ریوار آبدانان —
تجزیه کوردستان در میان چهار دولتـملت خاورمیانه کاراترین ابزاری بود که نیروهای جهانی در قرن گذشته از آن جهت کنترل منطقه استفاده کردند. این امر هم کوردها را تا سرحد نسل کشی برد و هم کشورهای منطقه را همیشه با تهدید تجزیه در حالت ملتهب باقی گذارد. خلق کورد در نتیجه مبارزات آزادیخواهانه خود و گذار از نظریات چپ کلاسیک و ناسیونالیست توانسته امروز خود را در چارچوب ملت دموکراتیک سازمان بخشد. این رهیافت دموکراتیک هم کوردها را از چنگال قتل عام فیزیکی و نسل کشی فرهنگی نجات میبخشد و از حالت خلقی ازهم گسیخته خارج میگرداند و هم از تنشهای مرسوم با دولتـملتهای منطقه دور نگه میدارد.
در نظریه ملت دموکراتیک، خلق کورد بر مبنای یک دیپلماسی خارج از چارچوب امتیازگیریـامتیازدهی مرسوم، با رجوع به اصل تاریخی همزیستی مسالمت آمیز خلقهای منطقه، با تمام نیروهای دموکراتیک خاورمیانه و جهان و نیز دولتـملتها در تعامل سازنده به سر خواهد برد. ازهم گسیختگی کوردها هم این ملت را در درون خود با نابسامانی و معضل رویارو گردانده و هم اینکه عدم همگرایی دموکراتیک و انشقاقهای عدیده همواره بخشی از کوردها را در معرض ابزارشدگی از سوی نیروهای منفعت طلب قرار داده است. از همین رو برگزاری کنگره دموکراتیک ملی کورد که سالهاست با پیشنهاد رهبر آپو مطرح گردیده است، میتواند گامی اساسی جهت از میان برداشتن تأثیرات مخرب پیمانهای آنتی کورد، رفع ابزارشدگی کوردها و کسب آزادی کوردها باشد.
این کنگره با مبنا گرفتن دیپلماسی چاره یاب و گذار از جنگ افروزیهای مرسومی که دیپلماسی دولتها منجر به آنها میشود، در گذار از بحران کل خاورمیانه نقش آفرینی خواهد نمود. این کنگره نه تنها خطری برای کشورهای منطقه ندارد بلکه با خارج کردن کوردها از حالت اهرم فشار و مبدل سازی آنها به نیروی پیشروی دموکراسی، امکان حل و فصل مشکلات کشورهایی که کوردها در چارچوب آنها به سر میبرند را فراهم می آورد. کنگره ملی کورد میتواند نوعی اتحادیه فرامرزی باشد که تمام کشورهای منطقه را به هم متصل ساخته و آنها را از حالت جبهه گیریهای کنونی خارج گرداند. چرا که کوردها در چارچوب یک کنگره ملی دموکراتیک، قابلیت تعامل دموکراتیک با تمام نیروهای منطقه را ـ به شرط پذیرفتن اراده و ستاتوی کوردها از جانب این نیروها ـ دارا خواهند بود و از سیاستهای تک جانبه دور خواهند گشت. ملت دموکراتیک کورد با سازمان چترآسای کنگره دموکراتیک ملی خود، هم میتواند با جبهه شیعی و هم سنی که از افراطی گری پرهیز نمایند در تعامل به سر برد. از سوی دیگر میتواند با نهادها و نیروهای جهانی که اهداف سلطه گرانه نداشته باشند ارتباط برقرار نماید. بدین ترتیب کوردها با برگزاری و تأسیس کنگره دموکراتیک ملی، دفتر ازهم گسیختگیها و تجزیه هایی که ماحصل جنگ جهانی اول و پیمانهای شوم بین المللی بود را میبندند و آینده ای روشن و دموکراتیک را در افق تمام ملتهای خاورمیانه قرار میدهند. به امید اینکه تمام طیفها و جریانات سیاسی، روشنفکری و مبارزاتی کوردها با درک این مهم دست از منافع محدود گروهی و شخصی کشیده و با مبنا گرفتن همگرایی دموکراتیک همه نیروها، حسن نیت خود را در این زمینه عملا نشان دهند. به ویژه احزاب و سازمانهای کوردی شرق کوردستان لازم است از کینه جوییهای مرسومی که آنها را بیمار گردانده دوری کرده و از انحصارطلبیهای گذشته دست کشند. تنها راه مقبولیت در میان ملت کورد و لایق تاریخ منطقه شدن نیز همین است و بس.