ایران در برهه‌ای از تاریخ خویش قرار دارد که مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، روانی و ذهنیتی جامعه در حد انفجار قرار دارند. سیاستهای غلط رژیم جمهوری اسلامی ایران و همچنین هجمه‌های همه جانبه نهادهای نظامی ایران به جامعه‌ی ایران و ملیتاریزه کردن کشور باعث فوران آتشفشان خشم خلقهای ایران گردیده است.
اعتراضات و اعتصابهایی که دامنگیر جامعه‌ی ایران شده و منشا اقتصادی دارد، از شهرهای صنعتی ایران شروع گشته و این موج تا میرود، وسیعتر میشود و شهرهای دیگر ایران را نیز دربرخواهد گرفت. این اعتراضات از مرکز به سمت حاشیه در حال پیشروی می‌باشند و به همین دلیل رژیم شروع به موج جدید نظامی‌گری بویژه در مناطقی خاص کرده است.
رژیم ایران که متوجه گشته آخرین روزهای تاریخ خویش را سپری مینماید، حملات و هجمه‌های خویش را علیه آزادیخواهان و پیشاهنگان خلق وسعت بخشیده است. در این میان زندانیان سیاسی با بیرحمانه‌ترین حملات رژیم روبرو میگردند. در حقیقت این حملات، اراده جامعه را هدف قرار داده و این پیام به جامعه می‌دهد که در صورت مخالفت با رژیم چنین سرنوشتی در انتظارش است. حمله اعضای داعش به زندانیان سیاسی، مورد ضرب و شتم قرار دادن آنان در زندان رجایی‌شهر کرج، جلوگیری از مداوای آنان و همچنین تفتیش بند زنان زندان خوی به بهانه‌های واهی در این شرایط اتفاقی نمیباشند. در حالی که زندانیان را از حقوق اولیه خویش بی نصیب میکنند، به هر بهانه‌ای به آنان خشونت روا داشته واین جنگ روانی را هر روز وسعت میبخشند.
رژیم که متوجه گشته باید خود را از خشم مردم دور نگه دارد، با بکارگیری عناصر مزدور و اذیت و آزار زندانیان به دست آنان، سعی مینماید بار این مسئولیت را از خویش برداشته و این حوادث را به مثابه بروز اختلاف میان زندانیان نشان دهد.زندانیان سیاسی با درک حساسیتهای موجود، تلاش مینمایند تا با متحد گشتن و اتخاذ تصمیمات مشترک، همراهی خویش را با خلقهای ایران نشان داده و رژیم ایران این را برنمی‌تابد.
در این میان زنان که پیشاهنگ مبارزات آزادیخواهانه در ایران هستند، با حملات شدیدتری از جانب رژیم روبرویند. انزوایی که بر زینب جلالیان در زندان خوی روا داشته میشود و ممانعت از مداوای وی و در این اواخر تفتیش وسائل او و هم بندانش در چهارچوب جنگ روانی وسیعی است که علیه زندانیان سیاسی زن انجام میگیرد. زینب جلالیان که سالهاست در زندانهای ایران با انواع شکنجه‌های روحی و روانی روبروست به نماد مقاومت زنان آزادیخواه مبدل گردیده است. رژیم ایران میخواهد با شکستن اراده زینب جلالیان و زنان زندانی، اراده جامعه رادرهم شکسته و شعله‌های مقاومت خلقها و زنان را خاموش گرداند. لیکن زینب جلالیان با مقاومتی که از خویش نشان داده، همه نقشه‌های رژیم را نقش بر آب ساخته و به امیدی برای زنان و آزادیخواهان مبدل گشته است.
جامعه زنان آزاد شرق کردستان( کژار) اقدامات ضد انسانی و سیاستهای رژیم علیه زندانیان سیاسی و زنان زندانی را محکوم نموده و با اعلام همبستگی خویش با زندانیان سیاسی، تمامی آزادیخواهان و دمکراسی خواهان، خلقهای ایران و زنان را فرامی‌خواند تا با حمایت خویش از زندانیان سیاسی که نمود اراده جامعه ایران در برابر زورمداری هستند، این سنگر مقاومت و اتحاد را مستحکمتر نموده و صفوف مبارزات خویش را در برابر دیکتاتوری متحد گردانند.
همچنین از همه آحاد جامعه خواستاریم تا در برابر این اقدامات رژیم هشیارتر بوده و سیاستهای رژیم علیه زندانیان سیاسی را با دقت و آگاهانه رصد نمایند. زندانیان سیاسی با وجود همه فشارها و شکنجه‌هایی که بر آنان روا داشته میشود، از مطالبات برحق خویش پشیمان نگشته و در این میان وظیفه همه خلقها، نهادهای حقوق بشری و سازمانهای بین‌المللی است که علیه این شرایط غیر انسانی واکنش نشان داده و اجازه ندهند این اقدامات رژیم در سکوت ادامه بیابد.
جامعه|ی زنان آزاد شرق کوردستان‌ـ کژار
۱۲ مرداد ۱۳۹۷
