يازدهمين دوره انتخابات مجلس  شورای  اسلامی و انتخابات میان‌دوره‌ای پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری در حالی برگزارمي‌گردد كه اختلافات جريان‌هاي رقيب در نظام قدرت ملتهب‌تر گشته و چنانچه هويداست، منازعات سلطه‌آميز نظام با هژموني جهاني نيز اوضاع سياسي را در اين بحبوحه، فوق‌بحراني ساخته. اوضاع سياسي كائوتيك، اوضاع اقتصادي و اجتماعي را بي‌‌رحمانه به پرتگاه سقوط رسانده. آنچه از چهره عريان نظام خودكامه عيان است، تضييع بيش از پيش حقوق دموكراتيك ملت‌هاي مختلف ايران بويژه ملت‌كورد است.

در دوره‌هاي پيشين، ملت‌ها هميشه به راهكار «تغيير بنيادين» رأي داده‌اند، نه به نظام جمهوري اسلامي، اما به دليل سلطه «مهندسي زور» بر جامعه، مکرراً نتايج ساختگي با آمارهاي تقلبي اعلان و بر توده‌هاي تحت ستم تحميل گشته. به همین دليل انتخابات پيش‌روي مجلس نمايندگان همانا تداوم روند كشتار و سركوب سياسي توده‌هاي خلقي ناراضي در جريان تظاهرات‌هاي دموكراتيك دي‌ماه ۱۳۹۶ و آبانماه ۱۳۹۸ است. تمامي رفتارهاي ظالمانه شوراي نگهبان در قبال رد صلاحيت ناراضيان و دگرانديشان با عرياني تمام نشان از مهندسي «جنگ عليه جامعه» دارد. نظام بی‌ثبات، از كشتار ددمنشانه تظاهركنندگان گرفته تا سمپاشي پلشت عليه جريان‌هاي دموكراتيك و رد صلاحيت نامزدهاي انتخاباتي، از حربه دين‌سياسي بي‌محابا بر ضد جامعه‌ی اخلاق‌مدار، سياسي و روشنفکر استفاده زورمدارانه مي‌نمايد. قانون و حقوق را به حربه كشنده دولت برضد ملت مبدل‌ساخته و تمامي جزئيات عوام‌فريبانة همان قوانين را در مجلسي به تصويب‌مي‌رساند كه خود آن را به محل مهندسي جنگ و منازعات زنجيره‌اي و بي‌پايان مبدل‌ساخته؛ لذا مجلس را از قالب طبيعي خارج ساخته و به ميدان سركوب انديشه‌هاي سياسي، اجتماعي، اقتصادي دموكراتيك دگرگون ساخته.

همچو «جامعه دموكراتيك و آزاد شرق كوردستان (كودار)» و «حزب حيات آزاد كوردستان (پژاك)» با وقوف و اشراف كامل بر اينكه ترکیب مجلس آينده همانطوركه از نحوه ظالمانه رد صلاحیت‌ها و نقض فاحش حقوق ملت‌ها به‌صورت مهندسي فريبكارانه و زورمدار، عيان است، مجلس جنگ و تهديد است نه چاره‌يابي، لذا هرگونه مدارا و رواداري در قبال آن را ستم به ملت‌ها مي‌دانيم و بنا به حق دموكراتيك مسلم خلق‌ها بويژه خلق كورد آن را قویاً بايكوت مي‌كنيم و از آحاد خلقمان مي‌خواهيم با اتكاي بر اراده و خواست دموكراتيك خويش پاسخي محكم به ستم نظام جمهوري اسلامي عليه خويش، بدهند.

بنيان‌هاي معيارمند مواضع خويش در قبال بايكوت فعالانة يازدهمين دوره انتخابات مجلس نمايندگان و انتخابات میان‌دوره‌ای پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری را به‌صورت ذيل بيان مي‌داريم:

۱ ـ مجلس هموژن و يكدست است و در راستاي افراطي‌گري اصول‌گرايان ساختارمند گردانده شده.

۲ ـ رد صلاحيت‌هاي فاشيستي و شووني به‌صورت گسترده انجام‌گرفته.

۳ ـ از هم‌اكنون نتايج پيشين متقلبانة بيش از نيمي از كرسي‌هاي مجلس به نفع اصولگرايان افراطي مهندسي گشته.

۴ ـ  به انتخابات پيش‌رو بشدت تحت تأثیر نيازهاي جنگ‌افروزانه نظام در رويارويي با منازعات تحريمي ـ‌ هسته‌اي جهت حفظ سلطه چهل‌ساله شكل و فرم استبدادي داده مي‌شود.

۵ ـ سوءاستفاده رژيم از خاستگاه‌ها و اختلافات عشيره‌اي، فرهنگي و مذهبي جهت تشديد رقابت‌هاي انتخاباتي ميان توده‌ها و اقشار مردم، ترفندي نخ‌نما و مندرس است كه چنانچه هويداست، در دوره پيش‌رو هم قویاً ادامه دارد.

۶ ـ مجلس همانند كل نهاد‌هاي نظام پروژه‌اي براي حل مسائل ملت‌ها و ملت‌كورد ندارد. فرمايشي و فرماليته است. نظارت استصوابي شووني شوراي نگهبان منافع نظام جمهوري اسلامي را بر مصالح ملت‌ها تحميل مي‌كند.

۷ ـ مجلس تاكنون هيچ قانوني در خصوص مصالح ايالتي ملت‌ها و خودمديريتي آنها وضع ننموده.

۸ ـ مجلس به‌مثابه قوه قانون‌گذار، فرم سازمان‌يافته خشونت و جنگ به خود گرفته كه نوع برخورد سرکوبگرانه با تظاهرات آبانماه و قتل‌عام سيستماتيزه كولبران نمونه‌هاي بارز آن هستند. همچنين سياست‌هاي انكار و آسميلاسيون را به‌صورت مواد قانوني قدرت‌مدار كه مبتني بر معيارهاي تبعيض‌آميز «ملي‌گرايي، جنسيت‌گرايي و ليبراليستي» است، طرح‌ریزی و به‌صورت مسموم به خورد جامعه مي‌دهد.

۹ ـ مجلس شوراها همانند ديگر نهادهاي نظام، مردسالار است و جايگاه دموكراتيك زنان در سلسله‌مراتب آن به‌دليل نوع‌سياست تنازع‌آميز ميان جنس زن‌و‌مرد، لحاظ نگشته، لذا شايان راديكال‌ترين بايكوت از سوي زنان به‌مثابه نيمي از جامعه است. گذشته از پديدة زن، جوانان نيز در اين رويه به‌دست فراموشي‌سپرده و يا مورد ستم سيستماتيك قرارمي‌گيرند.

۱۰ ـ مبدأهاي دموكراتيك را زيرپا مي‌گذارد و بناي مديريت را بر سلطه يك ملت، يك‌ دولت، يك‌پرچم، يك‌فرهنگ، يك‌زبان، يك تاريخ، يك مذهب و تك‌پرستي‌هاي شووني، استوارگردانده.

11 ـ نارضايتي و نافرماني مدني عليه نظام خودكامه تنها راهكار راديكال جهت برچيدن بساط فساد و ظلم ساختارمند نظام است.

۱۲ ـ خلق‌كورد در دوره‌هاي پيشين مدام به گزينه تغيير ريشه‌اي رأي داده پس انتظار عموم اين است كه بايكوت فعالانه را به‌مثابه رويه نافرماني مدني برگزيند.

۱۳ ـ همچو كودار ـ پژاك تنها انتخاباتي را مي‌پذيريم كه دموكراتيك باشد و مبدأ‌هاي آن در انطباق دموكراتيك با نقشه‌راهي كه در سال ۲۰۱۸ ارائه‌داده‌ايم، حق تعيين سرنوشت ملت‌ها و ملت‌كورد را به‌رسميت بشناسد.

جامعه‌ی دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان (كودار)

حزب حیات آزاد کوردستان (پژاك)

٩\٢\٢٠٢٠