روز سوم اسفند روز حضور همیشه در صحنه‌ی خلقی است که با ازخودگذشتگی‌ها و جان‌فشانی‌های بسیار در مقاطع حساس تاریخی نشان داده است که حتی یک لحظه از همراهی و همروی با رهبران و مبارزان خویش بازنمانده است. خلقی که همیشه برای حفظ، استمرار و توسعه‌ی موجودیت خویش به نیرو و توان مردان، زنان و فرزندان خویش متکی است و این مهم را به مثابه‌ی عملی اخلاقی، انقلابی و ملی در سرلوحه‌ی کنش سیاسی خود قرار داده است و به هیچ قیم و نیروی بیرونی دل‌گرم نبوده و نیست.
روز سوم اسفند سال 1377 نقطه‌ی عطفی در تاریخ مبارزاتی ملت کورد می‌باشد. اعتراض خلقمان در شرق کوردستان نسبت به دستگیری رهبر ملت کورد، رهبر آپو نشان از اجماع نظر خلقمان حول یکپارچگی و کلیت موجودیت فرهنگی و اجتماعی کوردها دارد. اینکه سرنوشت کوردها در هر چهار بخش کوردستان به گونه‌ی درهم تنیده شده است که هیچ یک از نیروهای استعمارگر جهانی، منطقه‌ای و مزدوران داخلی آنان قادر نخواهند بود تا خللی در این پیوند مستحکم وارد آورند. رهبری که از متن جوامع کوردستان برخاست و گام‌های عملی و نظری بسیاری را در به تجسدبخشیدن به دغدغه و خیال یک ملت جهت بودن، شدن و هستی داشتن برداشته است. این روز، روز واکنش یک ملت به وضعیت تجسدیافته‌ی درایت و عقلانیت همگانی خویش است که در یک فرد نمود یافته است.
قطعا استقلال و آزادی هر بخشی از کوردستان جدای از سایر بخش‌ها نخواهد بود. جهت نیل به این مهم نیز به اندیشه و سیاست عملی و مبارزاتی یکپارچه و کلیت‌مند نیاز بود که این خود نیازمند به اراده‌ای خودبنیاد و سیاست‌ورزی‌ای مستقل بود. رهبریت رهبر آپو جمع تمامی این فاکتورها بود. حساس بودن نسبت به سرنوشت رهبر آپو حساس بودن نسبت به اتحاد و انسجام به وجود آمده در میان ملت‌کورد و جوامع کوردستان است. دشمنان ملت‌های کوردستان برای از هم‌گسیختن این پیوند‌ها همیشه در تلاش بوده و خواهند بود. برای خنثی‌سازی این دسیسه‌ها می‌باید با حضور بیشتر در عرصه‌ی مبارزه و سازندگی در متحقق‌ساختن اندیشه و آمال رهبریت خویش کوشا باشیم.
بر همین مبنا یک‌بار دیگر از حضور تاریخی خلقمان در واقعه‌ی روز سوم اسفند سال 1377 قدردانی نموده و یاد و خاطره‌ی تمامی کسانی که در این روز به شهادت رسیده‌اند را گرامی می‌داریم.
مجلس حزب حیات آزاد کوردستان-PJAK
2017.2.21
