اعدام، سرکوب و فشار نظام‌مند با ماهیت وجودی حکومت جمهوری اسلامی و شرایط بحرانی‌ای که این رژیم در آن به سر می‌برد، ارتباط تنگاتنگی دارد. از سویی بحران و آشفتگی‌هایی که در منطقه و فرای منطقه جریان دارد، حاکمیت تمامیت‌خواه و توسعه‌گرا را تحت فشار قرار داده و از جانبی عدم وجود آزادی بیان، دموکراسی و حقوق حقه‌ی انسانی برای فرد و خلق‌های واقع در جغرافیای ایران از طرف حاکمیت و ماشین‌های سرکوب مستبد وابسته بدان، موجبات وقوع بحران ساختاری و زیربنایی را در ایران پدید آورده است. اما پروژه‌ی دادگاهی، اعدام و تبلیغات شرکت‌های رسانه‌ای وابسته رژیم در این شرایط نشان از در پیش گرفتن رویکرد فرافکنانه‌ی حاکمیت مستبدانه‌ی جمهوری اسلامی ایران است.
پروژه‌ی اعدام دگراندیشان و فعالین سیاسی خلق‌های ایران را نباید صرفا امنیتی قلمداد کرد. بایستی رویکرد حذفی، مستبدانه و غیرانسانی رژیم ایران و پروژه‌ی اعدام را در چارچوب تفکر دیگری‌ساز، دشمن‌ساز و از میان بردن فیزیکی غیریت‌پندارانه‌ای که رژیم سالهاست بدان دامن می‌زند ارزیابی نمود.
اکنون بر همگان واضح و مبرهن است که سیاستهای جزم‌اندیشانه و متحجرانه‌ی حکومت اسلامی که این‌همانی شدیدی با تفتیش عقاید قرون وسطایی دارد، به لحاظ کارکردی و اثربخشی تاثیر خود را از دست داده‌اند. خودآگاهی و اعتراضات دامن‌گستر و مستمر خلق‌های ایران نشان از آن دارد که سیاستهای مبتنی بر ایجاد رعب و ترس و حکمرانی بر این اساس رنگ باخته‌اند. بدون شک لازمه‌ی گذار از وضعیت موجود نه اصرار بر سیاستهای سلبی و حذفی بلکه در پیش گرفتن تغییرات بنیادین دموکراتیک می‌باشد.
حزب حیات آزاد کوردستان ضمن حمایت از خانواده‌ی زحمت‌کش رامین حسین‌پناهی، حکم اعدام را رویکرد حذفی سیستماتیک در برابر خلق کورد و همه‌ی خلق‌های ایران قلمداد کرده و همه‌ی آزادی‌خواهان را به حمایت همه‌جانبه و بی‌قفه از این زندانی سیاسی فرامی‌خواند.
ریاست مشترک حزب حیات آزاد کوردستان‌ـ پژاک
۲۸ فروردین ۱۳۹۷
