بیانیه کمیته شهیدان پژاک
شانزدهم مارس ۲۰۲۴ مصادف است با هفدهمین سالگرد شهادت رفیق امید ضیایی معروف به «کاروان سقز»، به همین مناسبت یاد و خاطرهی این پیشاهنگ و سلحشور آپویی و تمامی شهدای گرانقدر ماه مارس را گرامی میداریم.
سالهای دههی نود میلادی زمانی که در نتیجهی سیاستهای شدید سرکوبگرانهی رژیم اشغالگر ایران و فقدان یک جنبش مبارزاتی نوین، تا حد زیادی مبارزات آزادیخواهانهی خلقمان در این بخش رو به رکود نهاده بود و میرفت که ابرهای سیاه استبداد و یاس، بهتمامی اندیشه و جبههی حقطلبی خلق را تخریب و تسخیر نماید، اما باردیگر در پرتو تفکرات حیاتبخش رهبر آپو و خطمشی جنبش آپویی، اراده، ایمان و امید به رهایی در میان خلقمان و بهويژه جوانان حقیقتجو قوت گرفت. متعاقب توطئهی بینالمللی علیه رهبر آپو، خیل عظیمی از جوانان سلحشور و تشنهی حقیقت و آزادی، بهمنظور مقابله با این توطئهی شوم و پیگیری و توسعهی مبارزات، به صفوف جنبش آپویی پیوستند. رفیقِ شهید امید ضیایی معروف به «کاروان سقز» یکی از این مبارزان پیشگام در روژهلات است که در سال ۲۰۰۷ به کاروان مملو از شرف و شکوه شهیدان ملحق شد.
رفیق امید ضیایی معروف به کاروان سقز سال ۱۹۷۵ در خانوادهای میهندوست در شهر سقز دیده به جهان گشود. منطقهی سقز در سیر مبارزات خلق کُرد همواره یکی از سنگرهای فعال و موثرِ حقطلبی و پیکار با اشغالگران بوده، رفیق کاروان نیز با تاسی از این فرهنگ دیرین و میهندوستی خانوادهاش، از همان اوان جوانی به جبههی مقاومت و اشاعهی آرمانهای حقیقت و عشق به حیات آزاد گرایش پیدا کرد. در آن مقطع تشدید سرکوبهای رژیم و تضعیف مبارزات در روژهلات، نهتنها نتوانست بر ذهن پویا و روحیهی مبارزاتی شهید کاروان تاثیری منفی برجای نهد، بلکه ایشان را بر آن داشت که در پی خطمشی و فلسفهی نوینی باشد برای پیگریی و احیایی مبارزات. سال ۱۹۹۹ با اندیشههای رهبر آپو آشنا شد و همان سال به صفوف جنبش پیوست. شهید کاروان بنا به شور و شوق وصفناپذیر و عشقی که پیشرفت و گسترش مبارزه داشت، در زمانی کوتاه آموزشهای مختلف سازمانی را فراگرفت و در عرصههای مختلف مبارزه پیشرفت چشمگیری نمود. با توجه به این که علاقهای وافر به زبان و ادبیات کُردی داشت و در عرصه رسانه نیز از استعداهای زیادی برخوردار بود، مدتی در کنار سایر فعالیتهای انقلابی، در رادیو «روژ» نیز مشغول فعالیت میشود. تواضع و تلاش بیوقفه از خصوصیات بارز شخصیتی وی بود و مدام برای کسب تجربه و پیشبرد بیشتر مبارزه در تفکر و تکاپو بود، پس از چند سال فعالیت در کوهستان قندیل، اینبار راهی باکور (شمال کُردستان) و منطقهی گابار میشود. در این عرصه نیز حماسهها آفرید و در بسیاری از عملیاتهای نظامی، ضربات مهلکی را بر ارتش اشغالگر ترکیه وارد نمود. شهید کاروان در ۱۶ مارس ۲۰۰۷ در نبردی سخت با ارتش متجاوز ترکیه در کوهستان گابار، پس از مقاومتی باشکوه به کاروان فدائیان و شهدای آزادی و دمکراسیطلبی پیوست. او مبارزی بهتمام معنا بود که در سردترین شبهای زمستان استبداد و ظلمت، هیچگاه طلوع خورشید و آمدن بهار را از یاد نبرد و میراثی ماندگار از مبارزه و عشق به حیات آزاد را برای همرزمانش و انسانیت از خویش به یادگار گذاشت.
باردیگر ضمن گرامیداشت یاد و خاطرهی رفیقِ شهید امید ضیایی معروف به «کاروان سقز» و تمامی شهدای راه آزادی، برابری و عدالت اجتماعی، عهد میبندیم که تا نیل به سرمنزل مقصود و جامهی عمل پوشاندن به آمال و اهداف شهدا، به مبارزات برحق و آزادیخواهانهی خلقمان ادامه دهیم، همچنین از تمامی آحاد خلق مبارز کُرد و تمامی خلقهای آزادیخواه ایران دعوت میکنیم با پیوستن به صفوف مبارزه علیه سرکوب و استبداد و فعالیت هرچه بیشتر، به بهترین نحو یاد و خاطرهی شهدا را برای همیشه ماندگار و گرامی بدارند.
کمیتهی شهیدان حزب حیات آزاد کُردستان
۱۵/۳/۲۰۲۴
مشخصات شهید:
نام و نامخانوادگی: امید ضیایی
نام سازمانی: کاروان سقز
نام مادر: سلما
نام پدر: صالح
تاریخ و محل تولد: ۱۹۷۵ سقز
تاریخ ملحقشدن: ۱۹۹۹
تاریخ و محل شهادت:۱۶/۳/ ۲۰۰۷ باکور(شمال کُردستان)- کوهستان گابار