فرزاد ژیان —
15 سال پیش در 26 بهمن‌ماه (15 فوریه) 1999 درست زمانی که نوید حیاتی آزاد و سرشار از معنا به خلق کورد داده شد؛ زمانی که خلق اصیل و شیرخورده‌ی مادران زاگروس دوباره سر به آسمان برافراشته و ندای آزادی برآوردند، درست زمانی‌که زنجیرهای بردگی در هم شکستند و دیو زمانه پشتش بر خاک خورد؛ درد مادران که فریاد زایمانشان به عرش آسمانها رسید و فرزند آزادی را بدنیا آوردند، نوعروسان و نودامادان با سرزمین‌شان عهد و پیمان بسته و خون پاک شهیدان را به پیشانی خویش زده تا فراموش نکنند جنایت و وحشت هزاران ساله‌ی دشمنان خویش را؛ درست همین زمان بود که هم‌پیمانان زاده‌ی ظلم و ستم قسم خورده بودند که اجازه ندهند تاریخ آزادی انسانیت از نو نوشته شود. خواستند سیاست تاریک و غیراخلاقانه‌ی “کوردها را نه از راه جنگ مسلحانه، بلکه با بی‌سر گذاشتن(گزاره از بدون رهبر ماندن دارد) منفعل و بی‌تاثیر سازید” را به شیوه‌ای غیرانسانی و ناجوانمردانه بر خلق کورد تحمیل سازند. متحد شدن 27 دول خاورمیانه‌ای و دول خارجه جهت از میان برداشتن و حذف رهبر و پیشاهنگ خلق کورد یعنی رهبر آپو، گزاره بر این سیاست غیرانسانی دارد. خواستار تکرر تاریخ بردگی و ظلمانی‌ای بودند که تنها با قربان نمودن خلق کورد و تمامی جامعه‌ست که توانسته موجودیت خویش را حفظ نمایند. هیولای دولت ـ ملت‌های جهانی که به شکل کائوسی (بحرانی) تمام جامعه را فراگرفته بود، تنها با قتل‌عام و نسل‌کشی‌های تاریخی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی که هرگونه اندیشه‌ی آزاد را دشمن جانی خویش دانسته، می‌تواند موجودیت یابد. رهبر آپو کسی بود که تمامی بن‌مایه‌ی نظام موجود را از هم فروپاشاند و دچار سردرگمی و اوهام ساخت. نمونه‌ی شخصیت انسان آزاد را جایگزین انسان برده‌ای که نظام ساخته بود، را پیشرفت داد. دیگر ممکن نبود که خلق کورد تحت هیچ شرایطی سرفرود آورده و خواری و خفت را قبول نمایند. راه رسیدن به اهداف خویش که همانا جامعه‌ای آزاد با افرادی برخوردار از آگاهی تاریخی و فلسفی می‌باشد، را تحت هر شرایطی گزیده و حاضر به تسلیمیت نخواهند بود. بخصوص زن که 5000 سال از تمام لحاظ تحت بردگی شدید قرار گرفته بود، باری دیگر شوک آزادی به او زده شده بود. برای همین ممکن نبود که زنان بخصوص زنان کورد حیاتی توامان با بردگی و ستم ذهنیت مردسالار را قبول داشته و زندگی کنند.
استثمارگران حاکم در کوردستان اگر چه آنچنان که تصمیم و انتظار آن را داشتند، می‌خواستند 29 عصیان یا بهتر بگوییم انقلاب انسان و کورد آزاد را سرکوب و زیر خروارها خاک دفن نمایند، نتوانستند عمل کنند؛ اما در طول 15 سال اسارت رهبر آپو از اعمال هرگونه توطئه‌ی ناجوانمردانه چشم‌پوشی ننمودند. هر بار با حیله و توطئه‌ی جدیدی خواستند برنامه‌های خنثی‌سازی خلق کورد را در شخص رهبر آپو به انجام برسانند. اما تدابیر و برنامه‌های منسجم اخذ شده از طرف رهبری هرگونه توطئه و برنامه‌ی کوردستیز را نقش برآب می‌ساخت. نکته‌ی قابل ذکر در اینجا که لازم به یادآوریست مساله‌ی زن می‌باشد. رهبر آپو با پی بردن به این موضوع که بدون آزادی زن، آزادی جامعه هم امکان‌پذیر نخواهد بود؛ سعی بر پیشبرد ایدئولوژی آزادی زن نمودند. ایدئولوژی‌ای که ذهنیت حاکم مردسالار و زن‌ستیز را دچار رعب و وحشت نموده است. برای همین یکی از پایه‌های اساسی توطئه، خنثی ساختن این ایدئولوژی بوده و از طریق تهاجم و ضربه‌وارد ساختن به حس آزادی‌خواهی زنان سعی دارند که ایدئولوژی آزادیخواهی‌ای که مبنای جامعه‌ای آزاد، دمکراتیک و اکولوژیک می‌باشد، را خالی از محتوا و معنا سازند. همچنانکه در سیاست‌های روزانه‌ی خویش نیز بدان اشاره نموده و می‌گویند: “اگر خواهان شکست آپو و به انجام رساندن توطئه هستید، قبل از هر چیز زنان را مورد تهاجم و حمله قرار دهید.” البته که اینگونه موارد برخوردی سطحی و روزانه نخواهند بود. زیرا انقلابی که بُن‌مایه و پایه‌ی آن با ایدئولوژی آزادی‌خواهی بنا نهاده شده، ممکن نیست به آسانی بتوان از هم فروپاشاند. رهبر آپو شخصیت برده و ابژه گشته‌ای که نظام برای زنان و کل جامعه ساخته، فرو پاشاند و در مکتب خویش انسان آزاد را از نو پیشرفت داد. کاری که نظام حاکم در طول هزاران سال اقتدار خویش جامعه را از آن منع نموده و از این طریق توانسته پایه‌های اخلاقی جامعه را دچار تزلزل سازد. هر اندازه مبارزات آزادیخواهانه‌ی زنان ارتقاء یافته، قانون‌های ضدزن و سرکوب‌های ذهنیت دولت‌مدار بر علیه زنان نیز بیشتر افزایش می‌یابد. ذهنیت جنسیت‌گرا و زن‌ستیز به این مورد که “زن آزاد برابر است با نابودی ذهنیت مردسالار و اقتدارگرا” نیک پی برده و جهت حفظ موقعیت اقتدار خویش از هیچ گونه عمل بردگی‌سازی بر علیه زنان ابایی نداشته و خودداری نمی‌‌کنند. برای به خدمت واگذاشتن نیرو و پتانسیل زنان بیشتر در تلاش بوده و سعی دارند باری دیگر با تقدس بخشیدن به نهاد خانواده و خانواده‌گرایی، نقش زنان را محدود ساخته و اندیشه و افکار آنها را در قفس نرینگی خویش اسیر سازند.
در 9.1.2013 بود که دست‌اندرکاران توطئه باری دیگر با برنامه‌ریزی مشخص و با قتل 3 زن کورد یعنی سکینه جانسز، لیلا شایلَمَز و فیدان دوغان خواستند توطئه‌ی 1999 را دوباره و زنده نگه دارند. بخصوص با قتل رفیق سارا همچون زنی که در تاسیس و بنیانگذاری پ.ک.ک نقشی اساسی و موثر داشته، خواستار ضعیف‌سازی اراده‌ی پ.ک.ک و بخصوص زنان کورد شدند. حمله‌ی نیروهای مخالف و القاعده به خلق و زنان کورد در غرب کوردستان (سوریه) که با قتل‌عام و تجاوزهای مستمر می‌خواهند جامعه را دچار رعب و وحشت نموده؛ افزایش فحوش و تجاوز بر علیه زنان و جدیدا تصویب قانون صیغه در جنوب کوردستان (عراق)، سرکوب و فشارهای سیاسی، اجتماعی، قانونی، خانوادگی و … در شرق کوردستان که تمامی عرصه‌های جامعه را بر زنان تنگ ساخته‌اند، نمونه‌هایی از سیاست‌های ضدزن بوده که جهت منفعل نمودن ایدئولوژی رهایی زن ــ که از طرف رهبر آپو تاسیس شده ــ، ضعیفه‌سازی زنان و کل جامعه در راستای کسب سود بیشتر و اقتداری مستحکم‌تر انجام می‌دهند. در ایران و شرق کوردستان برای اینکه هرگونه زمینه‌ی تمرکز بر حیات آزاد و اراده‌ی مستقل را از زنان سلب نمایند، به تبلیغات و تقدس‌بخشی به خانواده و ازدواج زودهنگام پرداخته‌اند. البته نه تنها در ایران بلکه در تمامی خاورمیانه و جهان سیاست موجود با انواع مختلف در حال اجرا می‌باشد. جهت پیشرفت ارتش جاویدان و همیشه پایدار در راستای حفظ پایه‌های اقتدار، پیشبرد جامعه‌ای همیشه جوان و افزایش جمعیت که ضامن آینده‌ی اقتدار مقتدران بوده، شی‌شدگی زنان و دور ساختن از مراکز فکری ــ ایدئولوژیکی، آموزشی، سیاسی و هرگونه عمل و اراده‌ی آزاد بهترین راهکار می‌باشد. در این راستا تصویب قانون‌های جدید زن‌ستیزی که هر روزه با مُهر ذهنیت مردسالاری خویش را بر روح و روان زنان تحمیل می‌سازد، جایی برای حیات آزاد زنان در جامعه باقی نگذاشته است. از طرف دیگر نیز با محدود ساختن و سرکوب مبارزات آزادیخواهی‌خلق کورد بخصوص در غرب کوردستان ــ که در آستانه‌ی انقلابی انسانی ـ وجدانی بسر می‌برد،ــ به شیوه‌ای بارز داد از ادامه‌ی توطئه‌ی بین‌الدولی می‌زند. اجازه‌ی مشارکت ندادن خلق کورد در کنفرانس ژنو 2 نیز نشان از بی‌عدالتی، هم‌پیمانی دول قدرت‌مدار و خائن است و سعی بر هیچ انگاشتن انقلاب و مقاومت خلق کورد و دیگر خلق‌ها در این منطقه دارند. سیاست “یا تسلیمیت یا مرگ” را آشکارا بعنوان تنها گزینه پیش‌روی خلق کورد قرار داده و خواستار قبولاندن این سیاست به خلق مقاوم کورد هستند. در حالیکه نیک می‌دانند با رهبریت رهبر آپو دیگر و هرگز ممکن نخواهد بود که خلق کورد زیر بار سیاست ظلم و امحا بروند. خلق کورد و بخصوص زنان نیز به این قناعت رسیده‌اند که خارج از گزینه‌ی “یا مرگ یا تسلیمیت”، گزینه‌ی “یا آزادی یا آزادی” وجود دارد و در راستای رسیدن به مقصد، همچون کوردی با شرافت و سربلند خواهند زیست.
در نوروز 2013 دادن پیام صلح و آشتی از طرف رهبر آپو تمامی برنامه‌های توطئه‌گران را بر هم ریخت و خنثی ساخت. هر روز با اصرار بر گفتگوی مسالمت‌آمیز و پیشبرد زمینه‌ی مذاکره جهت حل مساله‌ی کورد در ترکیه و تمامی کوردستان توانست تا حد بسیار زیادی راهگشای چاره‌یابی گردد. در این راستا بود که دولت ترکیه مجبور به دیدار و انجام گفتگوهای هر چند غیررسمی اما جدی گردیدند. مجبور ماندند که رهبر آپو را بعنوان مخاطب و طرف مساله جدی گرفته و به مناقشه بپردازند. البته که این موارد در چارچوب رنج و زحمات رهبر آپو در زندان امرالی به این مرحله گذار نموده و در حال رشد و ترقی می‌باشد. اگر چه هنوز توطئه با متدهای متنوع و ضعیف در حال تداوم است، اما رهبر آپو با موضع‌گیری‌های خویش و گامهایی که در راستای خنثی نمودن توطئه در این چند سال برداشتند، مانع از به نتیجه رسیدن برنامه‌ی توطئه‌گران شد. بخصوص بنیانگذاری سیستم خودمدیریتی دمکراتیک در غرب کوردستان نتیجه‌ی تلاش‌های چندین ساله‌ی رهبر آپو، قهرمانی شهیدان مبارز و فداکاری خلق و زنان مقاوم کورد می‌باشد. خلق و زنان کورد دیگر از ترس ظلم قدرت‌مداران سردر لاک خویش فرو نبرده، بلکه بالعکس با امید به آزادی زنجیرهای اسارت و بردگی را دریدند و مبارزات آزادی‌خواهی‌شان را ارتقاء بخشیدند. ایجاد سیستم ریاست مشترک هم در سیستم خودمدیریتی دمکراتیک در غرب کوردستان و هم در کل سیستم کنفدارسیون دمکراتیک اثباتی‌ست بر دمکراتیزه نمودن جامعه و حیاتی آزاد توامان با برابری زن و مرد. دست‌اندرکاران توطئه نه تنها نتوانستند با قتل رفیق سارا و دیگر رفیقان شهیدمان اراده‌ی آزاد زنان را در هم بشکنند، بلکه بالعکس امروزه شخصیت رفیق سارا همچون سمبل مقاومت، زن آزاد و مبارز جهانی گشته و مبدل به خط‌مشی‌ای برای تداوم مبارزات زنان گشته است. در شرق کوردستان نیز شهید شیرین علم‌هولی، شهید زیلان په‌پوله و صدها شهید دیگر که بی‌باکانه و بدون هیچ شکی در راه آزادی مبارزه نمودند، نمونه‌ی زنان آزاد و مبارزیست که رهبر آپو به مرتبه‌ای والا و الهگی رساند. دیگر زنان کورد نیز در راستای خنثی‌سازی توطئه‌ی بین‌الدولی و آزادی رهبر آپو توانسته‌اند مبارزات خویش را در هر 4 بخش و حتی خارج از کوردستان به سطحی از سازماندهی خودویژه برسانند. با پیشرفت نهادهای مخصوص به زنان، فعالیت‌های آموزشی، کمپین‌هایی که در راستای آزادی رهبر آپو و برداشتن هرگونه قانون و برخورد خشونت‌آمیز بر علیه زنان در هر 4 بخش کوردستان و خارج از میهن فعالیت دارند؛ سعی داریم خویش را به سطحی از خودآگاهی و حیاتی آزاد و فلسفی رسانده تا هم از ذهنیت اقتدارگرا و جنسیت‌گرا گذار نموده و هم با آزاد نمودن رهبر آپو بتوانیم توطئه‌ی بین‌الدولی را به تمامی خنثی سازیم.