در دوازدهمین سالروز شهادت رفیق «حسین‌ خضری» معروف به هیمن بیکَس و سیزدهمین سالروز شهادتِ مبارز و میهن‌دوست کُرد، شهید «فصیح یاسمنی»، یاد و خاطره‌ی هر دو شهید اسوه و نستوه و تمامی شهدای ماه ژانویه‌ را گرامی می‌داریم.

یکی از ويژگی‌ها و رموز موفقیت جنبش آپویی، پیگیری و پافشاری بر ایستادگی و پیکار در هر شرایط و مکانی، ازجمله در زندان‌ و سیاه‌چال‌های رژیم‌های فاشیست و اشغالگر کُردستان است. تعالی و نهادینه‌ شدن این فرهنگ فداکاری و مقاومت آپویی که امروزه مرزهای کُردستان و منطقه را درنوردیده و بُعدی جهانی یافته است، ثمره‌ی ایثار و رشادت‌های‌‌ باشکوه شهدای والامقامی است که تاآخرین‌نفس بر اصول اصیل انسانیت و آزادی پایبند و پابرجا ماندند. یکی از این شهدای پیشگام جنبش آپویی در شرق کُردستان، شهید حسین خضری معروف به هیمن بیکَس است که در ۵/۱/۲۰۱۱ توسط رژیم منحوس، منفور و اشغالگر ایران در زندان ارومیه اعدام شد. رفیق حسین خضری سال ۱۹۸۲ در شهر ارومیه و در خانواده‌ای میهن‌دوست چشم‌ به جهان گشود. از همان اوان جوانی سیاست‌های استثمار و استیلاگرانه‌‌ی رژیم را احساس و ادراک نمود. با توجه به ذهن پویا و روح حقیقت‌جوی خویش، وضعیت موجود را برنتابید و در راستای رهایی خلق و میهن از یوغ جور و ستم مستبدان، سال ۲۰۰۳ مسیر مقاومت و مبارزه را در پیش گرفت و به صفوف گریلا‌های آزادی ملحق شد. شهید هیمن همواره با شور و شوقی انقلابی و سرشار از ایمان، اراده و امید در تلاش و تکاپو بود و در عرصه‌های مختلف مبارزه، مسئولیت‌های محوله و وظایف انقلابی را به‌ نحو احسن به انجام می‌رساند. جوانی جسور و جویای حقیقت بود که برای روشنگری و سازمان‌دهی توده‌های خلق به‌ويژه جوانان، هر خطر و مشقتی را به‌جان می‌خرید. سال ۲۰۰۹ در حین انجام مسئولیت‌ سازمانی و انقلابی در شهر کرماشان از سوی نیروهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم بازداشت شد. ایشان علی‌رغم اینکه مدت زیادی در زندان‌های رژیم تحت انواع شکنجه‌های فیزیکی و روحی قرارگرفت، اما با عزمی راسخ و اراده‌ای شکست‌ناپذیر مقاومت پیشه نمود. این رزمنده‌ی نستوه با تکیه‌بر میراث و فرهنگ مقاومت و مبارزه‌ی آپویی، زندان‌های دشمن را به میدان نبرد علیه اختناق و استبداد مبدل کرد. درنهایت دژخیمان و ددمنشان رژیم فاشیست و اشغالگر ایران که در مواجه با ایستار و ایستادگی این مبارز آپویی به درماندگی رسیده‌ بودند، بنابر سنت‌ دیرینه‌ خویش، متوسل به اقدام شنیع و غیر‌انسانی اعدام شده و این پیشاهنگ جنبش آپویی در شرق کُردستان را به شهادت رساندند.

پاسداران رژیم جهل و جنایت آخوندی یک سال قبل از این رویداد، در تاریخ ۶/۱/۲۰۱۰ جوان میهن‌دوست و مبارز کُرد «فصیح یاسمنی» را نیز درحالی‌که بیمار بود اعدام کردند. شهید فصیح نیز در برابر فشار و شکنجه‌های طاقت‌فرسا، هیچ‌گاه تسلیم نشد و با اصرار بر آزادی و آزادگی، درنهایت شرف و شکوه به کاروان شهدای آزادی و دموکراسی ملحق شد. ایشان با رویکرد و موضعِ انقلابی‌ای که از خویش به نمایش گذاشت، به نماد میهن‌دوستیِ راستین و پایبندی به ارزش‌های اصیل خلق و جامعه مبدل شد. بی‌تردید همچنان که جنبش‌آزادی‌خواهی خلق‌ کُرد بارها در عرصه‌ی عمل نیز به اثبات رسانده، جمهوریِ اعدام و انکار با این سیاست‌های ضد‌خلقی و ضد‌اخلاقی، قادر به پیشگیری از پیشرفت مبارزات و رسیدن فریاد حق‌طلبی خلق‌ کُرد و دیگر خلق‌های آزادی‌خواه ایران به گوش جهانیان نخواهد شد. امروزه در سایه‌ی ازخود‌گذشتگی و ایستادگی مبارزانی همچون؛ شهیدان حسین خضری و فصیح یاسمنی مبارزات برحق خلق کُرد پیشرفت‌های چشم‌گیری کسب نموده و هزاران نفر از جوانان دلیر و دلاور آپویی با صیانت از میراث و ارزش‌هایی که این شهدا خلق کرده‌اند، در تمامی عرصه‌ها به مبارزه و پیکار علیه ناعدالتی و اشغالگری ادامه می‌دهند. بار دیگر ضمن گرامیداشت یاد و خاطره‌ی شهیدان حسین خضری معروف هیمن بیکَس و فصیح یاسمنی و تمامی شهدای راه آزادی و دموکراسی، عهد می‌بندیم که تا دستیابی به اهداف و آرمان‌های شهدا و برساخت جامعه‌ای دمکراتیک و آزاد، از هیچ تلاش و کوششی دریغ نورزیم. همچنین از تمامی آحاد خلقمان به‌ويژه زنان و جوان می‌خواهیم که همواره یاد و خاطره‌ی شهدا را زنده نگه‌داشته و از دستاوردهای آنان صیانت به‌عمل آورند.

کمیته‌ی شهیدان حزب حیات آزاد کُردستان – پژاک

۴/۱/۲۰۲۳