بیانیه کمیته شهیدان پژاک
ماه مه، ماه مقاومت و عدم‌تسلیمیت‌پذیری است
در تاریخ مبارزات آزادی‌خواهی خلق کُرد، ماه مه‌ی، از سویی یادآور تشدید تهاجم و یورش دشمنان به کُردستان و از دیگر سو، یادآور مقاومت، ازخودگذشتگی و رزم رزم‌آوران و انقلابیون پیشاهنگی است که در نهایت توان و تواضع نسبت به صیانت از ارزش‌های والای انسانی اهتمام ورزیدند و در این راه نیز با نثار خون خویش، جبهه‌ی دمکراسی، عدالت‌طلبی و آزادی‌خواهی را پویا، پرتوان و پاینده‌تر کردند. به همین مناسبت یاد و خاطره‌ی شهدای ماه مه، این پیشاهنگان مبارزه و قهرمانان راستین خلق و تمامی شهدای راه آزادی را گرامی می‌داریم.
با ظهور و گسترش جنبش رهایی‌بخش آپویی در کُردستان، فرهنگ و سبک نوینی از مبارزه و تحزب شکل‌گرفت که بارها ثابت شده که موثرترین و نتیجه‌بخش‌ترین فرهنگ و شیوه‌ی مقاومت و مبارزه علیه فاشیسم و اشغالگری است. در طول این سال‌ها، خلق کُرد و جنبش‌آزادی‌خواهی‌اش با پیروی از افکار و اندیشه‌های رهبر آپو، نه‌تنها قادر به دفاع از موجودیت، هویت و ارزش‌های اصیل خویش شده، بلکه دستاوردهای شگرف بسیاری را نیز کسب نموده و به الهام‌بخش و یگانه الگوی موفق برای تمامی آزادی‌خواهان جهان مبدل شده است. بدون شک این مهم نیز به برکت جانفشانی و ازخودگذشتگی شهدای دلیر و دلاوری حاصل شده که تا آخرین نفس و در نهایت ایمان، اراده و تعهد به خلق و اصول اصیل آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی، پایبند ماندند و با خون خویش، متنی ماندگار و مهم از مبحث مقاومت و مبارزه را به نگارش درآوردند که هر واژه و جمله‌ی آن، حاوی هزاران درس و تجربه برای ماست.
بسیاری از این قهرمانان راستین در ماه مه به شهادت رسیده‌اند، ازهمین رو این ماه، نزد خلق کُرد از جایگاه ويژه‌ا‌ی برخوردار است و به عنوان ماه شهیدان، شناخته می‌شود. ماه مه یادآور شهادت رفقا حقی قرار، محمد قره سونگور، ابراهیم بیلگین، فرهاد کورتای، سلیمان معینی، قاسم انگین، لیلا قاسم، هوزان مزگین، محمود زنگین، اشرف آنیک و نجمی اُنَر است. در شرق کُردستان نیز و با آغاز مبارزات پژاک، شمار کثیری از فرزندان غیور و جسور خلقمان از قندیل و شاهو گرفته تا ماکو، دالاهو و زندان‌های رژیم سفاک و اشغالگر ایران، با تکیه بر میراث مبارزاتی این پیشاهنگان و با پیروی از فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو، ره حقیقت و حق‌طلبی درپیش گرفته و در پیکار با رژیم فاشیست و اشغالگر ایران در این ماه به شهادت رسیده‌اند. از شهادت رفقای مرکز مطبوعات و اطلاع‌رسانی پژاک در یک می سال ۲۰۰۸ در قندیل و شهادت رفیق هِرش کارزان در بانه گرفته، تا رفقا شاهین دالاهو، حکیم تاتوان، نوپلدا سیرت، زوزان کوبانی و خوشمهر سنه که در سال ۲۰۱۰ طی توطئه و یورش مزدوران و دژخیمان رژیم فاشیستِ ولاییِ ایران در دالاهو به شهادت رسیدند. از رفقا «باور خلات، ژیان سوروج، نالین کارکَر، گلستان کوچر، گلزَر گوران و خانِ سیپان که در سال ۲۰۰۸ در منطقه سوما برادوست از توابع اورمیه به شهادت رسیدند گرفته، تا حماسه‌سازان زندان اوین، شهدا «فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی، علی حیدریان و شیرین علم‌هولی» که با صلابت و صراحت فریاد برآوردند که اگر«مسئله حقیقت و آزادی خلق باشد، چه باک از زنجیر و زندان و خون و پرواز»، و اینگونه به نماد ایستادگی و عدم‌تسلیمیت‌پذیری در کُردستان و ایران مبدل شدند». تمامی این شهدا با مقاومت و مبارزه و نثار خون خویش، اثبات نمودند که خلق کُرد طریق و تفکر صحیح مبارزه را یافته و از چنان نیرو و اراده‌ای برخوردار شده که تحت هر شرایطی، به افق روشن رهایی چشم دوخته و مسیر حقیقت و پیشرفت را می‌پیماید.
باردیگر ضمن گرامیداشت یاد و خاطره‌ای شهدای ماه مه و تمامی شهدای راه آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی، عهد می‌بندیم که با تکیه بر خط‌مشی و میراث مبارزاتی آن‌ها، تا تحقق کامل اهداف و آرزوهایشان به نبرد ادامه دهیم. همچنین از تمامی آحاد قهرمان و میهن‌دوست خلقمان به‌ويژه در شرق کُردستان دعوت می‌کنیم که بیش از پیش، نسبت به زنده نگه‌داشتن یاد و راه شهدا اهتمام ورزند، بدون شک بهترین و موثرترین راه این مهم نیز، همانا پیوستن به صفوف جنبش‌رهایی‌بخش خلقمان و گسترش مبارزات است.
کمیته شهیدان حزب حیات آزاد کُردستان- پژاک
٣٠/٤/۲۰۲۴