«حزب کارگران کوردستان- پ.ک.ک» ۴۲ سال شکوهمند از مبارزه برای آزادی را پشت‌سر گذاشت. حاصل این مبارزات و رهاورد آن برای بشریت، کنفدرالیسم و ملت دموکراتیک بر محوریت کرامت و عظمت «آزادی زن» است. گرامیداشت این روز پرشکوه افتخاری بس عظیم برای ملتمان و ملل تحت‌ستم در خاورمیانه و جهان است که حاصل‌رنج تاریخی و انسانی وصف‌ناپذیر شهیدان برای آزادی برحق جامعه می‌باشد.
۴۲ سال پیش مبارزه تاریخی پ.ک.ک با وقوف بر اینکه «کوردستان مستعمره است» در مسیر «دوباره‌زیستن یک خلق» آغازگشت و پس از طی مراحلی مملو از جانفشانی و فدایی‌گری روند دهشتناک نسل‌کشی مهارکردَ مرحله کوردستانی‌شدن را تکوین‌بخشید و با خلقی‌شدن، امروزه به مرحله خاورمیانه‌ای و جهانی‌شدن پاگذاشته که آشکارا و توانمندانه حوزه‌های مبارزات ایدئولوژیک و پارادایمی را با تطور هویت «کورد آزاد، زن آزاد و ملت‌های آزاد» مبتنی بر مرکزیت مفهوم «دموکراسی» تحت تاثیرات ژرف خود قرارداده. ارزش انسانی پارادایم «تمدن دموکراتیک و اکولوژیک مبتنی بر آزادی زن» امروزه به حق طنین‌انداز فضای مبارزات آزادیخواهان جهان بویژه چپ‌گرایان، فمنیست‌ها، دموکراسی‌خواهان و حامیان اکولوژی شده که می‌کوشند با نبرد اخلاقی و سیاسی، دوگانه «زن و جامعه» را از چنگال نسل‌کشی شنیع «دولت و سرمایه‌داری مخوف» نجات دهند. کرامت و ارزش اخلاقی و سیاسی پ.ک.ک در این است که توانمندانه با رهبریت رهبر آپو موفق به طراحی «جامعه کنفدرالی و ملت دموکراتیک» آن گشته، چیزی که خیال هزاران ساله بشریت و صدها ساله در دوران ۴۰۰ ساله حاکمیت ظالمانه نظام سرمایه‌داری بوده و هست. بسی فخر و مباهات است که طراحی یک جامعه آزاد و زن آزاد نیرومندتر از پدیده دولت، بالاخره مجددا در سرزمینی رخ‌داد که همچو بین‌النهرین تاریخی برای پیدایش فرهنگ و تمدن انسانی بسا گهوارگی کرده.
پ.ک.ک شعار نیست، عمل است و اثبات نمود که بشریت قویا توان شکستن «نظام انحصار قدرت و سرمایه» و «اسارت زن» را به‌عینه با توسل به «کنفدرالیسم و ملت دموکراتیک» دارد. همین شفافیت مسیر مبارزه، حقانیت آن و صداقت اخلاقی و سیاسی پ.ک.ک است که دشمنان جامعه دموکراتیک برای سرکوبش در سال ۱۹۹۹ میلادی به توطئه بین‌الدولی علیه آن دست زدند زیرا جنبش احیای تمامی تاریخ مبارزه‌گری، از سوسیالیست‌ها گرفته تا دین فرهنگی در مقابله با دین سیاسی و ابزارشده، می‌باشد. مسئله اسارت رهبر اوجالان که در رکاب جنبش دموکراتیک ایشان و خلقش هزاران تن از فرزندان این مرزوبوم به درجه شهادت نائل شدند، همانا معماری‌کردن اخلاقی برای طراحی ساختمان آزادی جوامع خاورمیانه است. امروز با صراحت تام و وضوح کامل جهانیان شاهد تاثیرات فلسفه آزادی و اندیشه‌های نونگرانه رهبر آپو و پ.ک.ک بر اکثر جنبش‌های محوری جهان هستند. خشم هژمونی سرمایه‌داری و دولت‌های محافظه‌کار و اشغالگر کوردستان بخاطر همین جهانی‌شدن اندیشه و راهی است که عرصه را بر روند گلوبالیسم سرمایه‌داری غارت‌گر تنگ نموده. بسی افتخار است که پ.ک.ک تنها جنبش جهانی‌شده است که بخاطر ناب‌بودن الگوی مبارزاتی آن برای ملل، با اولین توطئه جهانی روبرو شده زیرا از گسترش جهانی آن هراس دارند. مسلما روزی این توطئه بین‌المللی علیه خود آمران و عاملان آن ورق‌خواهد خورد که نشانه‌های آن از هم‌اکنون هویداست. اگر می‌بینیم که جنبش‌های آزادیخواه سوسیالیست‌ها، فمنیست‌ها، آنارشیست‌ها و جوانان در قاره‌های مختلف نگاه‌شان را به سوی اندیشه‌های مبارزاتی رهبر آپو برگردانده‌اند، به‌دلیل اثبات عملی و فداکاری‌های نیروی گریلا در این مسیر است.
آزادیخواهان و ملل تحت ستم بخوبی مشاهده می‌کنند که خاورمیانه امروز به کانون پرآشوب جنگ جهانی سوم مبدل گشته که دهها دولت جهانی با مبدل ساختن کوردستان به مرکز جنگ، درگیر آن هستند. پ.ک.ک و گریلا هم به‌مثابه نیروی سوم، بزرگترین جبهه را برای تحت‌ستم‌ها در مقابل غارت‌گران و قتل‌عام‌گران حاصل‌نموده‌اند. اگر پشتیبانی عملی خلق‌ها با آگاهی و غرور آزادیخواهی ادامه‌یابد، از ترکیه گرفته تا ایران، سوریه و دیگر کشورهای خاورمیانه که به میدان تاخت‌وتاز و چپاول‌گری ابرقدرت‌های جهانی و منطقه‌ای مبدل‌گشته‌اند، رستگاری برحق‌شان را استحصال خواهند نمود.
همچو «حزب حیات آزاد کوردستان ـ پژاک» با اعتقاد به فدایی‌گری فرزندانی که شهید ملتمان هستند و نیز باور تام به فداکاری خلقمان که از فداکارترین خلق‌هاست، ضمن تاکید بر اینکه در حساس‌ترین مرحله مبارزه و دفاع‌مشروع بیش از پیش به آزادی نزدیک هستیم، اطمینان خاطر داریم که پ.ک.ک، رهاورد بی‌بدیل دموکراسی و آزادی برای ملل است و اتحاد ملل کورد، عرب، فارس و سایر ملل منطقه می‌تواند به شکوهمندی مقاومت کوبانی و حفتانین شعله‌های امید را در هولیر، آمد، و سنه نیز برافروزد. رسالت زنان، جوانان، کارگران، و روشنفکران و فعالان جامعه است که همچو پیشاهنگان راه، این شعله را تا به ذروه قله آزادی حمل نمایند. دوست‌داشتن جنبش پ.ک.ک همانا اقدام عملی و حضور در صحنه‌های مبارزه برای آزادی خود انسان‌هاست. خاورمیانه و جهان امروز بیش از هرزمان دیگر به پ.ک.ک نیاز دارند و تنها راه، مشارکت دموکراتیک خلق‌ها در کنار جنبش‌شان است. اکنون که جهان آوازه پ.ک.ک را شنیده، وظیفه سنگین‌تری بر دوش فردفرد کورد آزاد افتاده و باورداریم که این مسیر صعب و دشوار را همانند سال‌های گذشته در ۴۳امین سال مبارزه، بجای خواهند آورد. ضمن تبریک ۲۷ نوامبر، سالگرد تاسیس جنبش برحق پ.ک.ک، اذغان‌می‌داریم که امید، رنج و مبارزه، مکمل راه آزادی بشریت با پیشاهنگی فرزندان خلقمان است.
حزب حیات آزاد کوردستان – پژاک
۲۶-۱۱-۲۰۲۰