بیانیه پژاک – ۱ می
یک ماه می روز جهانی کارگر، نماد مبارزه مستمر و باشکوه تاریخی کارگران جهان و کردستان برای آزادی کامل همه جوامع تحت ستم است. روز اتحاد، همبستگی و مبارزه علیه فاشیسم را به کارگران و زحمتکشان کردستان، ایران و جهان تبریک می‌گوییم.
همانگونه که امروز جنگافروزیهای فاشیسم جهانی سرمایه‌داری در اقصانقاط دنیا موجودیت خلق‌ها و جوامع بویژه خلق کورد را تهدید می‌نماید، مبارزات کارگران هم به‌مثابه نماد بنیادین مقاومت علیه نظام ستم‌کش مدرنیته سرمایه‌داری در سراسر کشورها با پافشاری انقلابی ادامه دارد. هر ساله در سالگرد نسل‌کشی ارامنه و روز جهانی کارگر، دولت و ارتش فاشیست و اشغالگر ترکیه با هدف نابودی خلق کورد و به زنجیرکشیدن خلق‌های منطقه خاصه عرب، حملاتی را علیه روژاوا و جنوب کردستان از عفرین تا قندیل آغاز کرده است. امسال نیز درحالی که بحران بیکاری، فقر، گرسنگی، تورم و رکود اقتصاد جهانی به واسطه جنگافروزیهای نظام سرمایه‌داری در بسیاری کشورها بویژه در اوکراین و اقصانقاط کردستان تشدید شده، فاشیسم ترکیه بعنوان سرسپرده نظام سرمایه‌داری به تاخت و تاز و تارومار خلق کورد در کردستان دست زده. این وضعیت فراتر از نقض حقوق طبقاتی چون طبقه کارگر، حیات تمامی طبقات تحت فشار جامعه را تهدید می‌نماید. اگر به خون‌ریزی‌های بی‌رحمانه فاشیسم ترکیه از سوی خلق‌های منطقه پایان داده نشود، بی‌شک رنج‌های مبارزاتی طبقات جامعه بویژه طبقه کارگر هم بی‌نتیجه خواهد ماند.
اوضاع کارگران در ایران و شرق کردستان نیز به وضعیت وخیم جهانی جنگ و مبارزه خلق‌ها علیه نظام‌های بی‌رحم سرمایه‌داری گره‌خورده است. سال ۲۰۲۱ سال خیزش باشکوه طبقه کارگران ایران و شرق کردستان با بیش از چهار هزار اعتراض مداوم بود. بی‌شک خیزش‌های یک سال گذشته در حد یک جنبش کارگری و معلمان بود و می‌رود که در سال آتی نظام‌مندتر، سازمان‌یافته‌تر و منسجم‌تر گردد. ستم و استثمار همه طبقات خاصه طبقه میلیونی کارگران در ایران مطابق با اصول نظام سرمایه‌داری و لیبرالیسم جهانی و با تبعیت از آن انجام می‌گیرد. بی‌شک تقلیل‌دهی حق و حقوق انسانی و طبقاتی کارگران به مقولاتی ناچیز چون مزد و حقوق از شکوه و معنای والای مبارزات استراتژیک و انسانی آن می‌کاهد. طبقه کارگر نماد یک جامعه تحت ستم است که بایستی از زنجیر بردگی و استثمار رهایی یابد. جهت برساختن جامعه‌ای فارغ از طبقه، استثمار، ستم، تبعیض و بی‌عدالتی، نسل‌کشی و آسمیلاسیون دشمن، لازم است طبقه کارگر در اتحاد و همبستگی با سایر طبقات و اقشار جامعه به مبارزه متحدانه دست زند. خاصه برای گذار از مرحله خیزش دموکراتیک به قیام دموکراتیک در مقابل تعرضات پدیده دولت و طبقه کارفرمایان، راهبرد، برنامه و تاکتیک مبارزاتی کارگران مستلزم تغییرات بنیادین است. مبارزات در مقابل صرفا فقر و بی‌پولی نه که علیه استبداد، بی‌عدالتی، تبعیض، ستم سیستماتیک و ساختار نابودگر دولت‌ها و سرمایه‌داری است. طبقه کارگر بی‌شک هم پیشاهنگ و هم تعیین‌کننده سمت‌وسوی خیزش‌های جامعه مدنی در ایران و نماد قیام نهایی برای حصول آزادی پایدار است.
در کردستان نیز مبارزات کارگران به مبارزات خلق‌کورد برای رهایی از ستم فاشیسم گره‌خورده و با این پیوند ناگسستنی، مراحلی فراطبقه‌ای از مبارزه را طی می‌کند که هدف آن، آزادی کل جامعه از یوغ نظام استثمار، تبعیض و نسل‌کشی و آسمیلاسیون است. روز ۱۱ اردیبهشت ۱۳۲۵ شمسی که در آن تظاهرات کارگران در کرماشان به خاک‌وخون کشیده شد، نقطه‌عطفی در شروع یک برهه تاریخی از مبارزات رهایی خلق کورد می‌باشد. امروز، نظام دیکتاتوری ایران از هرگونه سازماندهی دموکراتیک کارگران، جوانان، زنان و توده‌های مبارز جامعه شرق کردستان ممانعت به‌عمل می‌آورد زیرا از ارتقای جنگ انقلابی خلق کورد در منطقه خاورمیانه هراس دارد. فشار نظام‌های سرمایه‌دارانه و ستم‌پیشه ایران، ترکیه، سوریه و عراق بر خلق کورد با هدف تشدید آسمیلاسیون و نسل‌کشی، کماکان به قوت خود باقی است و چه‌بسا از جانب ترکیه و ایران به حدی رسانده شده که نه تنها طبقات که کل موجودیت خلق‌ها را به خطر انداخته است. سرکوب‌های سیاسی و نظامی این چهارکشور حاکم بر کردستان به موازات هم و با یک هدف مشترک انجام می‌گیرد که فراتر از محدودشدن به طبقه کارگر است. در این چهار دولت، طبقه کارگر برای نابودی خلق‌ها در حالت و وضعیت احتضار قرارداده شده. بی‌شک دستاوردهای طبقه کارگر در شرق کردستان جدای از دستاوردهای کارگران ایران در صد سال گذشته نیست و لازم است همه جامعه با تحقق قیام دموکراتیک در راستای حفظ آن بکوشند.
در وضعیتی که فاشیسم ایران، ترکیه، سوریه و عراق در مقابل خلقمان اعلام جنگ کرده‌اند، وضعیت سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی و معیشتی در ایران اعلام جنگ علیه همه کارگران است که از حیث معیشتی به پایین‌ترین سطح طبقاتی سقوط داده‌شده‌اند.
امروز درحالی روز جهانی کارگر را جشن می‌گیریم که سیاست سرکوبگری در هرچهاربخش کردستان به سطح یک دوره جنگ بی‌رحمانه تغییر داده شده و فاشیسم ترکیه سرکردگی آن را در منطقه بدست گرفته است. حمله به بخش‌های کردستان با تشدید جنگ در مناطق زاب، آواشین و متینا در جنوب کردستان همه طبقات و همه خلق‌های منطقه خاصه عرب و فارس را نیز در کنار خلق کورد به خطر انداخته است. هر چهاربخش کردستان و منطقه خاورمیانه با مرحله‌ای تشدیدگشته از جنگ جهانی سوم با کانونیت کردستان روبرو است که اگر دشمن مهار نشود، همه مبارزات کارگران، معلمان، جوانان، زنان و سایر طبقات و سازمان‌های جوامع خاورمیانه که در شرف تحقق تحولات رنسانس‌گونه هستند، به شکست خواهد انجامید.
همچو حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) ضمن تبریک روز جهانی کارگر به کارگران و زحمتکشان کردستان، ایران و جهان، اعلام می‌داریم تا زمانی که مبارزات مستمر طبقات، اقشار و توده‌های رنج‌کشیده خلق‌ها بویژه خلق فداکار کورد ادامه داشته باشد، نه تنها نظام نابودگر فاشیسم در کردستان و منطقه مهار خواهد شد بلکه پیروزی‌هایی تاریخی را در آغاز هزاره جدید رقم‌خواهدزد. تداوم مبارزات کارگران بویژه در راستای کمپین «نه به اعدام، بله به دموکراسی» در ایران و شرق کردستان در برهه کنونی بسیار حیاتی می‌باشد. آزادی رهبر آپو که مبارزات خود را با یاد کارگران ستمدیده جهان آغاز و انقلاب کورد و کردستان را بر ستون‌های آن بنانهاده، یکی از مقولات خطیر در خاورمیانه است. امروز این مبارزات جنبش آپویی از آن تمامی خلق‌های تحت‌ستم خاورمیانه است که نماد همه آنها طبقه ستمدیده کارگر است. لذا از همه طبقه کارگران، زحمتکشان، زنان، جوانان، روشنفکران، آزادیخواهان و دموکراسی‌طلبان دعوت‌بعمل می‌آوریم که برای ازدست‌نرفتن فرصت انقلابی و مبارزاتی کنونی، در میادین حضور یابند و به ستم‌گری‌های دولت‌های حاکم بر چهاربخش کردستان پایان دهند. نبرد علیه فاشیسم ترکیه که جنگ علیه گریلا را برای به بندکشیدن همه خلق‌ها تشدید نموده، وظیفه انسانی، اخلاقی و سیاسی همه طبقات و اقشار خلق‌ها بویژه طبقه زحمتکش کارگر است. مبارزات مشترک و متحدانه همه طبقات جامعه با پیشاهنگی کارگران به پیروزی قطعی خواهد رسید.
حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)
۲۹-۰۴-۲۰۲۲