سومین کنفرانس نیروهای شرق کوردستان HRK در برهه ای حساس و تاریخی که فرصتها و آلترناتیوهای ارزنده ای را جهت رهایی خلق های خاورمیانه از نظام دولت ـ ملت عرضه مینماید، برگزار شد. آلترناتیوهای دموکراتیک در راستای ایجاد آینده ای آزاد و روشن بیش از هر زمانی مطرحند. برهمگان روشن است که اساسیترین مکانیسم دولت و به ویژه دولت ـ ملت جهت ایجاد حاکمیت بر خلقها، ارتش سالاری و گسترش و تعمیق آن تا به مویرگهای جامعه بوده است. خلقهای منطقه و به ویژه خلق کورد علی رغم فشار و سرکوب ناشی از این ارتش سالاری، به انحاء مختلف از هویت و فرهنگ خویش صیانت به عمل آورده اند. در عصر مدرنیته کاپیتالیستی که قدرت به شکلی دهشتناک در قالب پدیده ی دولت ـ ملت متمرکز شده، بیش از هر زمانی نسل کشیها و نابودی جوامع و فرهنگها مطرح گشته است. دولت ـ ملت نمود عریان ارتش سالاری، خشونت، جنگ افروزی و فاشیسم می باشد؛ به همین دلیل قرن بیستم شاهد نسل کشیها و قتل عامهایی بوده که می توان آن را برابر با تمامی نسل کشی های طول تاریخ انسانیت دانست.
بدون استثنا می توان گفت که تمامی دولت ـ ملتهای خاورمیانه ای تاریخ خویش را با سرکوب و فشار نظامی آغاز کرده اند. خلق کورد که درمیان چند دولت ـ ملت و بر مبنای نقشه ای استعمارگرانه تجزیه شد با شدیدترین حملات سرکوب گرانه و قتل عامهای بیشمار مواجه شده و تا به امروز سیاستهای کشتار، انکار و آسیمیلاسیون با تمامی شدت و حدت خویش علیه این خلق ادامه دارند. ساختاربندي دولت‌ـ ملت، موجب آن شد كه كُردها نه‌تنها با سلب‌شدن آزادي‌شان مواجه گردند بلكه با خطر ازدست‌دادنِ موجوديت‌شان نيز رويارو شوند. برنامه و اقدامي كه در گستره‌ي مرزهاي سياسي جهت آفريدن «تك‌زبان»، «تك‌ملت» و «تك‌وطن» هدفمند بود، سبب شد تا ساير زبان‌ها، ملت‌ها و وطن‌هاي موجود در گستره‌ي همان مرزها، با انكار و نابودي رويارو گردند. كُردها در تمام بخش‌هاي ميهني كه با زور تقسيمش كرده‌اند، توسط دولت‌ـ ملت‌ها وارد يك پروسه‌ي انكار و نابودي گردانده شدند. دولت‌ـ ملت‌هايي كه از طرف نيروهاي هژمونيك پشتيباني مي‌گرديدند، پاكسازي و نابودي كُردها و كُردستان را به‌عنوان سياست اساسي در پيش گرفتند. دولت ـ ملت ایران نیز سنگ بنای خویش را بر اساس هموژن سازی، ذوب فرهنگی و کشتار خلقها قرار داد و مسایل چنان جدی ای را برای جغرافیای ایران به میان آورد که هنوز هم لاینحل مانده اند. نگرش امنیتی نسبت به مساله خلقها و واقعایت اجتماعی، ملی و فرهنگیشان موجب شده تا همیشه زبان سرکوب مطرح باشد. تاریخ خلقهای کورد، عرب، آذری، بلوچ، لر، ترکمن، مازنی، گیلک و … در سایه این سیاستها مبدل به تاریخی آغشته به درد و خون گشته است. در این بین میتوان خلق کورد را یکی از اساسی ترین قربانیان این نظام و سیاستهایش برشمرد. همچنین نگرش برگرفته از نبرد رهایی بخش کلاسیک که با نگرشهای تسملیمگرایانه طبقه فرادست کورد و سنتهای نامطلوب مردسالارانه در هم آمیخته بود نه تنها مسایل کوردها را چاره یابی ننمود بلکه تسلسلی از قیام و شکست را به میان آورد. علی رغم فدارکاریهای خلق و پیشمرگان کورد، به دلیل وجود معضلات در دیدگاهها، نحوه تعیین اهداف و به ویژه نوع رهبریت، پیروزی ای حاصل نگشت. در بسیاری از موارد نوع این دیدگاه مبدل به پدیده ای جنگ سالارانه گشت و نتیجتا احزاب خود را حاکمان بلامنازع جامعه تعریف کردند. پس از آغاز جنبش نوین شرق کوردستان به پیشاهنگی حزب حیات آزاد کوردستان(پژاک) دفاع مشروع به منزله یکی از اصول بنیادین جهت گذار از شیوه های کلاسیک مبارزاتی جای مفهوم «نبرد رهایی بخش ملی» را گرفت. بر طبق اصل دفاع مشروع، از نیروهای نظامی نه در راستای ایجاد سلطه و حاکمیت محلی بلکه به عنوان اصلی طبیعی جهت حفظ موجودیت و دفاع از جامعه و ارزشهای آن استفاده میگردد. در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران به عنوان رژیمی سرکوبگر که در آن بزرگترین نیروهای سرکوب در قالب سپاه و وزارت اطلاعات سازماندهی شده و هر نوع مطالبه‌ی خلقها با خشونت روبرو میگردد و اعدام، یکی از سیاستهای اساسی این نظام میباشد، وجود یک نظام دفاعی برای خلق کورد و دیگر خلقها اصلی غیرقابل اغماض می باشد. به رغم گذشت سه سال از آتش بس، جمهوری اسلامی نه تنها هیچ نشانه ای از تغییر سیاست در قبل خلق ها و به ویژه خلقمان از خود نشان نداده برعکس بر شدت فشار و سرکوب و اعدام رفقایمان افزوده است.
سومین کنفرانسمان با ارزیابی وضعیت موجود منطقه و به ویژه ایران در شرایطی برگزار شد که خلق کورد به رغم برداشتن گامهای بسیار جدی در راستای آزادی خویش هنوز هم در آستانه نسل کشی قرار دارد. این امر بیشتر از هر جایی در شرق کوردستان ملموس و برجسته میباشد. در این چارچوب اصرار بر خط مشی دفاع مشروع، محور بنیادین این کنفرانس بود. با تغییرات وسیعی که در ساختار مبارزاتی شرق کوردستان به میان آمده و در راستای گذار کامل از حزبگرایی سنتی و دیدگاههای مبتنی بر نبرد رهایی بخش کلاسیک، کنفرانسمان لازم دید تا نیروهای دفاع مشروع، نیروهای دفاعی تمامیت جامعه باشند. باتوجه به اینکه وجود شاخه نظامی احزاب در درازمدت میتواند به مبارزه، اتحاد ملی، آزادی و دموکراسی اجتماعی خلقمان ضرر برساند در رابطه با نیروهای شرق کوردستان نیز تغییرات ساختاری اساسی ای صورت گرفت. HRK پس از ده سال مبارزه و قهرمانی که اوج آن را می توان در حماسه قندیل و فداکاری فرماندهانی چون سمکو سرهلدان، عگید سنه و ساریا اونور دید، وظیفه تاریخی خویش را به جای آورده است. نیروهای شرق کوردستان از این به بعد به عرصه دفاع مشروع جامعه دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان (کودار) ملحق میگردند و تحت یک ساختار دفاعی گسترده تر با عنوان یگانهای دفاعی شرق کوردستانYRK مبارزه دفاعی خویش را ادامه خواهد داد.
[gdl_gallery title=”damezrani-yrk” width=”52″ height=”52″ galid=”1″ ]
بر این مبنا:
1. یگانهای دفاعی شرق کوردستان YRK، اصل دفاع مشروع را مبنا قرار می دهد. در چارچوب این پرنسیب آپویی که «اگر تمامی نیروهای جهان متعلق به ما باشد به کسی حمله نخواهیم کرد اما اگر تمامی نیروهای جهانی به ما حمله کنند از خود دفاع خواهیم کرد» YRK در عرصه دفاع مشروع کودار و به شکلی خودگردان جای گرفته و توسط شورای فرماندهی مدیریت میشود.
2. یگانهای دفاعی شرق کورستان YRK نیروهای دفاعی تمامیت جامعه کوردستان بوده و هیچ گونه وابستگی سازمانی به حزب سیاسی خاصی ندارد.
3. آزادی زنان جزو اصول اساسی و مبانی پارادایمیک یگانهای دفاعی شرق کوردستان میباشد. باتوجه به اینکه دفاع مشروع یکی از وظایف بنیادین زنان میباشد، نیروهای دفاع مشروع زنان نیز در ساختار YRK و تمامی فعالیتهای دفاعی آن به شکلی خودویژه و خودگردان به سازماندهی خویش می‌پردازند.
4. YRK به آتش بس موجود میان جنبش آزادی خواهی خلق کورد و دولت ایران پایبند می باشد. اما در صورت بروز هرگونه حمله نظامی، سرکوب و کشتار خلقمان، اعدام مبارزین و آزادی خواهان کورد و تحمیل سیاست های مبتنی بر مزدورسازی از جانب دولت، دفاع و پاسخگویی به شیوه ای فعال را حق مسلم خویش می شمارد.
5. YRK خود را مدافع زیست بوم شرق کوردستان میبند. بر این اساس سدسازییهای بی رویه، از بین بردن منابع طبیعی، به آتش کشیدن جنگلها و مراتع کوردستان، تغییر مسیر رودها و همچنین به یغما بردن آثار تاریخی و فرهنگی خلق کورد را حمله به ملت و جامعه کوردستان دیده و در برابر آنها موضع گیری خواهد کرد.
6. YRK در برابر هرگونه تخریب نظام اخلاقی جامعه کوردستان و همه نوع اقدامات اخلاقستیز نظیر باندهای فساد، فحشا و پخش مواد مخدر و باندهای جاسوس سازی در چارچوب دفاع مشروع موضع گیری خواهد کرد.
7. YRK مبارزه خویش را مدیون میهن دوستی و اراده خلق کورد، شهدای راه آزادی و فداکاری خانواده ها و مادران شهدا می بیند و خود را مدافع و ادامه دهنده همه ارزشهایی میبیند که در طول تاریخ مقاومت خلق کورد در نتیجه ازخودگذشتی و فداکاری پیشمرگان کورد در نبرد علیه سرکوبگری رژیم در کوردستان و رشادت و قهرمانی نیروهای گریلا و شهدای تاریخ مبارزاتی کوردستان و خلقهای ایران به میان آمده اند.
8. دولت جمهوری اسلامی با تداوم سیاست مزدورسازی، خواهان نابودی فرهنگ مقاومت و ایجاد چنددستگی و گسترش خشونت در میان خلق کورد می باشد. جهت نیل به آشتی ملی کوردها و خنثی سازی این سیاستهای دولت، تمامی کسانی را که به ابزاری جامعه ستیز در دست دولت و به بخشی از نیروهای مزدور محلی و بسیج مبدل شده اند فرامیخواند تا به آغوش خلق کورد بازگردند و بیش از این به ابزار سرکوب و فشار علیه خلق خویش مبدل نگردند.
9. YRK تمامی جوانان کورد و جوانان آزادیخواه خلقهای ایران را در راستای صیانت از ارزشهای تاریخی، فرهنگی، هویتی و اجتماعی به صفوف مبارزین دفاع مشروع یگانهای دفاعی شرق کوردستان فرامیخواند.
برگزاری این کنفرانس را به خلق کورد و تمامی آزادیخواهان تبریک گفته و به خلقمان این نوید را می دهیم که یگانهای دفاعی شرق کوردستان با مبارزه خویش آتش همیشه جاودان آزادی را برفراز کوهستانهای زاگرس فروزانتر نگاه خواهند داشت.
شورای فرماندهی یگانهای دفاعی شرق کوردستان — YRK
05.06.2014