سرهلدان چیا عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان، پژاک در برنامه‌ی این هفته‌ی هِلی‌سه گفت:« شهدا از ارزش‌های معنوی هر خلقی به شمار می‌آیند. در روز پنجم دی‌ماه لازم است تمام آزادیخواهان برای گرامی‌داشت یاد و خاطره‌ی شهدا مشارکت نمایند.»
عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان، پژاک، سرهلدان چیا با شرکت در برنامه تلویزیونی هِلی‌سه از تلویزیون آرین به وضعیت سیاسی ـ اجتماعی شرق کوردستان و ایران، وضعیت کولبران، انتخابات آینده مجلس رژیم استعمارگر ایران و همچنین وقایع آبان‌ماه امسال پرداخت.
چیا در ابتدا گفت: مسئله انتخابات در رژیم استعمارگر ایران با وجود نهادهایی همچون مجلس خبرگان و نظارت استصوابی، از معیارهای دموکراتیک کاملا به‌دور است. در طول چهل سال گذشته، انتخابات تغییری در سیستم سیاسی ایران به‌وجود نیاورده است. به ویژه انتخابات مجلس ایران تا به‌حال قادر نبوده نقش خود را در حل مسائل و مشکلات مردم ایفا نماید. نمایندگانی که در مجلس رژیم حضور دارند در واقع نماینده‌ی مردم نیستند و با اختیاراتی که دارند اصولا نمی‌توانند نقشی ایفا کنند. مجلس رژیم ایران، مکانی برای مشورت، قانون‌گذاری و حل‌و‌فصل موارد و مسائلی است که از سوی رژیم به آنان دیکته می‌شود. در وقایع آبان‌ماه ۹۸، با وجودی که تعدادی از نماینده‌گان مجلس با طرح لوایحی خواستار پاسخگویی دولت شدند، به مطالبه‌ی آنان پاسخی داده نشد و حتی عده‌ای از آنان استعفا کردند. نمایندگان مجلس بیشتر برای رای دادن به طرح‌ها و لوایح رژیم به مجلس راه یافته‌اند تا حل‌و‌فصل مشکلات مردم. از سوی دیگر به‌دلیل وجود دستگاه‌هایی همچون نظارت استصوابی، مجلس ایران نمی‌تواند دموکراتیک باشد و در وضعیت فعلی هم نمی‌توان انتظار چندانی از مجلس و انتخابات پیش‌رو داشت.
سرهلدان چیا، عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان«پژاک» در ادامه افزود: دولت‌های سایه همواره در طول زمامداری رژیم وجود داشته‌اند و این نشات گرفته از فلسفه وجودی رژیم است. تصمیم گیرنده اصلی در دستگاه حاکمیت ایران، از سوی حکومت صورت می‌گیرد نه از سوی دولت. به‌عنوان نمونه ارتش ایران از لحاظ امکانات نظامی و بودجه به شکل چشم‌گیری از سپاه فاصله دارد و به‌‌طور ظاهری در چهارچوب سیستم نظامی ایران قرار دارد. در حالی‌که سپاه پاسداران از همه امکانات سیاسی و مالی حکومت بدون هیچ مشکلی بهره می‌گیرد. در رده‌های بالاتر سیستم اداری رژيم ایران نیز رویه این‌‌گونه است. بیت رهبری در تمام تصمیمات خرد و کلان ایران، از تصمیم‌گیرندگان اصلی است. ایران به وسیله بیت رهبری و اطرافیان نزدیک به بیت، اداره می‌گردد. دستگاه‌های موجود اعم از سپاه، قوه‌ی‌قضائیه، دستگاه‌های نظارتی و مجلس خبرگان در واقع ضامن بقای سیستم ولایت‌فقیه در ایران محسوب می‌شوند.
عضو مجلس پژاک در ادامه صحبت‌هایش گفت: انتخابات پیش‌روی رژیم تا حدودی سرنوشت‌ساز است. رژیم خود را در این انتخابات پیروز قلمداد نموده و بدین شکل خواهان سرکوب ندای اعتراضی مردم است. اگر مردم، جامعه‌ی مدنی و اپوزیسیون بتوانند موضعی فعال و رادیکال در برابر این انتخابات اتخاذ نمایند و حتی آن را تحریم کنند، می‌‌توان گفت این انتخابات به رفراندومی در برابر رژیم استعمارگر ایران مبدل گردد. در این‌صورت صدای نارضایتی مردم هم بلند‌تر از همیشه به گوش خواهد رسید. هرچند رژیم با کشاندن مردم به سوی صندوق‌های رای در تلاش برای مشروعیت‌بخشی به خود است. مردم بایستی برای روزهای نزدیک به انتخابات مجلس آینده خود را سازماندهی نموده و اعتراضات خود نسبت به وضعیت موجود را نشان دهند.
سرهلدان چیا با اشاره به وضعیت بازداشت‌شد‌گان آبان‌ماه و ابراز تاسف و همدری با خانواده‌ی شهدا اظهار داشت: مردم در راه رسیدن به آزادی، شهدا و هزینه‌های جانی بسیاری پرداخت نموده‌اند که شهدای آبان‌ماه 98 مصداق این واقعیت است. وی در ادامه افزود: شهدا از ارزش‌های معنوی هر خلقی محسوب می‌گردند. خلق کورد نیز در راه کسب آزادی همواره مقاومت و بهای سنگین آن را نیز پرداخت نموده است.
عضو مجلس پژاک در مورد نامگذاری روز ۵ دی به عنوان روز گرامی‌داشت یاد شهدای آبان‌ماه گفت: بدون شک هزینه‌های پرداخت شده در اعتراضات آبان ۹۸، در راه آزادی و دموکراسی بوده است. رژیم ایران به دیواری در برابر دموکراسی مبدل گشته است. در این راستا هر گونه ندای اعتراضی نسبت به نظام موجود را سرکوب و معترضین را قربانی می‌کند. این روز، روز حقوق مشروع خلق‌ها برای رسیدن به خواسته‌ها و مطالبات برحق است. در این راستا لازم است تمام آزادیخواهان در این روز برای گرامی‌داشت یاد و خاطره‌ی شهدا مشارکت نمایند.
عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان«پژاک» سرهلدان چیا، در بخش پایانی صحبت‌هایش با اشاره به زندگی سخت و طاقت‌فرسای کولبران، یاد شهدای نان را گرامی و برای تحقق برساخت حیاتی دموکراتیک و برابر سوگند یاد نمود و گفت: کشتار بی‌رحمانه کولبران در واقع ادامه سیاست‌های بسیج‌سازی جامعه از طرف رژیم استعمارگر ایران است. از همان روزهای نخست روی کار آمدن رژیم این سیاست تا به امروز در مناطق مرزی خصوصا شرق کوردستان همچنان ادامه دارد. به همین دلیل رژیم همواره با هراس به سازماندهی کوردها نگریسته است. رژيم ایران در تلاش است صدای اعتراضی مردم کورد را از طریق بسیج‌سازی جامعه‌ی آنان تحت کنترل و نظارت قرار دهد و در این راستا این از هیچ چیز دریغ ننموده و با استفاده از جوانان در نهادهای بسیج، سعی در به حداقل رساندن پتانسیل‌های انقلاب در این مناطق بوده است. بعد از گذشت چهل سال موفقیتی در این زمینه کسب ننموده است.
