از همان روزهای آغازین بحران سوریه، خلقمان در روژآوا با اتخاذ رویکرد موسوم به خط مشی سوم چهارچوبی فکری‌ـ سیاسی برای خویش مشخص کرد که در آن نه دولتهای موقعیت‌گرای منطقه جایی داشتند و نه نیروهای فرامنطقه‌ای. اعلان رسمی نظام خودمدیریتی دموکراتیک در قالب کانتون‌های جزیر، عفرین و کوبانی شکل ملموس نهادینه شدن این خط مشی بود. حملات همه‌جانبه به این نظام از سوی نیروهایی که اشاعه دموکراسی خلق‌ها در چالش با منافعشان قرار می‌گیرد دور از انتظار نبود. محاصره کوبانی از سوی گروه موسوم به دولت اسلامی عراق و بلاد شام که از سوی برخی دولتهای منطقه‌ای و در راس همه ترکیه تامین مالی و لجستیکی می‌گردند نمود بارز و برجسته حملاتی است که به کلیت روژآوا و نهایتا کلیت کوردستان صورت می‌گیرد. این محاصره که طی چند روز اخیر شدت یافته کنسپت و پلانی منطقه‌ای است که تاب موقعیت و استاتوی دموکراتیک کوردها را نداشته و هدفش قتل عام کوردها در این منطقه است. همچنانکه آینده‌ی سوریه، وضعیت ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک تمامی خاورمیانه را تعیین خواهد کرد، روژآوا نیز این پتانسیل را دارد که موقعیت سیاسی و آینده‌ی دموکراتیک تمامی کوردستان را دست نشان سازد. از این رو پژاک بر این باور است که مقاومت خلقمان در روژآوا مقاومت تمامی خلق کورد بوده و هر گونه حمله‌ای بدان نیز حمله به تمامیت خلق کورد می‌باشد. بی‌گمان در چنین شرایطی می‌طلبد تمامی نیروهای کوردستانی فارغ از هرگونه منافع حزبی و سازمانی با تمام توان از دستاوردهای خلقمان در این بخش از کوردستان حمایت به عمل آورند.
حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) به مقاومت خلقمان در روژآوا درود فرستاده و بار دیگر آمادگی همه‌جانبه‌ی خویش در راستای حمایت از خلقمان در این بخش از میهن را اعلام می‌نماییم.
کوردیناسیون حزب حیات آزاد کوردستان — PJAK
26.03.2014