زینب جلالیان زندانی سیاسی کورد از سال 2008 تاکنون در زندان‌های رژیم ایران با همه نوع شکنجه و فشارهای روحی و جسمی در بدترین وضعیت به سر می‌برد. این زندانی سیاسی در سالهای گذشته به شدت تحت فشار و شکنجه‌های شدید قرار گرفته است و بارها در اعتراض به وضعیت خود دست به اعتصاب غذا زده است. زینب جلالیان فعال سیاسی کورد که با فشار مداوم ماموران رژیم مبنی بر اعتراف به اعمالی که مرتکب نشده سالهاست که مقاومت بی‌نظیری را از خود نشان می‌دهد و هرگز در برابر خواسته‌های رژیم سر فرود نیاورده است. حکم اعدام ایشان در دادگاهی فرمایشی و …دقیقه‌ای بعد از عکس‌العمل شدید سازمانهای حقوقی و فعالان مدنی و زنان به حبس ابد تبدیل شد ولی همچنان خطر اجرای حکم اعدام برای ایشان وجود دارد چون در مدت این چند سال اشخاص زیادی که حکم اعدام آنها به حبس ابد تقلیل یافته بود بعد از مدت زمانی بدون اطلاع وکلایشان اعدام شدند آخرین نمونه‌ی آن نیز اعدام منصور آروند است که اجرای حکم اعدام آن بعد از تغییر حکم به حبس ابد انجام گرفت بنابراین در حکم‌های صادره از دادگاه‌های ایران هیچگونه ضمانتی وجود ندارد. سردمداران رژیم که بحث از آزادیهای زنان در ایران می‌کنند در واقع بحرانهایی که برای جامعه و مخصوصا زنان و جوانان ایجاد کرده‌اند را انکار می‌کنند و با سخنهای آنچنانی در سخنرانیهایشان مسائل را پنهان می‌کنند در حالیکه اکنون بیشتر از هر زمان دیگری فشارهای سیاسی و اجتماعی، اعتیاد به مواد مخدر، بیکاری، تجاوز مخصوصا از طرف ماموران اطلاعاتی رژیم در زندانها و دانشگاهها و محل کار و… بر روی زنان آشکارا اجرا می‌شود. دستگیری و زندانی کردن زنان فعال مدنی و مدافعان حقوق زنان و فشار شدیدی که بر روی سازمانهای زنان و فعالان زن بوجود می‌آورند و با قوانین شرعی و قانون اساسی مهر می‌زنند همچنین با تصویب قوانین جدید، همچنان بر علیه آزادیها و فعالیتهای زنان اصرار می‌ورزند. اینها نمونه‌ها‌ی آشکاری هستند که می‌توان گفت هر سال بیشتر از سالهای قبل آزادیهای زنان و حقوق انسانی آنان پایمال شده و با مشکلات جدیدتری روبرو می‌گرددند. این خود نشان از این دارد که زنان همچنان به عنوان فاکتور اساسی انقلابی مردمی و دمکراتیک در جامعه حرف اول را می‌زنند و از طرفی دیگر نمایانگر این مسئله است که رژیم پیشرفتها و توانمندیهای زنان را برای خود بزرگترین خطر می‌بیند که این همه در برابر آزادی اراده و فکر زنان می‌ایستد و در صدد محدود کردن نیرو و اراده‌ی آنان است. روح مقاومت و عدم تسلیمیت فریناز خسروانی و تجاوز به سمیه بهرام‌نژاد در اشنویه و صدها و هزاران موردی که هرگز از آنان بحث نخواهد شد همه‌ی این اعمال با هدف ایجاد و توسعه دادن فرهنگ تجاوز در میان جامعه و مخصوصا در جغرافیای کوردستان است. عدم تسلیمیت شیرین علم‌هولی و اعدام ایشان و رفقایشان در زندان اوین و همچنین مقاومت زینب جلالیان خود نمونه و الگوی مقاومت در زندانها است که همانند فرهنگی در برابر ضدفرهنگ رژیم به پا خاسته و با نقش برآب کردن سیاستهای زن‌ستیزانه و ضدآزادی‌شان، روح مقاومت خلق‌های ایران و شرق کوردستان را تمثیل می‌کند. در حقیقت زینب جلالیان نماینده‌ی پویایی روح مقاومت زنان و جامعه است که حتی در زندان نیز نمی‌توانند آن را به زانو درآورند.
در تاریخ ایران و کوردستان نیز زنان پیشاهنگ و ایفاگر نقش آزادیخواهی زنان و سرزمین خویش بوده و هستند. زنان سخت کوش و مبارزی که هرگز میدان مبارزه را خالی نکردند و تاکنون نیز دهها و صدها تن از این زنان در زندانها و یا در تبعید به سر می‌برند ولی هرگز دم از پشیمانی نمی‌زنند و به قول و هدف خود پایبندند.
لازم است به این نکته نیز اشاره شود که اخیرا زینب جلالیان به زندان شهرستان خوی منتقل شده و کماکان از بیماریهایشان رنج می‌برند و تحت مداوا نیز قرار نمی‌گیرند. همچنین بر اساس پیشینه‌ی جمهوری اسلامی ایران در این رابطه هر لحظه خطر اجرای حکم نه تنها خانم زینب جلالیان بلکه دیگر محکوم‌شدگان به اعدام به شدت خود باقی است و هر لحظه نیز فزونی می‌گیرد.
بنابراین وظیفهی همه‌ی ماست که از مقاومت ایشان نهایت حمایت و پشتیبانی را به عمل آورده و با ایجاد راهپیماییها و حمایت و مشارکت از کمپین دفاع از ایشان با فشارهای جامعه‌ی جهانی بر رژیم ایران این فعال سیاسی را که در وضعیت وخیم جسمی قرار دارد، حمایت نموده و این عمل را وظیفهی اخلاقی و وجدانی خود بدانیم. ما جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان KJARاز همه‌ی انسان‌دوستان و فعالان و مبارزان زن و تمامی نهادها و سازمانهای مدافع حقوق بشری انتظار انتظار داریم که فعالیتهای خود را در این رابطه رادیکال‌تر و متحدتر به نمایش گذارند و صدای اعتراض خود را بیش از پیش به سازمانهای بین‌المللی برساندند. تا در ابتدا برای مداوای زندانیان بیمار و سپس تلاش برای آزادی فعالان سیاسی و مدنی و جلوگیری از شکنجه و اجرای حکم وحشیانه‌ی اعدام، مبارزات خود را سازماندهی کرده و با راهپیمایی‌های همزمان و بیاننامه‌های رادیکال، دست به فعالیتهای گسترده نموده و به یاری همه‌ی زنان زندانی و دردکشیده بشتابند تا زینب جلالیان و همه‌ی آنانی که در راه آزادی زنان و سرزمین‌شان از یوغ استعمارگران مبارزه می‌کنند، تنها نمانند.
کوردیناسیون جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان ─ KJAR
18.06.2015