بیانیه پژاک
یادوخاطره رفقای گرانقدرمان «فرزاد کمانگر، شیرین علم‌هولی، فرهاد وکیلی و علی حیدریان» و یاد فعال سیاسی «مهدی اسلامیان» در چهاردهمین سالگرد اعدامشان گرامی‌باد. این رفقای شهیدمان راه دشوار آزادیخواهی و دمکراسی‌طلبی را تا فداکردن جانشان برای خلق‌کُرد و خلق‌های تحت ستم، برگزیدند و روشنگر راه مبارزاتی همه آزادیخواهان و دمکراسی‌طلبان شده‌اند.
ماه می برای جنبش آزادیخواهی خلق‌کُرد ماه شهدا و قهرمانی‌های ارزشمند فرزندان غیور خلقمان در برابر نظام جبار و بی‌رحم است. در این ماه، تاریخی از فدایی‌گری‌های چه‌گواراها، دنیز گزمیش‌ها و خسرو گل‌سرخی‌ها شکل‌گرفته که وارثان حقیقی آنها، «حقی قرار، محمد قره‌سونگور، ابراهیم بیلگین، خلیل چاوگون و مزگین‌ها» هستند. راه شرافتمندانه و نستوه آنها را رفقای گرانقدرمان «کمانگر، علم‌هولی، حیدریان و وکیلی» در راه کسب آزادی برای ستمدیده‌ترین خلق یعنی خلق‌کُرد و خلق‌های تحت ستم ایران، ادامه دادند. این رفقا از فرزاد کمانگر گرفته تا شیرین علم‌هولی، راه به بن‌بست‌رسیده مبارزه‌گری در شرق کردستان و ایران را با اراده راسخ خویش گشودند و امید به طلیعه آزادی در آینده خلق‌ها را زنده ساختند. آنها سنگ‌بنای یک جنبش انقلابی منحصربه‌فرد خلق‌های ایران را گذاشته‌اند که هرگز این مسیر انقلابی و مبارزاتی به نابودی کشیده نخواهد شد.
رژیم تئوکراتیک ایران با راهبردها و سیاستهای سرکوب و کشتار و اعدام یارای به شکست‌کشاندن جنبش مبارزاتی خلق‌ها که کمانگر و یارانش به نماد آن مبدل شده‌اند را ندارد. اندیشه‌های مبارزاتی این شهدا موجب تغییر ذهنیت، قوی‌ترشدن اراده مبارزاتی و رشد موج‌های انقلابی خلق‌ها می‌شود. در سرتاسر ایران نسل‌هایی از مبارزان از زنان گرفته تا جوانان و کارگران و روشنفکران شکل گرفته‌اند که آینده آزادیخواهی و دمکراسی‌طلبی این خلق‌ها را با مبارزات توقف‌ناپذیر خویش تعیین می‌کنند.
هم‌اکنون مسئله کُرد و سیاستهای نسل‌کشی و آسمیلاسیون رژیم ایران در سایه دستاوردهای حاصل از مبارزات شهدایی همچون کمانگر و یارانش و پیکار خلق‌ها به مقطعی تاریخی سرنوشت‌ساز وارد شده. حتی شدیدترین و بی‌رحمانه‌ترین حربه رژیم ایران یعنی اعدام نیز نتوانسته حرکت عظیم خلق‌ها بسوی آزادی و دمکراسی را متوقف گرداند. اعدام رفقایمان در ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۸۹ با راهبرد به شکست‌کشاندن قطعی جنبش خلق‌های ایران خصوصا به بن‌بست‌کشاندن مسئله کُرد، انجام شد. رژیم پس از اعدام این رفقا مرحله بحران‌زایی، سرکوب بی‌رحمانه خلق‌ها و زندانی‌کردن آزادیخواهان و ستمگری مضاعف را تشدید نمود ولی با قیام خلق‌ها در چندین مرتبه متوالی روبرو شده. وقتی مقاومتی که خلق‌ها درپی آن هستند یک مقاومت دمکراتیک با هدف تغییر ذهنیت و عمل انقلابی است و اوج آن انقلاب ژن، ژیان، آزادی می‌باشد، سرکوب کامل خواست و اراده آزادیخواهانه خلق‌ها غیرممکن است. این خواست، خواست و آرزوی شهید کمانگر و یارانش بود و نسل‌های رادیکال و انقلابی امروز ادامه‌دهندگان این راه پرمعنا هستند. جانفدایی شهید کمانگر و یارانش به آموزه خیزش و جنبش انقلابی خلق‌ها مبدل شده و مسلما در آینده نمونه‌هایی بارز از این خیزش‌ها تا کسب آزادی کامل را شاهد خواهیم بود. شکی نیست که در این مقطع تاریخی بزرگترین ضربه‌ها به پایه‌های سست‌بنیان نظام فاشیستی وارد شده و عزم و اراده خلق‌ها راسخ‌تر گشته است.
«حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)» یاد و خاطره رفقای شهید «فرزاد کمانگر، علی‌حیدریان، شیرین علم‌هولی و فرهاد وکیلی»» را گرامی‌می‌دارد. قویا موج اعدام‌ها در ایران را بشدت محکوم می‌کنیم و حزبمان را متعهد به آینده‌نگری و آینده‌سازی در مسیر کسب آزادی کامل خلق‌ها می‌دانیم. در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نخواهیم کرد. باورداریم که امروز جامعه‌ای در ایران و شرق کردستان شکل گرفته که شدیدا تشنه آزادی حقیقی است و در این راه رنج‌های زیادی را متحمل شده. بی‌شک روند تغییر ذهنیت با هدف ایجاد تحولات بنیادین اجتماعی و سیاسی و فرهنگی ادامه دارد و به ما قوت‌قلب می‌بخشد. ماه می ماه شهداست و در این برهه از همه آزادیخواهان و دمکراسی‌طلبان، خصوصا زنان، جوانان، کارگران، روشنفکران، معلمان، اصناف و اقشار و توده‌های جامعه دعوت بعمل می‌آوریم که با تحقق اتحاد مبارزاتی، راه کمانگرها و یارانش را ادامه دهند. لازم است همگان به کارزار «نه به اعدام، بله به دمکراسی» ادامه دهند. قطع‌یقین این مسیر به آزادی خلق‌ها منتهی خواهد شد و این روز بزرگ برای همگان نزدیک‌تر از همیشه است. یاد شهیدان، کمانگر و یارانش گرامی و راهشان تا آزادی خلق‌ها پاینده.
حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)
۷ می ۲۰۲۴ برابر با ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳