«روحانی به‌عنوان عضوی از نظام ولایت‌فقیه و معتقد بدان در راستای خدمت به نظام عمل می‌کند. یکی از اهداف اصلی روحانی به تعویق انداختن تهدیدات نظامی معطوف به ایران همچنین ایجاد توهم تغییرات دموکراتیک در این کشور است؛ بنابراین هرکس در هر حزب و جریان سیاسی اگر توهم این را داشته باشد که نظام ایران می‌خواهد به سوی تغییرات دموکراتیک گام بردارد در اشتباه است و خوانش صحیحی نسبت به نظام حاکم بر ایران ندارد.»
این بخشی از مصاحبه‌ی سیامند معینی، ریاست مشترک حزب حیات آزاد کوردستانPJAK) ) است که طی گفتگویی با شبکه‌ی تلویزیونی «aryen» در برنامه‌ی «خط سوم» شرکت نمود. گفتنی است محوریت این برنامه بررسی اوضاع داخلی ایران در پیوند با وضعیت متشنج منطقه‌ای بود.
تضادها و تنش‌های میان احزاب به‌اصطلاح اصلاح‌طلب با اصول‌گرایان تنها بعد رسانه‌ای دارد
سیامند معینی با اشاره به خواسته‌های دموکراتیک خلقهای ایران و توانایی دولت روحانی برای برآورده کردن آن‌ها گفت: «روحانی درحالی 4 سال دوم ریاست‌جمهوری خود را سپری می‌کند که در 4 سال اول ریاست خود تغییرات چندان جدی‌ای انجام نداد. به همین دلیل نباید به شعارهای اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان پشت‌گرم بود. زیرا در دوران 8 سال ریاست جمهوری خاتمی نیز تنها شاهد تغییرات سطحی بودیم و خاتمی با شعارهایی همچون «گفتگوی تمدن‌ها» که تنها در سطح شعار ماند درپی فریب مردم و ابقای نظام بود. وی همچنین با بیان اینکه تضادها و تنش‌های میان احزاب به‌اصطلاح اصلاح‌طلب با اصول‌گرایان تنها بعد رسانه‌ای دارد گفت: «این تضاد و درگیری‌ها تنها جنبه‌ی رسانه‌ای دارد چراکه ما تاکنون شاهد تغییراتی در نظام نبوده‌ایم. حتی می‌توان گفت خود روحانی بیشتر از خامنه‌ای به نظام ولایت‌فقیه اعتقاد دارد و با فریب مردم در راستای حفظ نظام عمل می‌کند.»
اگر حمله‌ای علیه ایران صورت گیرد ضررمند اصلی نظام ایران است
وی با اشاره به سفرها و مداخلات نیروهای غربی به‌ویژه آمریکا در منطقه گفت: «سیاست دولت باراک اوباما نسبت به ایران سیاستی اپورتونیستی بود که با استفاده از مهره‌هایی چون رفسنجانی در پی این بود که با استفاده از نفوذ سیاسی‌ـ اقتصادی اصلاحاتی در نظام جمهوری اسلامی ایران ایجاد کند. این سیاست زمانبر و بی‌نتیجه بود چنانچه می‌توان گفت با روی کار آمدن ترامپ سیاست آمریکا نیز دستخوش تغییراتی شد. هم اکنون سیاست دولت ترامپ در برابر جمهوری اسلامی ایران حکایت از آمادگی برای مداخله در ایران دارد.» او همچنین در مورد آینده‌ی ایران گفت: «چندین بار ابراز کرده‌ایم که جمهوری اسلامی ایران دو راه پیش روی دارد؛ راه اول دچار شدن به سرنوشت عراق و سوریه است و راه دوم نیز رقم خوردن گشایش دموکراتیک معطوف به همه‌ی خلقهای ایران می‌باشد. با توجه به سیاست‌ها و ماهیت نظام ایران امر دوم دور از انتظار می‌نماید؛ اما اگر حمله‌ای علیه ایران صورت گیرد ضررمند اصلی نظام ایران است زیرا با توجه به تجربه‌ی روژآوای کوردستان کوردها این توانایی و آمادگی را دارند که بتوانند از خلق کورد، سرزمین آن‌ها و دستاوردهایشان دفاع کنند.
سیامند معینی در مورد سطح آمادگی مردم و نظام حاکم بر ایران برای تغییرات دموکراتیک گفت: «همه چیز به ذهنیت نظام، ذهنیت ساختار قدرت و نظام حاکم بر ایران بستگی دارد. قانون اساسی را انسان‌ها مقرر کرده‌اند و می‌توان آن را تغییر دهند اما تغییر ذهنیت نظام ایران نیازمند پروسه و زمان است.» وی همچنین با اشاره به آغازی بر پایان عمر ساختار دولت‌ـ ملت‌گرا اظهار داشت: «نظام حاکم بر ایران نیز به‌مانند کشورهای سوریه، عراق و لیبی مبتنی بر أصول دولت‌ـملت می‌باشد و امروز همه‌ی ما می‌دانیم اگرچه این کشورها بر روی نقشه وجود دارند اما در عمل عراق یا سوریه‌ای وجود ندارد و این کشورها در حال فروپاشی هستند.»
پژاک به نیروی خلقی باور دارد نه نیروهای استیلاگر
سیامند معینی با اشاره به نشست‌های اخیر کشورهای اسلامی و آمریکا و تهدیدات علیه ایران اظهار داشت: «ما به‌عنوان پژاک مخالف مداخله در ایران نبوده و نیستیم اما مداخله مطلوب ما نیست؛ به نظر ما رهیافت دموکراتیک در شرایط کنونی می‌تواند بهترین گزینه باشد. پژاک به نیروی خلقی باور دارد نه نیروهای استیلاگر. مداخله در ایران راهی فرعی برای ماست زیرا اگر مداخله‌ای نیز در ایران صورت گیرد مردم ما تصمیم نهایی را خواهند گرفت. پس لازم است ملت کورد خود را سازماندهی کنند و از سیستمی دموکراتیک، آزاد و عدالت‌پرور پیروی کنند تا مانع از این شوند که دیکتاتورها قدرت را به دست بگیرند؛ دیکتاتور چه فارس، چه عرب، چه ترک یا کورد باشد هیچ فرقی ندارد باید از تجربه‌ی باشور کوردستان درس بگیریم که بعد از دیکتاتوری صدام، دیکتاوری به نام مسعود بارزانی جایش را گرفت.»
لازم است کوردها در کرماشان و ایلام یا هرجای دیگر شرق کوردستان سیاست‌های ترور شخصیتی، اقتصادی و اجتماعی نظام ایران را قبول نکنند و به آن پاسخ دهند
سیامند معینی در مورد نحوه‌ی سازماندهی مردم در برابر جمهوری اسلامی ایران گفت: «در جامعه قتل‌عام سفید توسط نظام ایران درحال انجام است؛ قتل‌عامی که هر روز هزاران نفر ترور شخصیتی می‌شوند. نظام با ایجاد خانه‌‌های فحوش در شرق کوردستان با بکارگیری زن به جامعه و مردم حمله می‌کند. لازم است جامعه‌ی ما در مقابل این واکنش نشان دهد و اجازه ندهد مزدورانی که این اعمال را به‌پیش می‌برند به‌راحتی بتوانند در جامعه رفت‌وآمد کنند و آن‌ها از محل زندگی‌شان اخراج کنند.» وی همچنین با اشاره سیاست‌های ترور اقتصادی، اجتماعی و … در شرق کوردستان گفت: «بیکاری در میان جوانان کرماشان بیش از 40 درصد است آن‌هم تنها به دلیل کورد بودنشان. نبایستی مردم ما این وضعیت را در کرماشان، ایلام و یا هرجای دیگر شرق کوردستان قبول کنند.
ما به عنوان پژاک در دیدار با « کنگره‌ی ملی کورد» در راستای اتحاد خلق کورد جهت بر عهده گرفتن تمامی وظایف اعلام آمادگی نمودیم
سیامند معینی در مورد دیدار کنگره‌ی ملی کورد با جنبش شرق کوردستان اظهار داشت: کنگره‌ی ملی کورد نهادی مناسب برای تعریف خواسته‌ها و مطالبات ملت کورد در هر چهاربخش کوردستان است؛ همچنین در حوزه‌‌های سیاسی و دیپلماتیک می‌تواند عهده‌دار روابط در عرصه‌ی بین‌المللی باشد. همه‌ی احزاب کوردستان می‌توانند در این نهاد فعالیت داشته باشند؛ کنگره‌ی ملی می‌تواند نمایندگی همه‌ِی ساختارها و احزاب سیاسی را با هر فکر و فلسفه‌ی سیاسی که داشته باشند به عهده بگیرد. وی در ادامه اظهار داشت: در ملاقاتی که کنگره‌ی ملی کورد با ما داشت ما اعلام آمادگی کردیم که هر وظیفه‌ای بر عهده‌ی ما قرار بگیرد در راستای اتحاد ملتمان انجام خواهیم داد اما لازم است واقعیت جامعه‌ی شرق کوردستان را نیز بدانیم زیرا جریان‌ها و احزابی هستند که بر اساس سیاست دولت‌ـ ملت‌ها عمل می‌کنند. این شکل سیاست تناسبی با برنامه‌ها و تغییرات منطقه ندارد و کوردها نمی‌توانند با اتخاذ این نوع سیاست‌ها دستاوردی مناسب به‌دست آوردند.»
اگر بارزانی در گفتار خود مبنی بر استقلال کوردستان صادق بود به ابزاری در دست ترکیه برای دشمنی با روژآوای کوردستان مبدل نمی‌گشت
سیامند معینی در مورد همه‌پرسی استقلال باشور کوردستان گفت: «هیچ کوردی نیست که مخالف استقلال کوردستان باشد حتی کوردهای مزدور هم مخالف آن نیستند؛ اما دیدگاه مسعود بارزانی در رابطه با استقلال باشور کوردستان دیدگاهی است که در تقابل با روند آزادی‌خواهی و دموکراسی در کوردستان قرار دارد.» وی در پایان گفت: «بارزانی مدافع منافع دولت‌‌های استیلاگر منطقه‌ای به‌مانند ترکیه است. اگر بارزانی در گفتار خود مبنی بر تاسیس کوردستان صادق است چرا در مرز باشور و روژآوای کوردستان خندق حفر کرده و مانع از این می‌شود که حتی یک دانه‌ی گندم به روژآوای کوردستان صادر شود. اگر بارزانی ذره‌ای در گفتار خود صادق بود با تمام توان به پشتیبانی روژآوا کوردستان می‌شتافت نه اینکه به ابزاری در دست ترکیه برای دشمنی با روژآوای کوردستان تبدیل شود و منابع باشور کوردستان را غارت کند و باعث فقر و تبعیض در این بخش از کوردستان شود.»
