فراخوان مجلس پژاک در اروپا
رژیم های دیکتاتور ایران در قریب یک صد سال گذشته با ایجاد سیستم دولت-ملت با ساختار یک ملت، یک زبان و دین و نفی آزادیهای بدیهی سیاسی و اجتماعی و تحمیل گسترده ستم ملی به کرات موفق به عقب راندن و شکست جنبشها و خیزشهای گوناگون شدند. آنها با سرکوب شدید و مدیریت و مهندسی جنبشهای اجتماعی سعی فراوان در به بیراهه بردن و تضعیف آن نمودند. با منتسب کردن مبارزات ملتهای تحت ستم ایران به عوامل و سرویسهای اطلاعاتی کشورهای رقیب و با سلاح زنگزده حفظ تمامیت ارضی از برابری و اتحاد آنها جلوگیری نموده و موانع جدی در پیوند میان آنها و جریانات مختلف و گوناگون سیاسی و اجتماعی مانند زنان، معلمان، کارگران، جوانان و در سطح ایران ایجاد نمودند.
در طی این پروسه مبارزاتی و شناختی طولانی مدت ملتهای ساکن ایران، جریانات و احزاب سیاسی و جنبشهای اجتماعی بطور چشمگیری بر تجربه خود اندوخته و توانستند در مقیاس قابل توجهی بر این موانع چیره شده و در نهایت با فریاد زن، زندگی، آزادی مقاصد پلید آنها را نقش بر آب نموده و به شکست بکشانند. اتحاد میدانی بی نظیر چهار ماه گذشته به وضوح این امر را در مقیاسی گسترده بە نمایش گذاشت. خلقها و جنبشهای اجتماعی جامعه ما بعد از قریب یک قرن مبارزه پرفراز و نشیب برای تحقق آزادی و دمکراسی گام بزرگی به پیش نهادند. در چهارمین ماه مبارزات مردم و جامعه ما انقلاب بوضوح تعمیق یافته و وارد مرحله و فاز نوینی میشود.
در این میان طرفداران احیا یا ابقای سیستمهای دیکتاتوری و مرکزگرا و مرکزمحور به طرق گوناگون و با طرح شعارهای انحرافی مانند مرد، میهن، آبادی سعی در به بیراهه بردن اهداف انقلاب و سوارشدن بر موج عظیم انقلاب ذهنیتی و اجتماعی جامعه داشته و دارند. بخشی از این نیروها در وحشت از تعمیق انقلاب و برای جلوگیری از ایجاد هماهنگی و اتحاد خلقها و نیروهای سیاسی و اجتماعی جامعه سعی بر بیعت گرفتن از انقلاب نموده و با براه انداختن کمپین، “من وکالت میدهم” در برابر تعمیق و ژرفش انقلاب به کارشکنی می‌پردازند.
ائتلاف‌های سیاسی‌ای که با پول و برنامه‌ی ابرقدرت‌های جهانی تشکیل میشوند و به ارزش‌های جنبش «ژن ژیان ئازادی» بی‌توجه‌اند به‌نوعی تداوم رژیم جمهوری اسلامی، مرکزگرایی و استبداد ایرانی تحت نام و شکل دیگری هستند. این ائتلاف‌های سیاسی تنها هدف‌شان مصادره‌ی دستاوردهای جنبش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» و قبضه‌کردن قدرت در روز فروپاشی رژیم جمهوری اسلامی است. این ائتلاف‌ها، چه متشکل از اشخاص باشند و چه سازمان‌ها و احزاب، نه‌تنها دردی از مردم ایران دوا نمی‌کنند، بلکه آن را شدیدتر و کوه مشکلات را رفیع‌تر می‌سازند. ائتلاف تنها هنگامی همراستا با جنبش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» حرکت می‌کند و مثبت است که معیارهای دمکراتیک در تشکیل آن مبنا گرفته شوند، اهداف و برنامه‌های آن ناشی از یک اجماع دمکراتیک باشند و از هرنوع روش بیعت‌وار، تحمیلی و وابستگی‌ساز دور باشد. مثبت یا منفی بودن یک ائتلاف از محتوای آن مشخص میشود. وقتی ائتلاف بر پایه‌ی ملی‌گرایی مرکزگرای ایرانی و حواله‌کردن مطالبات زنان و خلق‌های تحت‌ستم به بعدها باشد قطعا یک ائتلاف ویرانگر و منفی خواهد بود. ائتلافی که خمینی حول آن دیکتاتوری خود را تشکیل داد، بسیار شبیه همین ائتلافی است که اکنون برخی نیروهای تشنه‌ی قدرت به دنبال آن هستند.
“حرکت برای ایجاد جبهه دمکراتیک ملتها و جنبش های اجتماعی ایران از جمله زنان، کارگران، معلمان، محیط زیست، جوانان و … ضرورت اجتناب ناپذیر این مرحله از انقلاب بوده و یقینا پایه‌های دمکراسی در ایران را استوار مینماید. آزادی بدون استقرار پیش زمینه‌های آن میسر نخواهد بود. «جنبش انقلابی ژن ژیان ئازادی به پیش خواهد رفت، نه بیعت می‌کند، نه وکالت می‌دهد».
ما از تمامی تلاشها و حرکتهایی که به تقویت و ایجاد آلترناتیو دمکراتیک ملتها و جنبشهای اجتماعی ایران یاری برسانند فعالانه و پیگیرانه پشتیانی مینمایم. روز شنبه ۲۸ ژانویه٢٠٢٣ تظاهرات بزرگی در شهر کلن آلمان تحت عنوان “همکاری مشترک نیروهای چپ، دمکراتیک و آزادیخواه در حمایت از انقلاب زن، زندگی، آزادی برگزار میشود. همچنین تظاهرات دیگری در همین روز و تحت عنوان “کلکتیو زن، زندگی، آزادی” و یا عناوین مشابه در شهرهای لندن، ستکهلم، اسلو، گوتنبرگ، هلسینکی و … برای حمایت از انقلاب زن، زندگی، آزادی برگزار میشوند. ما این تظاهرات‌ها را در این راستا ارزیابی کرده و فعالانه در آن شرکت میکنیم.
مجلس حزب حیات آزاد کردستان/پژاک-اروپا