شهادت در جریان مبارزات ملت‌کورد همانا پیمودن راه عظیم آزادی در راستای تحقق آرزوهای خقمان است. شهادت رفقای گریلا «آریو و شاهین» همانا نزدیک‌ساختن خلقمان به مرحله تحقق آرزوهای آزادیخواهانه است.
رفیق گریلا «ادریس فقهی» با کد سازمانی «آریو زال» و «محسن قادری » با کد سازمانی «شاهین آگری» با تمام وجود و به شیوه‌ای فدایی در مسیر آزادیخواهی آپویی و جنبش آزادیخواهی ملت‌کورد مبارزه کردند و تا پای شهادت نستوه و استوار ماندند. رفیق «آریو زال» مدتی مدید در شهر سنه در چارچوب نهادها و سازمانهای مدنی خودجوش فرهنگی، اجتماعی و محیط‌زیستی به فعالیت پرداخت و ردپایی عظیم در جریان آگاهی و بیداری خلق خود برجای گذاشت. رنج‌های بی‌شائبه وی در شرق کوردستان زبان‌زد خاص و عام شد. وقتی در این مسیر دشوار آزادی، نظام جمهوری ولایی و فاشیست ایران کوچک‌ترین مجالی برای فعالیت مدنی، اجتماعی و فرهنگی باقی نگذاشت و با توسل به زور، فشار و ارعاب علیه تمامی نهادهای مدنی خودجوش و فعالان آن برخورد ددمنشانه کرد، رفیق آریو سرکوب، منفعل‌بودن و سکوت را نپذیرفت، راهی عظیم‌تر برای ارتقای سطح مبارزات خویش جست و به صفوف گریلاهای فدایی راه آزادیخواهی و دموکراسی پیوست تا وعده‌ای که به خلق خود داده بود را این‌بار فداکارانه و فدائیانه بجای آورد.
رفیق گریلا «شاهین آگری» نیز با اخلاقی انقلابی و روحیه‌ای نبردآسا و عشق به خدمت به خلق خویش به نیروی فدایی گریلا پیوست و تا پای شهادت از پای نایستاد. وی بخاطر اخلاق و کردار و پندار نیک خویش به الگوی رفقای خود مبدل شده بود و پایبندی به رهبر آپو و خلق خویش را لازمه مبارزه برای تحقق رهایی و آزادی ملت‌کورد دانست و با این اعتقاد و باور راسخ، سلاح بر دوش به میان خلقش در بوکان بازگشت.
آریو و شاهین با روحیه‌ای بس عظیم و آمادگی برای هرگونه جانفدایی، به میان خلقمان در شرق کوردستان بازگشتند تا میان کوهستان و خلق پیوندی گسست‌ناپذیر و جاودانه ایجاد نمایند. مسئولیت و مأموریت خطیر آنها برآمدن میان خلقشان، آموزش و تعلیم آنها، آگاه‌سازی و بیداری‌شان برای آمادگی جهت کسب حقوق آزادیخواهانه و دموکراتیک آنها بود. هر دو رفیق شهید با هدف تحقق سیستم کنفدرالیسم دموکراتیک و رسیدن به ذوره ارمغان بزرگ رهبر آپو یعنی برساخت «ملت دموکراتیک» که همانا رسالت و وظیفه قرن و هزاره حاضر بشریت است، طوفان‌آسا در بوکان و موکریان میان خلقشان و یکایک روستاها و شهرهایش وزیدند تا همچو نسیمی ملایم، خبر این آرزوی بشریت و خلقشان را نوید دهند. از اینکه در این راه دشوار ولی شرافتمندانه آزادی جان خویش را فدا کنند، هراسی به دل راه ندادند و فداکارانه برای خلقشان کوشیدند.
رفیق آریو سنه و شاهین بوکان درحالی که در یکی از روستاهای بوکان درحین انجام مأموریت خطیر میان خلق خویش بودند، در نتیجه کمین نیروهای فاشیست دشمن به درجه شهادت نائل آمدند. همچو «جامعه دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان(کودار)» سالها رشادت، رنج، فداکاری، خسته‌ناپذیری رفقا آریو و شاهین که قبل از پیوستن به گریلا در میان خلقشان رنج‌ها کشیدند و پس از پیوستن به گریلا به شیوه‌ای فدائی و جسورانه به فعالیت نستوه تا پای شهادت پرداختند، هرگز از یاد نخواهیم برد و سوگند یاد می‌کنیم که خون پاک آنها پایمال نخواهد شد و سلاح‌شان هرگز بر زمین نخواهد ماند. شهادت هر دو رفیقمان را به خانواده‌های محترم و صبور آنها و نهادهایی خودجوش مدنی و اجتماعی سنه، بوکان و شرق کوردستان تسلیت می‌گوییم. باور داریم که جوانان سنه، بوکان و شرق کوردستان به راه عظیم و پاک شهدا «آریو و شاهین» ادامه می‌دهند. از جوانان، زنان و اقشار شرق کوردستان بویژه سازمانهای مدنی، فرهنگی و محیط‌زیستی می‌خواهیم که سرکوب‌های رژیم، سکوت، تسلم‌پذیری و منفعل‌بودن را نپذیرند و با ارتقای فعالیت‌های مدنی و سیاسی با هدف سازماندهی خلقمان که وظیفه بنیادین اخلاقی و سیاسی معاصر کوردستان است، از پای ننشینند و ادامه دهنده راه شهیدان آزادی و دموکراسی و رهایی کوردستان و ملت‌مان باشند.
جامعه‌ی دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان(کودار)
6/8/2021