بیانیه پژاک
نسل‌کشی خلق کورد در جنوب کوردستان در ساال ۱۹۸۸ توسط رژیم فاشیست بعثی عراق لکه ننگی است بر پیشانی کشور عراق که بایستی با تمام وجود برای پاک‌کردن آن بکوشد. علی‌رغم گذشت ۳۴ سال از نسل‌کشی انفال، اما هنوز آنگونه که لازم است، حاکمیت عراق برای جبران پیامدهای آن نسل‌کشی و اعاده حقوق خلق کورد اقدامات شایسته انجام نداده و بسیاری از جنایتکاران محاکمه و مجازات نشده‌اند. انفال وقتی به معنای واقعی کلمه پایان می‌یابد که دولت‌های اشغالگر حقوق برحق ملت کورد را بطور کامل به رسمیت بشناسند و خطر نسل‌کشی‌های فرهنگی و فیزیکی پایان یابد.
امروز ۳۴ سال از موج‌های دهشتناک نسل‌کشی خلقمان در جنوب کردستان می‌گذرد. هنوز گورهای دسته‌جمعی زیادی مانده که در بیابان‌های سوزان عراق کشف و خاک‌برداری شوند. هنوز هم زخم‌های بناسور خلقمان که با وحشیانه‌ترین شیوه کشتار شدند، التیام نیافته و ای‌بسا خطرات مشابه انفال در زمینه‌های فرهنگی و فیزیکی کماکان خلقمان را در چهاربخش کردستان تهدید می‌نماید. امروز دشمنان خلق کورد هنوز هم در چهاربخش کردستان به انحاء مختلف به عملیات انفال ادامه می‌دهند. نسل‌کشی فرهنگی امروز علیه خلق کورد به مراتب بدتر از عملیات دهشتناک انفال در سال ۱۹۸۸ است. اگر خلقمان در برهه کنونی متحدانه مبارزه نکند بعید نیست که با وجود رژیم‌های خونخوار ایران و ترکیه بازهم فاجعه انفال روی ندهد. دشمنان خلقمان با نامگذاری جنبش مبارزاتی کورد به عناوین دروغین چون «تروریسم و تجزیه‌طلب» هنوز هم درصدد توجیه تداوم سیاست نسل‌کشی فرهنگی هستند.
اگرچه عملیات انفال از سوی بعث عراق در هشت مرحله انجام شد، اما امروز باز هم خطر آغاز مراحلی جدید از آن وجود دارد. نمونه بارز تداوم انفال که با توجیهات نامشروع و ضدانسانی انجام گرفت، قتل‌عام خلقمان در شنگال بود. بنابراین نسل‌کشی انفال، لکه ننگی نه تنها بر پیشانی عراق بلکه کل جامعه بین‌المللی است و به اندازه‌ای که مسئله کورد جهانی شده، جامعه جهانی نیز در قبال سرنوشت و آینده خلق کورد مسئول است. آنچه امروزه به‌عینه و آشکارا مشاهده می‌شود، شانه خالی‌کردن دولت‌های مختلف از زیر بار مسئولیت‌هایشان در حق ملت کورد است.
به دلیل اینکه خطر رخ‌دادن انفال‌های دیگر کماکان خلقمان را در چهاربخش کردستان تهدید می‌کند، مبارزات جنبش آپویی خاصه پژاک با اخذ تجارب زیاد از تاریخ، کماکان ادامه دارد.
همچو «حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)» ضمن محکوم کردن نسل‌کشی انفال و تسلیت به خانواده‌های بازماندگان در جنوب کردستان و به همه خلقمان، پایان خطر انفال‌ها را منوط به آزادی کامل خلقمان و دموکراتیزاسیون کشورهای ایران، ترکیه، عراق و سوریه می‌دانیم. از حماسه قندیل در ۲۰۱۱ گرفته تا مبارزات کوبانی، عفرین ، شنگال و امروز مناطق زاگرس، زاب و آواشین، مبارزات جنبش آزادیخواهی خلقمان علیه انفال‌های امروزین صورت گرفته و تا رسیدن به آزادی کامل ادامه خواهد یافت. عدالت و برابری وقتی برای خلقمان به اجرا درمی‌آید که حقوق طبیعی و انسانیش به رسمیت شناخته شود. هنوز هم از عفرین گرفته تا قندیل عملیات‌های جابجایی جمعیت و تغییر دموگرافی کردستان انجام می‌گیرد و لازم است همه خلقمان از ۷ تا هفتاد ساله از پای ننشینند و در حمایت از جنبش آزادیخواهی خویش در میادین مبارزاتی حضور بهم برسانند. پایان نسل‌کشی‌های مشابه انفال امروز فقط بدست خود خلق کورد و جنبش آزادیخواهی وی رقم خواهد خورد.
حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)
۱۴-۰۴-۲۰۲۲