همزمانی حملات موشکی جمهوری اسلامی به کویه، اعدام زانیار و لقمان مرادی و رامین حسین پناهی، حملات ارتش بشار اسد به یگان‌های مدافع خلق در قامشلو، حملات به گریلاهای جنبش آزادی‌خواهی شرق کوردستان و ادامه‌ی توپباران مناطقی از اقلیم کوردستان، همه و همه را باید در چارچوب یک کانسپت معنادار و هدفمند در راستای تضعیف و نابودی خلق کورد و از میان بردن پویایی سیاسی به وجود آمده در هر چهار بخش کوردستان ارزیابی کرد.
از سویی دیگر تلاقی تمامی این تحولات با نشست سه‌جانبه‌ی پوتین، اردوغان، روحانی در تهران را نباید به هیچ وجه تصادفی ارزیابی نمود. اگرچه ظن آن می‌رفت که محور اساسی این نشست چاره‌یابی مسئله‌ی ادلب در چارچوب منافع متضاد سه‌گانه‌ی مذکور باشد اما به نظر می‌رسد بار دیگر کوردها کفه‌ِی سنگین مذاکرات دولتهای منطقه‌ای را شکل داده‌اند.
در اینکه مابین دولتهای منطقه‌ای و در این بین ایران و ترکیه، مسائل و معضلات عمیق ژئوپولتیک نهفته است هیچ شک و گمانی نیست اما بر همگان واضع است بار دیگر کوردها به عاملی جهت همگرایی این دولتها مبدل شده‌اند.
در این شرایط بحرانی و حساس که فرزندان رشید این خلق به چوبه‌های دار سپرده می‌شوند و از سوی دیگر آماج ناجوانمردانه‌ترین حملات قرار می‌گیرند، می‌طلبد که همه‌ی احزاب و جریانات سیاسی شرق کوردستان با درکی عمیق و خوانشی صحیح از وقایع روی‌داده، تمامی اختلافات را به کناری نهاده و همگرایی را به شعار و محور عملیاتی خویش مبدل نمایند. پژاک ضمن محکوم نمودن شدید حملات تروریستی سپاه پاسداران به کویه، شهادت فرزندان مبارز خلقمان را تسلیت عرض کرده و بر این باور است که هیچ اقدامی مانع از ادامه‌ی مسیر مبارزه در راستای نیل به آزادی نخواهد بود.
حزب حیات آزاد کوردستان‌ـ پژاک
۰۹/ ۰۹/ ۲۰۱۸