امروز پس از ۲۳ سال از آغاز توطئه ۹ اکتبر که طی آن «توطئه و جنگ» بصورت همزمان علیه رهبر آپو و خلق‌کورد آغاز شد، جنگ قدرتهای جهانی با ژاندارمی ترکیه برای آنها خاصتا با بکارگیری انواع سلاح‌های شیمیایی در جهت اشغال کامل چهاربخش کوردستان ادامه دارد. محورهای اساسی چهار بخش کوردستان به دلیل تشدید جنگ و منازعات آغاز شده از سوی «حزب پ.د.ک» در مرز با ترکیه، موضوعات «توطئه، جنگ شیمیایی و خیانت» را در محافل سراسری بارزتر ساخته که نشان می‌دهد بعد ترکیه‌ای توطئه برای نسل‌کشی کوردها با ایفای نقش بیشتر حزب دموکرات کوردستان بر ضد جنبش آزادیخواهی کورد و نیروی گریلا، همزمان با تشدید انزوای ظالمانه برضد رهبر آپو در امرالی، انجام می‌گیرد. در تداوم تنازعات تنش‌زای حزب پ.د.ک، در سالگرد توطئه ۹ اکتبر که پ.د.ک در آن نقش بارز داشته، شنگال نیز بشدت تهدید می‌شود. این خصومت‌های پ.د.ک در مرحله‌ای که فاشیسم در بحران و ضعف شدید قرار دارد، موجب ترمیم نیروی ترکیه، ایران و دشمنان کورد بخاطر افزایش خطر جنگ داخلی کورد، می‌گردد.
کاملا عیان است که امروزه دو خط متعارض و متخاصم «مقاومت و خیانت» در نظر خلق‌کورد چهاربخش به شفافیت اصح رسیده. اینبار جنگی که ارتش اشغالگر ترکیه را در مناطق متینا، زاب و آواشین زمین‌گیر کرده و به جنگ فرسایشی برای آن مبدل ساخته، به جنگ شیمیایی منقلب شده و دلیل آن، قوی‌بودن دولت و ارتش ترکیه نه که اوج ضعیف‌بودن آنها است. مشخص است به اندازه‌ای که اردوغان و حزبش از فروپاشی و حذف از حوزه قدرت هراس دارند، حزب پ.د.ک در هولیر هم دچار فوبیای فروپاشی ناشی از حذف پشتیبان خود یعنی ترکیه شده. پس منشأ بقا و نیرومندی پ.د.ک ترکیه است نه خلق‌کورد زیرا با خلقمان سر ضدیت دارد. به اندازه‌ای که ترکیه در توطئه ۹ اکتبر دست‌داشت، حزب پ.د.ک هم پس از برگزاری کنگره واشنگتن در سال ۱۹۹۸ میلادی سهیم گشت و همین فرایند که یک وضعیت مستمر است نه یک فکت، ادامه دارد اما امروز در مسیر سقوط حاکمان هولیر و آنکارا. آنچه خصیصه مضاف‌تر حزب پ.د.ک نسبت به حزب آ.ک.پ است، تنها «توطئه» نیست، بلکه «خیانت» هم هست. نیروی گریلا امروز به این دلیل مناطق «متینا، زاب و آواشین» را به کانون اصلی مقاومت مبدل ساخته، چون رسالت خطیر مبارزه بی‌امان علیه سه‌گانه «توطئه، جنگ و خیانت» را همزمان برعهده گرفته.
در ۹ اکتبر ۹۸ میلادی که توطئه آغاز شد، امیدی گشت برای دول اشغالگر کوردستان خاصتا ایران، عراق و سوریه زیرا ترکیه آن موقع، وظیفه نابودی جنبش آزادیخواهی کورد را با تنظیم برنامه آن از سوی قدرتهای غربی و اروپایی برعهده گرفته بود. آن روزها که دشمنان بین‌المللی و منطقهای کورد زمزمه زوال جنبش کوردی به رهبری رهبر آپو را جار می‌زدند، بزرگترین دستاورد رهبر آپو یعنی «سازماندهی خلق» اراده‌مندانه بصورت انفجاری وارد میدان و عرصه شد و جهانیان را شوکه ساخت. همان سازماندهی خلقی توانست با راسخیت تمام مراحل نخستین توطئه را خنثی سازد. دلیل تشدید جنگ جهانی سوم در کوردستانِ امروز از سوی ترکیه و حزب بارزانی هم خشم آنها از ناکامی‌شان و ناتوانی در خدمت بیشترشان به هژمونی جهانی است. آنها امروز در ضعیف‌ترین وضعیت قدرتمداری خود بسر می‌برند. ۹ اکتبر امسال از حیث تداوم جنگ، توطئه و خیانت به‌عینه به اندازه سال ۹۸ شدید می‌باشد با این تفاوت که توطئه‌گران و خیانتکاران فراروی فروپاشی و زوال زودهنگام قرارگرفته‌اند. دشمن ناچار است از بس خشم از جنبش کورد و ملتمان، انزوا علیه رهبر آپو در امرالی را تشدید نماید. جنبش و ملتمان در زمان توطئه ۲۳ سال پیش به هیچ قدرت و نیروی بیگانه‌ای پشت نبستند و امروز هم کماکان نبسته‌اند. همین اراده‌مندی و اتحاد هر دو نیز پیروزی را تا به اینجای کار تضمین نموده.
همان جنگ و توطئه‌گری امروزه بیش از سابق ایران را در گرداب خودساخته، گرفتار ساخته. جنگ ایران بر ضد جنبش آزادیخواهی کورد و خلقمان به نحوی متفاوت‌تر است که همانا تشدید خفقان، سرکوب، بازداشت، شکنجه، محروم‌سازی شدید از همه امکانات اولیه زندگی بر ضد جامعه شرق کوردستان می‌باشد. در حوزه خارج نیز با ترکیه، عراق و سوریه بصورت بی‌سابقه‌ای به هم‌پیمانی سبعانه بر ضد خلق‌کورد در هر بخش کوردستان دست می‌زند که فرایند توطئه منطقهای علیه ملت کورد و رهبر آپو را به حد فراگیرتری رسانده. اگر بحران جنگ و فشار علیه جامعه از سوی ایران، ترکیه، عراق و سوریه تشدید شده، بخش اصلی آن به دلیل دشمنی و توطئه‌گری آنها بر ضد جامعه کورد بوده و هست زیرا با استمرار این خصومت‌های فاشیستی آنها، کشورهایشان نیروی دموکراتیزاسیون را نمی‌توانند بازیابند. هرچند توطئه بین‌المللی و خاورمیانه‌ای علیه کورد ادامه دارد، اما مبارزات جنبش کورد در هر چهاربخش کوردستان در سایه درایت‌ها و فلسفه مبارزات رهبر آپو به «کلید دموکراسی خاورمیانه» مبدل گشته. تهدید احزاب کورد از جانب رژیم اشغالگر ایران و تداوم سرکوب‌ها و بازداشت‌های فعالان مدنی و سیاسی در شهرهای شرق کوردستان و نیز فشار علیه نیروی گریلا، فاز دیگری از جنگ‌افروزی آن کشور را نشان می‌دهد. در این وضعیت، مسایلی کلان چون احیای برجام، یکدست‌سازی ساختار داخلی نظام ایران و توسعه‌طلبی قدرت‌مدارانه در کشورهای همجوار کوچک‌ترین ربطی به وضعیت بحرانی که رژیم برای جامعه شرق کوردستان برساخته، ندارد و نفعی به جامعه نمی‌رساند. بنابراین در اولویت، موضوع اصلی جامعه ما، مبارزات دمکراتیک و آزادیخواهی در شریان نبرد همه‌روزه بر ضد فاشیسم است.
بی‌شک به میزانی که ایران روابط خود با کشورهای منطقه و بین‌المللی را تنش‌زا و پرمخاطره ساخته، خصومت با ملت‌کورد را نیز به اوج رسانده، پس همه این مسایل، ایران را در گردابی از بحران و تهدید گرفتار ساخته. این رژیم نه تنها مسئله کورد، بلکه تمامی حوزه‌های محیط‌زیست، اقتصاد، معیشت و حقوق جامعه را بصورت نفی‌گرایانه به ابزار جنگ تهدید‌آمیز علیه کل جامعه مبدل نموده. هر آن ممکن است که در اولویت، یا «فروپاشی اقتصادی» و یا اینکه «فروپاشی نظامی» در ایران به وقوع‌بپیوندد. چه‌بسا تداوم جنگ در بخش‌های دیگر کوردستان آن هم بصورت جنگ شیمیایی و توطئه مزورانه موجب تشدید بحران‌های داخلی و منطقهای ایران با تبعات تخریب‌گر شده. غفلت ایران در قبال این موضوع و یا خصومت‌گری به طرق نوین، هر روز آن نظام مستبد را متحمل هزینه‌های مادی و معنوی و شکست‌های متعددی می‌سازد. جنگی که ترکیه و پ.د.ک در زاب، متینا، آواشین، شنگال و روژاوا علیه ملت کورد و گریلا به اوج رسانده‌اند قطع‌یقین امروز بصورت بالقوه و در آینده‌‌ای نزدیک بصورت بالفعل شدیدا به زیان ایران ورق می‌خورد. سرطانی‌شدن مسئله‌کورد فراتر از قدرت‌گیری ترکیه در منطقه برای ایران سهم مهلک است و غفلت محافل روشنفکری و سیاسی جامعه ایران در قبال این موضوع و عبور به سادگی از کنار آن، مخاطرات آینده نزدیک را فزاینده‌تر ساخته.
شاید انزوا علیه رهبر آپو در امرالی به خطرناک‌ترین حد رسیده و توطئه نه اکتبر به ترمیم و بازسازی و بازتولید خویش در فازی گسترده‌تر دست‌زده، اما مبارزان، آزادیخواهان و جوامع هر چهاربخش کوردستان متوجه ژرفای این قضیه هستند و فلسفه «مقاومت امرالی» را سرلوحه مبارزات خویش قرارداده‌اند. هکذا این مباررزه‌گری و الگوشدن آن برای خاورمیانه، کار را برای فاشیسم بویژه ایران و ترکیه سخت‌تر نموده، پس دستیابی به «فناوری پیشرفته‌تر جنگ» و یا «هم‌پیمانی‌های چندگانه اشغالگران کوردستان» نه بلکه «ایستادگی امرالی و مبارزات جامعه کوردی» تعیین‌کننده آینده خاورمیانه و کشورهای حاکم بر کوردستان خواهد شد.
همچو «جامعه دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان(کودار)» معتقدیم که خط‌سوم دموکراسی‌خواهی و آزادی ملت‌کورد با پیشاهنگی جنبش آپویی به یمن مقاومت‌های ثانیه به ثانیه رهبر آپو در امرالی و گریلا خط تعیین‌کننده آینده است نه استراتژی‌های جنگ‌افروزانه دشمنان و اگر این مقاومت با نیروی عظیم خلقمان و اقشار مختلف جامعه بصورت گسترده‌تر از سابق متحد‌تر گردد، هیچ قدرت منطقهای و جهانی توان توقف مبارزات دموکراتیک کوردستان و خاورمیانه را نخواهد داشت. اگر امروز توطئه باز هم پس از ۲۳ سال حبس رهبر آپو ادامه دارد، به این دلیل است که اتحاد گریلا و خلق، توطئه و نسل‌کشی دشمن را مقلوب ساخته و زمینه‌های رنسانس کوردی را بیشتر تقویت نموده. نقطه نهایی وقوع این رنسانس و پایان مصیبت جوامع ایران، شرق کوردستان و منطقه، قطعا آزادی رهبر آپو در سایه سازماندهی گسترده‌تر خلقمان می‌باشد. روند سازماندهی دستاوردهای زیادی تاکنون دربرداشته و نظام فاشیست ایران را به هراس انداخته. چون کودار سیستم متعلق به جامعه برای سازماندهی ذاتی و خودانگیخته است، با باور راسخ به نیروی ذاتی اقشار جامعه در صورت اتحاد و همبستگی، از تمامی اقشار و سازمان‌های فعال دعوت بعمل می‌آوریم که فراروی همه توطئه‌گریها بایستند زیرا هر توطئه دشمن در کوردستان حکم تهدید جدی برای کل خاورمیانه و ایران را دارد. سازماندهی خلق، نظام مبارزه بر ضد توطئه‌گری دشمنان است. آزادی در سایه سازماندهی خلق به منصه ظهور می‌رسد.
جامعه دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان(کودار)
۰۷-۱۰-۲۰۲۱