مصاحبه با دکتر طاهر اردلان
فعال سیاسی از فرانسه
رهبر آپو در جریان توطئه بین‌المللی که از روز ۹ اکتبر ۱۹۹۸ آغاز شد و در ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ منجر به اسارت ایشان شد، به جزیره امرالی منتقل شدند و از آن روز تاکنون ۲۵ سال کامل از حبس ایشان می‌گذرد. چندین کشور ابرقدرت جهان در این توطئه دست داشتند. با وجود گذشت ۲۵ سال اما هم دول توطئه‌گر و هم ترکیه در نظر ندارند با رعایت حتی قوانین بین‌المللیَ رهبر آپو را آزاد کنند. به همین دلیل قوانین را دورمی‌زنند و زیرپا می‌گذارند.
درخواست آزادی رهبرآپو وظیفه هر فرد آزادیخواه و دمکراسی‌طلب کورد است. در این راستا، آکادمیسین‌هاَ روشنفکران و فعالان زیادی خواهان آزادی رهبر آپو شده‌اند.
دکتر طاهر اردلان، فعال سیاسی از فرانسه از جمله آن فعالان می‌باشد که خواهان حمایت از کمپین و کارزار بین‌المللی آزادی برای رهبر آپو شد.
متن کامل سخنان دکتر طاهر اردلان:
موضوع سخن ما کمپین آزادی یکی از رهبران کُرد، جناب اوجالان است. ربودن و اسارت جناب اوجالان در کینیا طی توطئه مشترک سه دستگاه اطلاعاتی موساد، سیا و میت یعنی دستگاه‌های جاسوسی اسراییل، آمریکا و ترکیه انجام گرفت. طبق هر معیاری و بنا به همه قوانین بین‌المللی، این اقدام در قالب اعمال تروریستی جای می‌گیرد. سرکوب، کشتار و ترور روشنفکران و فعالان کُرد در خارج از کشور در اروپا بویژه در فرانسه، روژاوا و روژهلات کردستان که بدست دولت اشغالگر ترکیه انجام می‌گیرد، مصداق بارز تروریسم دولتی است. روزی خواهد آمد که در یک دادگاه عادلانه و خلقی، کُردها این حق را داشته باشند که خواهان تعریف صحیح تروریسم شوند. تروریست، آن شخص و یا سازمانی نیست که برای آزادی و حقوق ملی مبارزه می‌کند، بلکه آن مراکز جاسوسی و دولت‌های اشغالگری هستند که با تعرض به چند مرز بین‌الدولی، یک آزادیخواه کُرد را تحویل دولت نژادپرست ترکیه می‌دهند که احکام قضایی سنگین علیه جناب اوجالان صادر نموده و با خطر جانی روبرو ساخته. بنا به همه قوانین حقوقی و قضایی، چنین عملکردی ضدقانونی است و نباید شکل گیرد، پس شایان مجازات است. با این اوصاف، اسراییل و آمریکا جهت جبران جرم‌ها و جنایت‌هایشان لازم است برای خارج‌ساختن نام پ.ک.ک از فهرست سازمان‌های تروریسمی و نیز آزادی جناب اوجالان گام‌بردارند و تصمیمات لازم اتخاذ کنند. این موضوع جزو جوانب خارجی بحث ماست که آن کشورها را دربرمی‌گیرد که به نوعی در آن جنایت شریک هستند. جنبه دوم، امور داخلی کُردهاست. انقلاب ملی و آزادیخواهانه کُرد در دهه‌های گذشته هر بار در یک بخش کُردستان ظهور کرده. رمز پیروزی ملی نیز در آن بوده که در کل از آن بخشی حمایت کنند که در همان زمان فعال بوده، اما متأسفانه این امر تحقق نیافت و شاهد آن نشدیم. بنابراین، امروز مقاومت روژاوا در زمینه ملی و بین‌المللی مهمترین نقش را دارد. لذا بایستی هر فرد و سازمان کُرد از آن جنبش حمایت کنند و به منافع هریک از اشغالگران میهن‌مان که بر ضد منافع بخش‌های دیگر کردستان است، توجه نکنند. در واقع دوست و دشمن هم می‌دانند که مبارزات روژاوای یعنی وجود پ.ک.ک که او نیز نقش بارزی در مقاومت روژاوا دارد. ما کُردهای مقیم فرانسه دو سال پیش درخواستی رسمی را به ریاست‌جمهوری فرانسه تقدیم کردیم و خواستیم برای خارج‌ساختن نام پ.ک.ک از فهرست سازمان‌های تروریستی، تلاش کند. پاسخ مشخصی ندادند که البته قابل‌انتظار هم بود زیرا متأسفانه ابرقدرت‌ها با ترکیه روابطی فرصت‌طلبانه و منفعت‌پرستانه در تمامی زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی دارند. بنابراین آن مقوله به همگرایی چند کشور ابرقدرت نیاز دارد تا بتوانند موثر واقع شوند. البته کُردها و دوستان ما هم مطالباتی مشابه مطالبات ما را در چند کشور چون اتریش، نروژ و چندین کشور دیگر تقدیم زمامداران آنها کردند. مشخص است که تاوقتی که پ.ک.ک جزو فهرست سیاه تروریسم باشد، اولا، پیروزی کُردها در روژاوا و جنوب کردستان دشوار خواهد بود، چون ترکیه به بهانه جنگ علیه تروریسم، به تعرضات خود به آن دو بخش کردستان ادامه خواهدداد. دوم، تاوقتی که پ.ک.ک جزو آن فهرست سیاه باشد، آزادی جناب اوجالان ناممکن خواهد بود. زیرا جهان خارج، خصوصا ابرقدرت‌ها در حمایت از ترکیه، ایشان را یک تروریست قلمداد خواهند کرد. مسلما پرچمدار مبارزات کُردها امروز روژاوای کردستان است. روژاوا هم یعنی پ.ک.ک، پ.ک.ک هم به آزادی خود و رهبرش نیازدارد تا قادر به ادامه مبارزات باشد. اما متأسفانه بنا به درخواست دولت نژادپرست ترکیه، با مجازات بین‌المللی روبرو گردانده شده‌اند.
به امید اتحاد ملی جهت حمایت از کمپین خارج ساختن نام پ.ک.ک از فهرست سیاه و با آروزی آزادی جناب اوجالان.»