تاریخ مبارزاتی ملت کورد مملو از جوانانی است که در راه عزت، غرور و استقلال ارادهی جمعی جامعهی خویش جان خویش را فدا نمودهاند. شهادت هر شهید جوان نهتنها از جوانی بدنهی انقلاب ملتمان نکاسته بلکه بیش از پیش در تجدید، شکوفایی و پویش ذهنی و عملی انقلاب مؤثر واقع شده است. شهادت شهید حبیبالله گلپریپور و رضا اسماعیلی یک نه بزررگ به سبک زندگی و الگوهای تحمیلی بوده است که رژیم اسلامی ایران سعی در دیکتهی آن بر ذهن، روح و سیاق عمل جوانان سرزمینان داشته است. اعدام حبیب و رضا سرآغاز رویش نوینی از بودن و شدن برای جامعهی کوردی است که در اوج جوانی تمدن نوساخت خویش است. آری حبیبها و رضاها «به چرایی مرگ خویش آگاهند» و اینچنین راه شهادت میپیمایند و میدانند «طرف ما از چنین مرگهایی زندگی آغاز میشود» و هر رستنی بستری میخواهد و هر بستری برای تحقق امکانات فداکاریای را میطلبد.
در چهارمین سالگرد شهادت حبیباللهگلپریپور و رضا اسماعیلی یاد و خاطرهی این عزیزان را گرامی داشته و سر تواضع و فروتنی را در برابر قامت همیشه استوار آنان فرود میآوریم. با ایفای وظایف انقلابیمان در مقام رفقای راه مبارزه به سوگندمان جهت برافراشتن پرچم عزت، افتخار و استقلال میهنمان وفادار میمانیم.
مجلس حزب حیات آزاد کوردستانـ پژاک
۲۵.۱۰.۲۰۱۷