تحلیل سیاسی پژاک
با آغاز خیزش آزادیخواهانه و بدیع خلقهای ایران در اعتراض به قتل حکومتی ژینا امینی، خیزش در هجدهمین روز با شکوه هرچهتمامتر ادامه دارد. نسل نو با تسخیر انقلابی خیابان ثابت کردند که نسل قیام و انقلاب هستند و میتوانند جنبش نوین «ژن، ژیان، آزادی» را به زیبایی رقم بزنند. اعتراضات و اعتصابات با اتحاد همه خلقهای ایران و شرق کردستان وارد فاز قیام سراسری شد و همگان را در آستانه یک انقلاب حقیقی قرارداده. باید مجدانه درک شود قیامی که از شرق کردستان آغاز شده و به همه خلقهای ایران تعلق یافته، بخشی از «جنبش جهانی نه به فاشیسم» میباشد که بر محوریت رمز پرمعنای «آزادی زنان و اتحاد خلقها» سراسری گشته.
به دلیل اینکه از همان اوان قیام، «پیشاهنگی زنان» و «اتحاد خلقها» مهر خود را بر هیمنه قیام کوبید، عرش نظام فاشیستی ایران به لرزه درآمده. نظام حاکم نیز به کشتار آزادیخواهان در خیابان دستزده و به ضدیت با انقلاب آزادی و دمکراتیک برخاسته. بهجای پاسخگویی به مطالبات برحق خلقها و زنان با عقلیت فاشیستی راه رعب و وحشت برای سرکوب بیرحمانه را درپیش گرفته.
سطح گسترده خصومت نهادهای حکومتی از قبیل قوای سهگانه بویژه دولت، مجلس، قضائیه و در راس نظام، رهبریت آن، پیام سرکوب خونبار قیام را به کل جامعه و تودههای آن دادند. سخنان خامنهای در سومین هفته از قیام، تصمیم قطعی نظام فاشیست برای تداوم دشمنی خصومتبار علیه خلقها را عیان ساخت که نشان از ضعف و درماندگی در مقابل جامعه دارد. این رفتار فاشیستی توهینآمیز و حقارتبار به قیامکنندگان اما کماکان نتوانسته خیزش ریشهدار خلقها و زنان را مهار نماید. دیگر ترفند نامیدن خیزش به اعتشاشات و نسبتدادن آن به عوامل و قدرتهای خارجی نخنما شده و نمیتواند خودجوشبودن خیزش را تضعیف نماید.
هماکنون خیزش زنان و خلقها با نافرمانیهای مدنی غیرتمندانه از فاز اعتراض گذشته و با مزیدشدن راهکار اعتصابات وارد فاز قیام سراسری گشته. چهبسا مواضع غیرتمندانه و جسورانه شمار زیادی از سینماگران، هنرمندان، ورزشکاران و شخصیتهای سرشناس مختلف از اقصانقاط ایران و جهان، قویا موج قیام را تقویت نموده. این سطح از قیام تاکنون طی 43 سال گذشته بیسابقه است. اعتصابات کارگران، معلمان، دانشجویان و دانشآموزان نیز به یکی از اشکال قیام مبدل گشته و آن را غنیتر ساخته. بههمین دلیل، بنیادیبودن، جدیبودن و گستردگی قیام، پشتیبانیهای آزادیخواهان جهان را به دنبال آورده. جنبش «ژن، ژیان، آزادی» با پیشاهنگی خلقکورد هر چهار بخش کردستان و خلقهای ایران، راه تحولات تاریخی خاورمیانه را گشوده و بر حوزه جهانی تاثیرگذار گشته.
همگان آگاه باشند که نظام فاشیستی ایران برای سرکوب بیرحمانه این قیام به راهکارهای خصومتبار داخلی و خارجی متوسل گشته. سناریوهایی ترتیب داده تا با سرکوب در داخل یک شیوه از جنگ علیه زنان، خلقها و جامعه به راه بیاندازد و در خارج مرزها هم با حمله به احزاب شرق کردستان یک جبهه جنگی را شکلدهد تا بهانههای برخورد کشتارمحور نظامی را مشروع جلوه دهد. لذا کشتار بیرحمانه در بلوچستان و شرق کردستان را با برنامهریزی از پیشتعیینشده انجام میدهد، درحالی که اوضاع قیام اینبار متفاوت از سابق است و به آسانی سرکوب نخواهدشد.
همانطور که ترکیه در هنگامه احساسخطر از ناحیه خلق آزادیخواه کورد، بخشهای دیگر کردستان از عفرین تا قندیل را آماج حملات اشغالگرانه قرارمیدهد، امروز، ایران هم با همکاری و هماهنگی آنکارا به همان راهکار متوسل گشته. حمله ارتش اشغالگر ترکیه با هماهنگی سپاه پاسداران فاشیست ایران علیه مواضع حزبمان پژاک در مناطق آسوس و پنجوین اثباتگر تصمیم فاشیسم برای جنگافروزی فراتر از مرزهایشان در گستره خاورمیانه است. هرچند خصومت میان ایران و ترکیه عمیق است و در حد رقابت نظامی و سیاسی خطرناک قراردارد، اما در دشمنی با خلق کورد و به شکستکشاندن قیام شرق کردستان همکاری برنامهریزی شده دارند. علنا حملات هوایی ترکیه به مناطق آسوس و پنجوین و ترور «ناگهان آکارسل» در سلیمانیه، آن هم هنگامی که هاکان فیدان، رئیس سازمان میت ترکیه فاشیست در شهر هولیر مشغول گفتگوها برای گسترش جنگ و خیانت علیه جنبش آپویی است، پیامی خصومتبار آشکار به تمامی خلقکورد برای تداوم سیاستهای نسلکشی فیزیکی و فرهنگی است. بنابراین مسئله کورد متفاوت از مسئله خلقهای بلوج, عرب, آذری و گیلک یک مسئله فرامرزی خاورمیانهای و جهانی است و قیام امروز خلقهای ایران بدون حل این مسئله به نتایج نهایی نخواهدرسید. مسئله کورد و سایر خلقهای ایران با شعار اتحاد فراگیر بزرگترین چالش قیام شهریور در ایران و شرق کردستان است. از هماکنون مشخص است که درصورتی قیام با قدرت ادامه خواهد یافت که بر مقولات آزادی زنان و حل مسئله کورد و خلقها تکیه کند. لذا رهیافت جنگافروزانه و نسلکشانه نظام فاشیست ایران و رهیافت آزادی زنان و خلقها امروز در نبردی بیامان بسرمیبرند. هم نظام حاکم و هم خلقها و آزادیخواهان بدون توجه به تمایزات عمیق این دو رهیافت متفاوت نمیتوانند خود را از خطر جنگ و سرکوب تحمیلی از جانب رژیم فاشیست، نجات دهند. یا باید کل ایران و خلقها و زنان آن آزاد شوند یا همگان در کشتی جنگ و سرکوب غرق خواهندشد.مسیر انقلاب وقتی گشایش مییابد که از هماکنون در نوع مبارزهگری و عقلیت آن شفافیت وجود داشته باشد. این یک، نیاز بنیادین قیام و انقلاب امروز در ایران و شرق کردستان است که به نظر میرسد در سه هفته گذشته قیام، از سوی همه تودهها و اقشار سراسر ایران عمیقا احساس شده. مشخصه بارز این قیام این است که همه خلقها بدور از تحمیل فرهنگ، زبان، پرچم، تاریخ، قدرتخواهی انحصارگرانه، نژادپرستی و راهکارهای شوونیستی، مبارزه میکنند و یکصدایی و همگرایی امیدوارکننده تحقق یافته. این بزرگترین دستاوردی است که رمز پیروزی و تداوم راه گشته. همگان باید به اهمیت و حقانیت این خصیصه قیام امروزی شهریورماه 1401 اعتراف کنند.
بیشک ما همچو «حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)» قاطعانه حمایت خود را از قیام خلقها اعلام داشتهایم و در جبهه پشتیبانی از خلق در برابر فاشیسم قرارداریم. باور داریم که اعتراضات اولیه امروز در سومین هفته بصورت یک قیام، اوج گرفته و با آغاز اعتصابات سراسری میتواند نیرومندتر گردد و نظام حاکم فاشیستی را در برابر قدرت خلقها، فلج نماید. در مرحله کنونی، نیاز بنیادین قیام، تداوم آن به شیوههای غنی «در کار اعتصاب، در خیابان اعتراض» میباشد. پژاک خواهان اتحاد خلقها و مشارکت گسترده و تاریخی زنان، بدور از جنگ و خونریزی است. اگر اعتصابات و اعتراضات بصورت سراسری و متحدانه صورت گیرند، سیستم میلیتاریستی سرکوبگر نظام قادر به شکست صفوف آن نخواهد شد. دستاوردها و خونهای ریخته شده سه هفته قیام بیبدیل نیز با توسل به همین عملکردهای جامعه خیزشگر حفظ خواهدشد. لازم است ساختار دمکراتیک و آزادیخواهانه جایگزین ساختار فاشیستی گردد تا همگان از خطر جنگ و سرکوب خونبار نجات یابند. خلقمان در سراسر شرق کردستان در این راه از هیچگونه فداکاری و فداییگری دریغ نکرده و نخواهد کرد و مسلما موجهای انقلاب و رنسانس خاورمیانه را تقویت کرده.
حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)
2022-10-06