حکومت سرکوبگر ایران از همان اوایل روی کار آمدن تاکنون، سیاست‌های انکار و امحای خویش را در برابر جوامع و خلق‌های ایران به کار برده است. بی‌شک جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی و نظامی آن در تمام طول عمر نظام، سیاست اعدام، ترور و قتل‌عام را در قبال تمامی خلق‌های ایران به‌ویژه خلق کورد اعمال کرده‌اند. همین سیاست‌ها در این اواخر با شدت بیشتری اعمال شده و دامنه‌ی عملیات‌های خشونت‌آمیز جمهوری اسلامی چنان گسترده شده که هیچ یک از افراد جامعه، امنیت جانی ندارند. به‌ویژه آغاز موج جدید دستگیری فعالین سیاسی و مدنی و افزایش آمار اعدام در دولت روحانی، برخلاف وعده‌هایی که داده بود، مُهر تأییدی است بر تداوم این سیاست‌های نظام در دولت یازدهم. سیاست‌های اجراشده در این مقطع از سوی دولت روحانی در مقابل خلق‌های ایران و دیگر مسائل اجتماعی و سیاسی، موجب گسترده‌تر شدن اعتراضات مردمی در تمامی مناطق ایران به پیشاهنگی زنان و جوانان هستیم. مسئولان جمهوری اسلامی با اقدامات سرکوبگرانه‌ی اخیرشان باری دیگر نشان دادند که تحمل هیچ‌گونه فعالیتی از سوی نیروهای آزادی‌خواه جامعه را ندارند و از طریق اصرار بر تداوم سیاست انکار و امحای فیزیکی و فرهنگی نیروهای دموکراتیک و آزادی‌خواه، تنها‌وتنها بحران را تشدید می‌کنند. در برهه‌ای که همه‌ی خلق‌های ایران و خلق کورد در تمامی مناطق کوردستان به‌ویژه شرق کوردستان، به سوی تحقق اراده‌ی خویش گام برمی‌دارند چنین اقداماتی از سوی نهادهای امنیتی و سرکوب جمهوری اسلامی نمایانگر ترس و دلهره‌ی نظام از فعالیت‌های آزادی‌خواهانه‌ی جوامع ایران و اتحاد میان خلق‌ها و نیروهای آزادی‌خواه است.
همانگونه که افکار عمومی کوردستان و ایران مطلع‌اند، پژاک در طی چند سال اخیر در راستای حل مسئله‌ی کورد و مسائل و معضلات پیش روی آزادی ملت‌های ایران، به صورت مسالمت‌آمیز و دموکراتیک گام‌هایی برداشت. فراخوان‌هایی را نیز در چند مقطع جهت پایان دادن به حملات جمهوری اسلامی علیه جنبش و خلق کورد منتشر نمود. در این راستا اقدام به قبول آتش‌بس نیز نمود. این اقدامات زمینه‌ی مناسبی پدید آورد که مشکلات و مسائل پیش رو نه در حالت گزینه‌های نظامی بلکه بر اساس اصول دموکراتیک و صلح‌طلبانه چاره‌یابی شوند، اما دست‌اندرکاران جنگ‌طلب ایران هر گام مسالمت‌آمیز و دموکراتیک پژاک و خلق کورد را به جای اینکه فرصتی مناسب جهت گذار از بحران‌شان و حل مسائل ارزیابی کنند آن‌را همچون نقطه‌ی ضعفی نگریستند و در این میان نیروهای سپاه پاسداران و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، به عملیات‌های خویش علیه خلقمان ادامه دادند. هرچند که نیروهای گریلایی به صورتی مسئولانه به مفاد آتش‌بس عمل نموده و همچنین طبق قوانین «دفاع مشروعِ غیرفعال» برخورد کرده اما حملات نیروهای جمهوری اسلامی سبب شهادت یکی از رفقایمان در شهرستان سنندج شد. در آخرین برخورد نظام در شهر سنندج، رفیق رئوف شیخی با نام سازمانی درسیم تولهلدان متولد منطقه تیله‌کو از توابع شهرستان سقز که سال 2009 به صفوف مبارزات حزبمان پیوست، در تاریخ 12 فوریه در یک خودرو مسافربری به شکلی خارج از هرگونه مبادی انسانی و بدون بازداشت یا بازخواست، مورد تیراندازی قرار گرفته و به شهادت رسید. این عمل وحشیانه‌ی جمهوری اسلامی در زمانی است که پژاک هیچ‌گونه فعالیتی مسلحانه صورت نداده است و گسترش فعالیت‌های سیاسی و سازمانی را برنامه کاری خود داشته است. رفیق درسیم نیز در همین راستا به فعالیت‌های سیاسی و سازماندهی جوانان به شکلی غیرمسلح می‌پرداخت و در اثنای این فعالیت‌ها با ترور نیروهای جمهوری اسلامی مواجه گشته و به درجه والای شهادت دست یافت.
رفیق درسیم تولهلدان در صفوف مبارزه، با روحیه‌ای فدایی و راسخ در تمامی عرصه‌های مبارزه نقش ایفا نمود. در راستای ارتقای سطح مبارزات آزادی‌خواهی خلق کورد، بسیاری از سیاست‌های انکار و امحای نظام را در عرصه‌های مختلف دیده و با آنها به مبارزه پرداخت. یاد رفیق ارزشمند و پیشاهنگمان و عضو جمعیت جوانان شرق کوردستان را گرامی داشته، شهادت ایشان را به عموم خلقمان، خانواده شهدا و بویژه خانواده رفیق درسیم تسلیت عرض می‌کنیم.
ضمن محکوم نمودن این عملکرد غیرانسانی جمهوری اسلامی ایران، اعلام می‌داریم که ادامه آتش‌بس بدینگونه چندان ممکن نبوده، در چهارچوب مبادی دفاع مشروع، حق جوابدهی به این حملات را محفوظ دانسته و در مقابل آن موضع‌گیری خواهیم نمود.
با سلام و درود انقلابی
کوردیناسیون حزب حیات آزاد کوردستان — PJAK
28.02.2014