متن کامل بیانیه مجلس پژاک:
«شهید دلخواز، الگوی یک شخصیت کُرد آزاد و مبارز بود
در هجدهمین سالگرد شهادت شهید «دلخواز بینگول»، یاد و خاطره وی و همه شهدای راه آزادیخواهی خلق کُرد و خلق‌های تحت ستم را گرامی می‌داریم. شهید دلخواز اسوه رنج و مبارزه و آزادیخواهی و نمونه به‌حق یک مبارز خستگی‌ناپذیر، جدی، مصمم و با اراده بود. وی راهمان برای مبارزات پرشکوه را روشنگر ساخته و اگر همچنان پژاک به پیشتازی در مبارزاتش ادامه می‌دهد، آن را مدیون شهدای پیشاهنگی همچون ایشان می‌داند.
شهید «محمدعلی آلگونرهان» با نام سازمانی «دلخواز بینگول» در سال ۱۹۶۶ میلادی در روستای فین‌سور در شهر چَولگ (بینگول) شمال کردستان به دنیا آمد. وی در سال ۱۹۸۰ به کشور فرانسه مهاجرت کرد و در سال ۱۹۹۱ ظلم و ستم علیه خلق خویش را تحمل ننمود و با اتکای بر این آگاهی پرارزش به جنبش آزادیخواه کردستان و صفوف نیروهای گریلای جنبش آزادیخواهی کردستان پیوست.
شهید دلخواز یکی از بنیانگذاران و عضوی از مجلس حزبمان پژاک بود که بعنوان سمبل اخلاق، مبارزه‌گری و اراده پولادین یک شخصیت آزاد کُرد شناخته می‌شد و با بسی رنج و تلاش توانست به جایگاهی والا در مراتب فرماندهی و پیشاهنگی در صفوف جنبش آزادیخواهی دست یابد. وی با فعالیت در تمامی مناطق شرق کردستان الگویی شد که با ایجاد تأثیرات عمیق در جوانان و فرزندان غیور خلقمان، راه صحیح مبارزه برای زندگی آزاد را نشان می‌داد و از این حیث میراثی گرانقدر برجای گذاشت.
شهید دلخواز سالهای مدید در مناطق و شهرهای مختلف شرق کردستان و ایران به فعالیت دمکراتیک و مبارزات نستوه پرداخت و در سنه، کرماشان، تهران و خراسان فعالیت‌های بی‌بدیلی را در مسیر سازماندهی توده‌های مردم به انجام رساند. وی با برداشتن مرزهای ساختگی، به وسعت هر چهاربخش کردستان اندیشید و فعالیت کرد و مسیر راستین جهت متحدساختن و همگرانمودن و یکی‌ساختن خلق کُرد هر چهاربخش کردستان را آزمود و پیمود و به نتایج برحق نیز رساند. پس از سالها پیشاهنگی و خلق ارزشهای مبارزاتی، سرانجام در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۶ در منطقه کوسالان واقع در مریوان در جریان درگیری با نیروهای پاسدار پس از مقاومت عظیم به شهادت رسید.
حزبمان پژاک از جمله احزابی است که تاکنون دهها تن از اعضای مجلس و فرماندهان پیشاهنگش در روند مبارزات آزادیخواهانه به شهادت رسیده‌اند. شهید دلخواز نیز از زمره پیشاهنگان باارزش و توانایی بود که با عزم و اراده راسخ سهمی بزرگ در پیشبرد اهداف پژاک در شرق کردستان و ایران داشت و روش‌های صحیحی که حزبمان بدان نیاز داشت را با جسارت و اراده آزمود و بر تجارب مبارزاتیمان افزود. وی نمونه‌ی بارز یک شخصیت آزاد کُرد بود که هر چهاربخش کردستان را میدان مبارزه برای کسب آزادی و دمکراسی می‌دانست. از جمله رهروان راستینی بود که مدتی نزد رهبر آپو به کسب آموزش و تعلیم پرداخت و مدام کوشید که فرزند شایسته خلق کُرد بعنوان یکی از فداکارترین خلق‌ها باشد. به اتحاد خلق‌های تحت ستم در کردستان و پهنه ایران اعتقاد کامل داشت و شبانه‌روز برای آن کوشید و عرق ریخت. وی با خون خود حقانیت این راه صحیح را برای همگان اثبات ساخت.
شهید دلخواز راه شهدای ۱۴ ژوئیه که همانا حقانیت مبارزات برحق خلق‌های تحت ستم علیه ظلم و ستم و فاشیسم در هر چهاربخش کردستان بود را ادامه داد و مشعل این مبارزات را برفراز کوه‌های شرق کردستان به نشانه گسترش مبارزات، نشاند و وظایف اخلاقی، سیاسی، روشنگرانه و مبارزاتی خویش را با اعتقاد به حقیقت مبارزات شهید «کمال پیر و عاکف یلماز و محمد خیر دورموش و علی چیچک» بجای آورد. با شهادت خویش راه تسلیم‌پذیری در مقابل دشمن را سد کرد و مقاومت را بعنوان راه کسب آزادی کامل به مبارزه‌طلبان نشان داد.
ما، مجلس «حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)»، یاد و خاطره شهید همیشه زنده و جاودان، شهید دلخواز بینگول و همه شهدای راه آزادی را گرامی‌می‌دارد. قدرمسلم نام شهید دلخواز یادآور همیشگی شخصیت کُرد آزاد است که مبارزه می‌کند، تسلیم‌ناپذیر است و آزادی و دمکراسی را ارزش والای مبارزات تلقی می‌نماید. وی الگو و سمبل اتحاد خلقمان در هر چهاربخش کردستان بود و برای همیشه راهنمای لایق راه مبارزه‌گری فرزندان خلق کُرد می‌باشد. یادش گرامی و راهش با تداوم مبارزات تا کسب آزادی کامل، پررهرو باد.
مجلس حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)
۱۲ ژوئیه ۲۰۲۴»