ـ در دو سال اخیر انزوا و تجرید بر رهبرخلق کوردستان، عبدالله اوجالان دشوارتر و تشدید یافته، دلیل و هدف چنین سیاستی را چگونه ارزیابی می‌نمایید؟
پروسه‌ای که در حال حاضر در خاورمیانه وجود دارد بسیار حساس و دشوار است. پروسه‌ای که تمامی دولتهای منطقه و کشورهای غربی در آن حضور دارند. کوردستان هم اکنون کانون جنگهای این جغرافیا است. رهبری این جنگ را جنگ جهانی سوم نامیده جنگی که با اشغال افغانستان و عراق آغاز شده و با بهار عربی این موج تاکنون همچنان ادامه دارد. می‌توان گفت این جنگها بعد از توطئه‌ی بین‌الدولتی علیه رهبری و اسارت وی آغاز شد و بدین ترتیب با این توطئه جنگ جهانی سوم آغاز شد. چرا که رهبری در برابر سیستم مدرنیته‌ی سرمایه‌داری، سیستم مدرنیته‌ی دمکراتیک را به عنوان آلترناتیو و چاره گشایی بحرانهای خاورمیانه ارائه داد و این مدل مغایر با سیاستهای اقتدارطلب و منافع آنان در خاورمیانه بود و به این دلیل با تبانی یکدیگر این توطئه را انجام دادند و البته این به معنای نیرومند بودن آنان نبود بلکه شرایط و وضعیتی که رهبری در آن زمان در آن قرار داشت برخلاف حقوق و احکام انسانی و سیاسی بود. هم اکنون هجده سال این انزوا و اسارت ادامه دارد.
تعرض علیه رهبری در واقع تعرض به انسانیت، تاریخ، جامعه، زنان و یک خلق است. رهبری با رهنمودها و فلسفه‌ی خویش به کورسوی امیدی برای تمامی خلق‌های فرودست دنیا مبدل شد و بدین ترتیب بار دیگر تاریخ را زنده نمود و حس مبارزه و عصیان را در زنانی که در اوج بردگی بودند، برای احقاق حقوق خویش احیا نمود. رهبری پروسه‌ی اکنون خاورمیانه و منطقه را سالها قبل پیش‌بینی نموده بود و آلترناتیوی که رهبری برای بحرانهایی که هم اکنون در اوج است ارائه داده در راستای منافع جامعه و مردم بوده و حقوق تمامی ادیان، افکار و اقشار به رسمیت شناخته می‌شود.
– با وجود تمامی سیاستهای ناعادلانه و غیرانسانی، رهبری همچنان به مقاومت و مبارزه خویش ادامه می‌دهد، آیا می‌توان گفت این ایستار، توطئه‌ی دشمنان را با شکست مواجه ساخته است؟
جامعه و نیروهای دمکراتیک و سوسیال به این یقین دارند که با مقاومت رهبری نیرو و پتانسیل سوسیالیسم بار دیگر آشکار شد و در مقابل شخصیتها و سیستم دمکراتیک، سیستم اقتدار شکست خورده و دلیل تداوم و تشدید تجرید بر رهبری، ضعف و شکست سیستم دولت و کاپیتالیسم است و رهبری هجده سال در مقابل تمامی سیاستهای ویژه و ناعادلانه‌ی رژیم ترکیه مقاومت می‌نماید و می‌توان گفت رهبر آپو انسانی آزاد است. رژیم ترکیه تمامی ارتباطات و ملاقات با رهبری را ممنوع نموده است که در هیچ قانونی چنین چیزی وجود ندارد. با وجود تمامی این محدودیتها و ممنوعیتها هم اکنون تفکرات و فلسفه‌ی رهبری در تمامی دنیا انتشار یافته است. هدف وی هر زمان نشان دادن واقعیتهای تاریخ، ایجاد اتحاد و انسجام بین ملتها و جوامع بوده است.
– موضع خلق کورد برای آزادی وی را چگونه ارزیابی می‌نمایید؟
رهبری یک فلسفه و ایدئولوژی است و تفکرات وی جایگزینی در برابر نگرشهای لیبرال و قدرت محور است و تداوم اسارت ایشان برای آینده‌ی کوردها و کوردستان خطر آفرین است . خلق ما در باکور، روژآوا و اروپا به طور مداوم برای آزادی رهبری فعالیت می‌کنند و این فعالیتها ارزشمند و مهم است و بایستی تا آزادی رهبری همچنان ادامه یابد. زنان و جوانان بایستی بدون اتکا به هیچ قدرت و دولتی برای آزادی رهبری مبارزه نمایند. به ویژه موضع زنان باید از هر زمان قاطع‌تر باشد و با اراده‌ای که از فلسفه‌ی رهبری کسب نموده با خودسازماندهی سطح فعالیتهای خویش را ارتقا دهند.
– پیام شما برای مردم روژهلات کوردستان در رابطه با این موضوع چیست؟
مردم روژهلات کوردستان پیشینه‌ی کهنی در مبارزه و قیام دارند و ما این روح عصیانگری را پس از توطئه‌ی بین‌الدولتی سال ۱۹۹۹ علیه رهبری مشاهده نمودیم. نمونه‌ی دیگر آن را در روزهای اخیر در بانه، مریوان و سایر شهرهای روژهلات کوردستان بود و این قیام آنان در واقع موضع آنان در برابر سیستم ایران را آشکار نمود و این نشان‌دهنده‌ی آن است که مردم روژهلات تشنه‌ی آزادی و دمکراسی هستند. مردم در روژهلات کوردستان هر زمان در برابر سیاستهای رژیم ایران دارای کنش و موضع بوده‌اند و بایستی این موضع قویتر و رادیکالتر از گذشته باشد. بدون شک آزادی خلق کوردستان در آزادی رهبر آپو است. زنان و جوانان در روژهلات کوردستان بایستی بدون ترس از رژیم به مبارزات خویش ادامه داده و به صیانت از حقوق خویش درآیند. بدون شک زمانی که کنش و ایستار مردم قویتر باشد نیروی اقتدار تضعیف خواهد شد. در چنین مرحله‌ی حساسی اندیشیدن به منافع شخصی جایز نیست و این تفکرات اقتدار و بردگی را تعمیق می‌بخشد. صیانت از رهبری و مبارزه برای آزادی وی، دمکراسی و آزادی را برای خلق کورد به ارمغان خواهد آورد.
