ریوار آبدانان ـ

جنگ مذهبی یکی از ویژگی‌های ترسناک بحران خاورمیانه است. این جدال که به‌دور از همه‌ی معیارهای اخلاقی و تحت نام دین انجام می‌شود، کل منطقه را به دریای خون مبدل ساخته است. در عراق، سوریه، افغانستان، یمن و سایر کشورها، آتش این جنگ مذهبی لطمات جبران‌ناپذیری به انسانیت و فرهنگ منطقه وارد نموده است. ایران نیز به دلیل بافت چندفرهنگی و چندمذهبی خود برای مبدل‌شدن به بازیچه‌ی این جنگ‌ها وضعیت مساعدی دارد. اما آنچه که پس از ظهور پدیده‌ی شومی به نام داعش نگرانی را دامن می‌زند این است که در جامعه‌ی چندمذهبی روژهلات کوردستان، برخی جریانات و افراد توسط نیروهای جنگ‌افروز و فتنه‌جو تحریک می‌شوند. تاکنون عده‌ای از جوانان کورد یارسان، شیعه و سنی‌مذهب تحت نام جنگ با تروریسم توسط گرو‌ه‌های تندروی مذهبی در ایران سازمان‌دهی گشته و مورد سوءاستفاده‌ی ابزاری قرار گرفته‌اند. اخیرا نیز تعدادی از افراد کورد شیعه‌ی استان کرماشان به تحریک نهادهای مافیایی و تندرو گرفتار تعصبات کورکورانه شده‌اند و به کوردهای هم‌وطن خودشان که یارسان هستند، بی‌احترامی کرده‌ و به جم‌خانه‌ی آن‌ها تعرض نموده‌اند. این رویدادها، زنگ هشداری جدی را در روژهلات کوردستان به صدا درآورده است. دقیقا در مقطعی که خلق کورد بیش از همیشه برای رسیدن به آزادی نیازمند اتحاد و همبستگی است، اتفاقاتی اینچنینی را نمی‌توان به حساب تصادف گذاشت. واقعیت این است که کوردهای یارسان نیز همچون ایزدی‌ها و علوی‌ها بخش عظیمی از سنن و ارزش‌های جامعه‌ی کورد را حفظ و حراست کرده‌اند. بایستی با احترام و ارج‌گذاری کامل با آن‌ها رفتار نمود. برخوردهای مذهب‌گرایانه‌ی کورکورانه که باعث تضعیف روح ملی دموکراتیک در کوردستان شوند به شدت محکوم‌اند. کوردهای شیعه‌ی میهن‌دوست باید در قبال رفتارهای ناپسند برخی افراد هرچند کم‌شماری که چنین اقدامات ناشایستی انجام می‌دهند، هوشیار باشند و مانع آنها گردند. هم ماهیت تشیع خلق‌محور و هم آیین یاری، بر انسانیت، ظلم‌ستیزی و آزادگی تأکید دارد. بنابراین نباید بازیچه‌ی بازی برخی جریاناتی گردید که از دین دولتی و قدرت‌طلب، به‌عنوان حربه‌ای برای اختلاف‌افکنی در جامعه‌ی کوردستان استفاده می‌کنند. یارسان‌ها، شیعه‌ها، سنی‌ها و دیگر تنوعات مذهبی کوردستان همگی در چارچوب ملت دموکراتیک و احترام متقابل می‌توانند کوردبودن و هویت خود را حفظ نمایند. ذهنیت داعش‌گونه و هر نوع تعصب کورکورانه، با تاریخ و فرهنگ کوردها تضاد عمیقی دارد. بنابراین در این مقطع سرنوشت‌ساز، لازم است که به تنش مذهبی‌ و هتک حرمت یکدیگر به هیچ وجه اجازه‌ی بروز ندهیم، فریب فتنه‌گریهای برخی نهادهای امنیتی و فرصت‌جو را نخوریم و هرچه بیشتر بر روحیه‌ی ملی دموکراتیک و همبستگی خلق کورد اصرار ورزیم. به اندازه‌ای که با هر نوع ملی‌گرایی و فاشیسم مقابله می‌کنیم، بایستی هویت کوردستانی خود را نیز به‌دور از هر نوع کشکمش مذهبی، لهجه‌ای و عقیدتی، به‌شکلی دموکراتیک حفظ نماییم و اعتلایش ببخشیم.