نویسنده: زاگرس زانا، عضو بخش رسانه پژاک
حکومت‌های فاسد و سلطه‌گر همیشه تلاش کرده‌اند که با توسل به عوامفریبی، راه‌های مسدود رسیدن خود به قدرت بیشتر را بگشایند. در جریان انتخابات‌های رسمی کشورهایی چون ایران که دارای یک حاکمیت سرکوبگر و جامعه‌ستیز و زن‌ستیز است، توسل به رویه عوامفریبی برای واردکردن خلق‌ها و جامعه به روند انتخابات با توصیه انتخاب میان بد و بدتر، همیشه به بقای دستگاه ظالم آنها کمک کرده است. یکی از داعیه‌های این حکومت‌های دیکتاتورانه، انتخاب یک کاندید بد و ترجیح آن بر بدتر با تبلیغ این مقوله است که وضع بحرانی را بهبود خواهند بخشید. مقوله خلق‌های تحت ستم یکی از این مسایل بنیادین ایران است. یک انتخاب از میان دوگانه بد و بدتر پایه‌های رژیم سلطه‌گر را قوی میکند و بی‌رحم‌تر و هارتر می‌گرداند.
امروز که انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری در ایران برگزار میشود، مسایلی چون مسئله کُرد تحت پوشش عوامفریبی‌های انتخاباتی قرار می‌گیرد. وعده‌هایی به اقشار و توده‌ها داده میشود که کلی‌گویی و پوچ است. در ایران شدیدا بحران‌زده امروز تبلیغ می‌کنند که انتخاب یک کاندید بد در قبال کاندید بدتر می‌تواند به تحت‌ستم‌ها کمک بهتری بکند. واقعیت این است که در قبال مسئله کُرد دوگانه بد و بدتر در انتخابات محلی از اعراب ندارد. نسل‌کشی بد و خوب یا بد و بدتر ندارد زیرا ذاتا و کاملا بد است. امید به اینکه مورد بد از مورد بدتر، بهتر باشد، واهی است و مورد اشتباه را اصلا نمی‌توان صحیح تصور کرد و یا صحیح زیست. اساسا مسئله کُرد بنیادی‌ترین مسئله در ایران است و حل آن به کل دستگاه حاکمیتی بستگی دارد نه این یا آن رئیس‌جمهور. این کل نظام است که باید تصمیم بگیرد که مسئله کُرد را بصورت دمکراتیک حل کند و یا به نسل‌کشی فرهنگی و آسمیلاسیون کماکان ادامه دهد.
امروز در ایران هیچ نشانه‌ای از تلاش رژیم برای توجه به مسئله کُرد و حل دمکراتیک آن وجود ندارد. تمامی تهدیدهای نسل‌کشانه علیه کُردها ادامه دارد و ازقضا پس از سرکوب خیزش‌های جنبش انقلابی ژن، ژیان، آزادی، سرکوب‌ها بشتر هم شده است. در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری ایران نیز مادامی که ذهنیت و تصمیم نظام حاکم در قبال مسئله کُرد تغییری نکرده و هیچ کاندیدی حتی یک کلمه در مورد آن صحبت نمی‌کند، پس هیچ فرصت انتخابی وجود ندارد. به همین دلیل حتی مقوله انتخاب میان بد و بدتر یک ترفند رژیم برای تهییج خلق‌های تحت ستم از جمله کُردهاست. به راه انداختن یک موج فریبکارانه انتخاباتی و مشارکتی است.
با این اوصاف، برای کُردها که با سرکوب‌های شدیدتری روبرو شده‌اند و همیشه خطر نسل‌کشی فرهنگی و آسمیلاسیون و منع مشارکت سیاسی برای تحقق آینده‌ای دمکراتیک آنها را تهدید میکند، فرصت و حق انتخاب، سلب شده و هیچ انتخاباتی به بهبود رفتارها و برخوردهای رژیم در قبال کُردها کمکی نمی‌کند. مسلم است که همچنان در بر همان پاشنه ظالمانه می‌چرخد. این است که عدم مشارکت در انتخابات از سوی کُردها بهترین انتخاب و صحیح‌ترین موضع‌گیری انسانی، اخلاقی و دمکراتیک می‌‌باشد.