بیانیه کمیته شهیدان پژاک
شهید باهوز بهنام، تبلور خودسازی انسانی و انقلابی بود
چهارم آبانماه ۱۴۰۳ مصادف است با یازدهمین سالروز شهادت رفیق «حبیبالله گلپریپور» معروف به باهوز بهنام و مبارزِ میهندوست «رضا اسماعیلی» که در اقدامی شنیع و غیرانسانی توسط جمهوری اسلامی ایران در زندانهای ارومیه و سلماس اعدام شدند. به همین مناسبت یاد و خاطرهی این دو رفیق رزمآور آپویی و تمامی شهدای این ماه را گرامی میداریم.
شهید حبیبالله گلپری پور سال ۱۳۶۳ در شهر سنندج و در خانوادهای میهندوست دیده به جهان گشود. از همان اوان نوجوانی آلام مردم و وضعیت نابسامان جامعهی کُردستان را احساس و درک نمود. همچون بسیاری از جوانان جویای حقیقت و آزادی، وی نیز جهت پایان بخشیدن به این وضعیت، به تکاپو و تفکر میافتد تا اینکه در جریان قیام باشکوه خلقمان در شرق کُردستان که در راستای محکوم نمودن توطئهی بینالمللی علیه رهبر آپو صورت گرفت، با مبارزات جنبش آپویی آشنا میشود. سال ۱۳۸۳ به صفوف گریلاهای آزادیخواه پیوست و پس از طی دورههای آموزشی و شناخت بیشتر از افکار و اندیشههای رهبر آپو، مدتی در کوهستانهای آزاد کُردستان به فعالیت پرداخت. شهید باهوز سرشار از شور و شوق جوانی و انقلابی بود و ایمانی عمیق به مقولهی سازماندهی و روشنگری در جامعه و بهويژه جوانان در مسیر مبارزه داشت و عملا نیز در این راه گام برداشت. سال ۱۳۸۸ در حین انجام وظایف سازمانی و انقلابی توسط نیروهای امنیتی رژیم در مهاباد بازداشت و زندانی میشود. مدت زیادی در زندانهای مختلف جمهوری اسلامی تحت انواع شکنجههای فیزیکی و روحی قرارگرفت، شدت شکنجهها به حدی بود که در همان اوایل بازداشت دست و پایش شکسته شد؛ اما این مبارز خستگیناپذیر با تاسی و تکیه بر میراث و فرهنگ مقاومت مبارزان آپویی در زندان آمد(دیاربکر) ایستاری انقلابی در پیش گرفت و با ایستادگی خود، شکنجهگران را ناکام و ناامید ساخت. علیرغم تمامی فشار و شکنجههای مستمر و حتی صدور حکم اعدام، نه تنها لحظهای هم تردید به دل راه نداد، بلکه سرچشمه روحیهبخشی به دیگر زندانیان سیاسی بود. در بسیاری از فعالیتهای اعتراضی و روشنگری داخل زندان حضوری فعال داشت و همواره پیشتاز بود. با در پیش گرفتن چنین ایستاری انقلابی و تبدیل کردن زندانهای رژیم به سنگر پیکار و ایستادگی، جمهوری اسلامی بنابر سنت دیرنیهی خود و در نهایت عجز و درماندگی و در اقدامی غیراخلاقی و شنیع، در چهارم آبانماه ۱۳۹۲ در زندان ارومیه رفیق باهوز را اعدام و به شهادت رساند.
متعاقب شهادت رفیق باهوز، جمهوری اسلامی بهمنظور ترویج و تشدید ترس و تردید در میان جامعه، اینبار رضا اسماعیلی(مامدی) میهندوست و فعال سیاسی را نیز در زندان سلماس اعدام و به شهادت رساند. شهید رضا اسماعیلی اهل روستای «دریک» از توابع سلماس، فعال سیاسی و آزادیخواهی بود که راه صحیح و موثر مبارزه را در جنبش آپویی یافت و سالها بر مبنای اندیشههای رهبر آپو جهت روشنگری و سازماندهی هرچه بیشتر جامعه به فعالیت پرداخت. ایشان الگوی راستین و برجستهی میهندوستی و حقطلبی بود که در نهایت تعهد و ایمان، تا آخرین نفس به آرمانهای والای آزادی و حقیقتجویی پایبند ماند و با تحمل شدیدترین شکنجههای روحی و فیزیکی، تسلیم خواست شکنجهگران و دشمنان آزادی نشد. قدرمسلم همچنان که شهید باهوز و رضا اسماعیلی نیز بار دیگر اثبات کردند، حکومت تمامیتخواه و مستبد جمهوری اسلامی با این اقدامات و رویکردهای ضدبشری قادر به سرکوب مبارزات و ندای آزادیخواهی خلقهای ایران و بهويژه خلق کُرد نخواهد شد. تداوم و گسترش مبارزات در تمامی عرصهها و بهويژه مقاومت حماسی و باشکوه مبارزانی همچون پخشان عزیزی و وریشه مرادی در زندانهای رژیم، اثباتی دیگر است بر این ادعا.
باردیگر ضمن گرامیداشت یاد و خاطرهی این دو رفیق حماسهساز و نستوه آپویی و تمامی شهدای راه آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی، عهد میبندیم که تا جامه عمل پوشاندن به اهداف و آروزهایشان بر مبنای افکار و اندیشههای رهبر آپو به مبارزه ادامه دهیم. همچنین از اقشار مختلف جامعه، بهويژه جوانان و زنان دعوت میکنیم که با پیوستن به صفوف جنبش و گسترش و تقویت مبارزات آزادیخواهانه، یاد و خاطرهی شهیدان را به بهترین نحو برای همیشه ماندگار و زنده نگهدارند.
کمیتهی شهیدان حزب حیات آزاد کُردستان- پژاک
۱۴۰۳-۸-۳
مشخصات شهدا:
نام و نامخانوادگی: حبیبالله گلپریپور نام و نام خانوادگی: رضا اسماعیلی(مامدی)
نام سازمانی: باهوز بهنام تاریخ و محل شهادت: ۴-۸-۱۳۹۲ زندان سلماس
تاریخ و محل تولد: ۱۳۶۳ سنه
نام مادر: کلثوم
نام پدر: ناصر
تاریخ ملحق شدن: ۱۳۸۳
تاریخ و محل شهادت: ۴-۸-۱۳۹۲ زندان ارومیه