شوگر چیا
در دورانی که ما زندگی می‌کنیم، انسانیت دچار بحران شدید هویتی گشته و راه‌حل‌های ارائه شده دیگر جوابگوی نیازهای جامعه بشری نیستند، به این دلیل برای دستیابی به یک زندگی شرافت‌مندانه‌تر بایستی به دنبال راه‌های بهتری هم بود. در روزگاری که معنویات، باورها و اعتقادات جای خود را به ابتذال ذهنی داده، مگر معجزه‌ای بتواند انسان را از ورطه‌ی نابودی فکری و اعتقادی نجات دهد و به منزلگاه امن برساند. در همین آشفته بازار فکری و ایدئولوژیک است که رهبر خلق کورد وخلق‌های خاورمیانه چشم به جهان وانفسای روزگار خویش می‌گشاید. تولد او همزمان است با رویارویی دو بلوک شرق و غرب، تقابل دو ایدئولوژی که هرکدام خود را میراث‌دار و صاحب اختیار دوران بعد از جنگ جهانی دوم می‌دانستند. دورانی که بر روی ویرانه‌های ناشی از جنگ جهانی بنیاد نهاد شد و اگر در آن دوران زندگی می‌کردی دارای این حق انتخاب بودی که متعلق به کدامین بلوک سیاسی باشی. غرب به رهبری امپریالیسم آمریکا و شرق به رهبری اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی که هر کدام، طرح‌ها، نظرات و پارادایم مد‌نظر خود را در رابطه با اداره دنیا داشتند و هر یک، دیگری را به اخلال در نظم جهانی و خود را راه‌حل مطلوب قلمداد می‌کرد. در نهایت، در اوایل دهه نود میلادی پس از فراز‌و‌نشیبی حدودا پنجاه ساله بین دو ابرقدرت نهایتا اتحاد جماهیر شوروی به دلایل مختلف ازجمله بن‌بست فکری و ایدئولوژیک از هم فرو پاشید و راه را بر رقیب دیرینه خود یعنی آمریکا و با تفکر لیبرالیستی آن تنها گذاشت تا او هم هرچه می تواند در نبود رقیب قدیمی به تاخت‌و‌تاز در دنیای نوین بپردازد. در این هیاهو و بحبوحه فکری و بن‌بست ایدئولوژیک است که تفکر آپوئیستی با بنیان‌های نوین فکری و عملی پا به عرصه وجود می‌گذارد. در اصل این فکر و بینش رهیافتی متوازن و انسانی برای حل مشکلات گذشته و پیش روی بشریت نهاده که ریشه در بنیان‌های فکری و عملی رهبر خلق‌های خاورمیانه، عبدالله اوجالان دارد. افکار و فلسفه‌ی رهبر آپو خالق نوین معنای آزادی و راهگشای همه‌ی مسائل و نقطه عطفی در راه رسیدن به آزادی است. فلسفه آپوئیستی که بر سه پایه ملت دموکراتیک، آزادی زن و اکولوژیک استوار است سعی بر آن دارد تا با تحلیل مسائل و مشکلات دیروز و امروز انسانیت به آن‌ها راه‌حلی کاربردی پیشنهاد دهد. این تفکر به مثابه نوری در میان تاریکی مطلق است که می خواهد وجهه از دست رفته انسانی را به آن بازگرداند و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نیست. برای همین است که قدرت‌های منطقه‌ای و فرا‌منطقه ای با درک مسئله خواهان امحا و تضعیف این تفکر هستند، چون با پذیرش این دیدگاه و فلسفه از جانب ملت‌های تحت ستم منطقه و دنیا همه از حقوق به‌حق خویش آگاه شده و اجازه چنین سوءاستفاده‌ای را به استعمارگران نخواهند داد. برای همین از هر فرصتی برای سرکوب این جنبش استفاده می کنند که مبادا برد این ایدئولوژی از این فراتر رفته و منافعشان را در بلند مدت به خطر اندازد. چگونه می شود در دنیایی که همه از حقوق برابر، دموکراسی و آزادی دم می زنند و تمام مفاهیم ایدئولوژیکی آنان به بن‌بست فکری و ذهنی رسیده، آن زمان رهبر آپو که همچون مشعل فروزانی در این دنیای تاریک است را به سیاه چاله‌ای تنگ و تاریک محکوم کنند که به خیال خودشان او را منزوی کرده و تفکرات تاریخ مصرف گذشته خود را به خورد ملت‌های منطقه بدهند، غافل از اینکه امروز رهبر آپو، روحی در کالبد مردم زمانه خویش دمیده و برای نادیده گرفت و جلوگیری از توسعه تفکراتش برای نرسیدن به دنیای بیرون و استفاده خلق‌های فرو‌دست دیگر دیر شده و امروز مردم در هرکجای دنیا از تفکرات و نظرات ایشان سود می‌برند.
رهبر آپو خالق ایستار و مقاومتی نوین و تاریخی در خلق شخصیت ملت کورد و ملت‌های خاورمیانه و تمامی مبارزان راه آزادی در سراسر جهان می‌باشد. روز ۱۵ فروردین مصادف با چهارم آوریل، روز رستاخیزی و احیای زندگی برای خلق کورد است. امروز، روز میلاد دوباره‌ی خلق کورد و تمامی خلق‌های تحت استعمار و آزادیخواه می‌باشد. امروز، روز رستگاری از بردگی و درگاهی برای رسیدن به آزادی است. نظام مدرنیته دموکراتیک به مثابه خط سوم مورد نظر رهبری، همانند فصل بهار می‌باشد که زندگی نوین، پرطراوت و معناداری را نوید می‌دهد . رهبر آپو در مبارزات خود بر اتحاد ملی برای حل مسئله کورد و نابودی استعمارگری در کوردستان اصرار می‌ورزد. تولد رهبر آپو به معنی تولد دوباره‌ی انسانیت و طبیعت می‌باشد. روز ۱۵ فروردین روز تولد دوباره‌ی زنان در میدان‌های مبارزه برای رسیدن به آزادی و برابری است. شهید سکینه جانسز و شیرین علم‌هولی، نمود بارز زنان مبارزی هستند که با فکر و فلسفه‌ی رهبرآپو و در انوار آتش فروزان تفکر آپوئیستی در مقابله با ذهنیت مردسالار مقاومت و مبارزه کرده‌اند.
یکی دیگر از پایه‌های مهم ایدئولوژی آپوئیستی حفاظت از محیط زیست و اهمیت دادن به اکولوژی است. درختکاری نماد زندگی، نو شدن و رستاخیی می‌باشد. در افکار و فلسفه‌ی رهبر آپو، درختکاری به معنای زندگی و همزیستی مسالمت‌آمیز می‌باشد. با کاشتن هر درختی زندگی تازه‌ای خلق می‌شود. ما نیز با کاشتن درخت در این روز پایه‌های آزادی و مبارزات خود را نیرومند‌تر از همیشه خواهیم کرد و امیدواریم که بتوانیم ریشه‌های مبارزاتی خویش را در هر جای سرزمین کوردستان و ایران اشاعه دهیم. این تفکر، جوان و شکوفا متولد شد و بر این مبنا تمام توان خود را برای پیشبرد و تحقق اهداف مبارزاتی به کار خواهیم بست و با کاشتن درخت و درختکاری در این روز فرخنده خواهیم پرداخت. رهبر آپو زندگی نوین و پر معنایی را به ما بخشید. خط سوم به مثابه نظام مدرنیته دموکراتیک به مانند آغاز بهار می‌باشد که زندگی بار دیگر سرزندگی و شادابی را به ارمغان می‌آورد. کوردها در طول تاریخ با فرهنگ خود و ارتباط و پیوندی تنگاتنگ با طبیعت و کوه‌ها موجودیت خود را تدوام بخشیده‌اند. ما نیز با فرهنگ دیرینه خود از هویت خویش دفاع کرده و در مقابله با استعمارگران و اشغالگران سرزمین خود خواهیم جنگید. امروز نیز با درختکاری در این روز، نه تنها موجودیت خود، بلکه سرآغازی نوینی برای همزیستی و همگرایی به عمل می‌آید و براین باوریم که امسال سال آزادی رهبرمان از حصرگاه امرالی و آزادی همه خلق‌های تحت ستم و زنان در هرجای دنیا است.