بیست‌و ششم اسفند ماه برابر با شانزدهم مارس، هر سال یاد‌آور تراژدی انسانی حلبچه، خود تاریخی از قتل‌عام انسان در قرنی‌ست که گویای این واقعیت است که ارزش‌های اخلاقی جامعه‌ی بشریت در شنیع‌ترین حالت زوال آن است. مقاومت و مبارزه‌ی خلق‌کورد در یک قرن اخیر به دلیل به چالش‌کشاندن ذهنیت دیکتاتوری دولتهای اشغالگر کوردستان در هر چهار بخش، اِعمال وحشیانه‌ترین شیوه‌ها و سرکوب‌‌های خونین را بر پیکر خود داشته است. درسیم، حلبچه، شنگال و سردشت همگی زخم‌های ملتی‌ست که هنوز فریاد آزادی و رهایی کوردستان را زنده نگاه‌داشته‌اند. پیامد سیاست دولتهای اشغالگر کوردستان، همیاری نظام سلطه و سکوت معنا‌دار جامعه‌ی جهانی در تراژدی‌های روی داده در کوردستان، نه تنها نشان از هدف‌مندی سیاسی در راستای درهم‌شکستن اراده‌مندی و مقاومت خلق‌ها به ویژه خلق کورد است؛ هم‌اکنون نیز در کوردستان به نمایندگی از تمامی ملت‌‌های خاورمیانه اعمال می‌گردد. در عین‌حال نشان از تاریخی‌ترین مقطعی‌ست که خلق کورد نه تنها اراده و مقاومت خویش را با شکوه‌مندانه‌ترین حماسه می‌آفریند، بلکه اصرار بر مبارزه برای نهادینه‌نمودن ساختار دموکراتیک خویش را نیز به اثبات رسانیده‌است. در بیست و هشتمین سالگرد تراژدی حلبچه، با گرامی‌داشتن یاد و نام تمامی شهدای این شهر، تمامی شهدای راه آزادی و مبارزه‌ی ملت کورد در رویارویی با تهاجمات اشغالگرانه، ذهنیت فاشیسم و بنیاد‌گرایی دینی، را در باکور، روژآوا و روژهه‌لات کوردستان ارج می‌نهیم. مظلومیت شهدای این شهر نماد مقاومت و ایستار اراده‌مند ملت کورد در تمامی بخش‌های کوردستان بوده و رهنمون راستین ما در صیانت از ارزش‌های اجتماعی، اخلاقی و شکوهمندی حماسه‌ی پیروزی و آزادی‌ست.
شورای رهبری کودار
بیست‌وششم اسفند 1394 ــــ شانزدهم مارس 2016
