبش آزادی‌بخش به تحقیق و تحلیل وضعیت سیاسی موجود، آگاهی بخشی بیشتر به‌تمامی لایه‌های تشکیل‌دهنده‌ی اجتماع (زنان، جوانان، کارگران، کشاورزان و باورمندان دینی) به‌صورت مستقیم و همچنین تجزیه‌وتحلیل حوزه‌های اجتماعی-سیاسی-تاریخی و اقتصادی و گردآوری و انتشاریافته‌های این اطلاعات مربوط می‌شود. این فعالیت‌ها در میان مدت و بلندمدت موجبات آگاهی‌بخشی و خودآگاهی بیشتر جامعه می‌گردد. در پایان می‌توان گفت تمامی حملات وحشیانه‌ای که در طول تاریخ معاصر توسط دولت‌های فاشیستی ترکیه و ایران به مبارزین انقلابی راه آزادی صورت گرفته در راستای کشتن و از میان بردن حافظه، هویت، خرد و آگاهی جمعی جامعه بوده است. حافظه‌‌ی جمعی که با خون و شهادت و مقاومت انقلابیون و خلق ما بدست آمد. این امر سبب انباشت تجربه، خرد و پویایی جامعه و خودمدیریتی و آزادی جامعه در مقابل دشمنان می‌شود.
مرکز مطبوعات حزب حیات آزاد کوردستان- پژاک ضمن تبریک روز جهانی کارگر به تمامی خلق‌های ستمدیده، شهادت این 6 شهید گرانقدر را که توسط حکومت فاشیست ترکیه و همکاری رژیم استبدادی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته را گامی فاشیستی در راستای سانسور و قطع سیر آزادانه‌ی اطلاعات، ارتباطات و تجربیات دموکراتیک خلق‌ها می‌داند. در این راستا تجدید پیمان خویش را برای ادامه‌ی راه تمامی شهدای آزادی و برابری‌خواهی دوباره می‌کنیم که استمرار و گسترش‌دهنده‌ی راستین راه و باور آزاد آنان باشیم.
کمیته مطبوعات پژاک
01/05/2019
