ششمین کنگره‌ی پژاک در تاریخ ۱۰ و ۱۱ مارس سال ۲۰۲۰ مصادف با ٢٠ و ٢١ اسفند ١٣٩٨ شمسی با شعار ” با تکوین ملت دموکراتیک به سوی اتحاد دموکراتیک خلقهای ایران” طی مدت دو روز و با مشارکت اعضای کنگرە در کوهستان‌های کوردستان برگزار گردید. کنگرە طی این مدت، فعالیت‌ها وعملکرد سه ساله‌ی پژاک را مورد نقد و بازبینی قرار داد. همچنین جهت گذار از مشکلات و موانع عملی و سازمانی پیش‌آمده در چارچوب نظریات و رهنمودهای رهبر آپو بحث و گفتگو‌های مفید و سازنده‌ای که باعث گشایش در مسیر کاری آینده خواهد شد را بە انجام رساند. کنگره ضمن ابراز خودانتقادی نسبت بە کمبودها و نارسایی‌های پیش‌آمدە در سە سال گذشتە در پیشگاە خلقمان، برنامه و چشم‌انداز فعالیتی آیندە را بر اساس پارادایم مدرنیتە‌ی دموکراتیک تدوین نمود. جهت مشارکت فعالانه‌تر، اعضا، نهادها و کمیته‌های حزبی و نحوه‌ی فعالیت آنها مورد بازبینی قرار گرفت و بر اساس نیازهای مبارزاتی مراحل آتی را سازماندهی نمود. کنگره، اعضای مجلس پژاک را کە در مجموع ١٦ نفر می‌باشند، انتخاب نموده و با اکثریت آراء رفیق سیامند معینی و رفیق زیلان وژین را مجددا به عنوان ریاست مشترک انتخاب نمود.
در برهە‌ی تاریخی کنونی کە شاهد تحولات زیربنایی و سرنوشت‌سازی در کوردستان و منطقە هستیم، برگزاری ششمین کنگره‌ی پژاک را گامی مهم، ارزندە و با معنا می‌دانیم. حزب حیات آزاد کوردستان پژاک در حالی کنگرە‌ی ششم خود را برگزار نمود کە پانزدە سال فعالیت و مبارزە را پشت سر گذاشتە و دارای اندوختە‌ی باارزشی از تجربیات سیاسی و اجتماعی است. با توانی که از فلسفه و اندیشه‌ی پربار رهبر‌آپو و مقاومت شهدای سرفراز راه آزادی کسب نموده و با کسب رهنمودهایی کە ماحصل انجام تحلیلات و تعمقات صورت گرفتە بر فعالیت‌ها و عملکرد گذشتە می‌باشد و با آیندە‌بینی آمیختە با عزم و اراده‌مندی گام در میدان مبارزه نهاده است. این روند نتایج باارزشی بە همراە آوردە کە ما را در پیمودن راە مبارزە استوارتر می‌گرداند.
کنگرە، وضعیت سیاسی جهان و منطقە و رویدادهای پیش‌آمدە در خاورمیانە را از جوانب گوناگون مورد تحلیل و ارزیابی قرار داد. بر این اساس، روند رویدادها و حوادث قرن بیست‌و‌یکم تاکنون نشان‌دهندەی این واقعیت است کە سده‌ی حاضر برای خلق کورد فراهم آورنده‌ی فرصت‌ها و زمینه‌ساز تغییرات عمده‌ای خواهد بود. ملت کورد در سایه‌ی تلاش و مقاومت همه‌جانبه و نستوه و با درک فضای موجود و برخورداری از آزمون‌های تاریخی نە بە عنوان بازیگر صرف بلکە در مقام یک بازیگردان در عرصهی تحولات منطقه‌ای و جهانی مطرح گردیده و بستر سیاست‌گذاری و نە سیاست‌پذیری را برای خود فراهم آوردە و گام در راە آزادی نهادە است. در کنار این مقولە و با توان‌یابی در عرصە‌های مدیریتی و چارە‌یابانە، برای تمامی خلقهای ستم‌دیده و مظلوم منطقه به پیشاهنگ و الگوی تاسیس و بنیانگذاری سیستمی جایگزین برای رژیم‌های ناکارآمد و فرسودە‌ی منطقە بدل شده است.
در جبهەی مقابل هنوز هم ذهنیت- ساختار تمامیت‌خواە، مرکزیت‌گرا و نژادپرست بە سامان شدە در نظام دولت- ملت در هیات ستون اصلی نظام جهانی بر بقای خود اصرار می‌ورزد. لذا برای ماندگاری‌اش حملات همە‌جانبەای برای اضمحلال و نابودی فیزیکی و فرهنگی تنوعات منطقە طرح‌ریزی نمودە و پیادە می‌نماید. وضعیت آشوبناک منطقە بە خوبی روشنگر این قضیە است. در تقابل با این وضعیت، به پیشاهنگی ملت کورد در سطح منطقه و جهان، فرهنگ مقاومتِ رشدیافتە و سازمانی نمود بارزی یافته و در میان خلقها در حال توسعه است. بدون شک با هرچە رشد یافتن این فرهنگ شکاف ایجاد شده در نظام سلطه‌ی جهانی روزبه روز بازتر شده و زمینەساز شکوفایی تنوعات بیشتر و فضای همزیستانەتری خواهد بود. نظام جهانی متوجه این پیشاهنگی بوده و بدین منظور نیروهای متجاوز و اشغالگر کوردستان با چراغ‌سبز این نیروها و با برخورداری از حاشیە امنیت ایجاد شدە توسط آنها، بیش از هر زمانی به عزم نابودی جامعەی کورد و دستاوردهایش وارد میدان نبرد شدەاند. با قتل‌عام و غارت‌گری در تلاشند تا از پیشرفت آن جلوگیری نمایند. نیروهای هژمونیک جهانی بر اساس دکترین و فلسفە‌ی نئولیبرالیسم برنامە و سیاست خود را طرح‌ریزی نمودە‌اند و برای کسب منافع بیشتر در کشمکشی رودرو قرار دارند. لذا وجود هیچ نیروی دیگری را در منطقە برنمی‌تابند. سیستم کلونیالیسم اروپایی بر مبنای دولت- ملت کارایی خود را از دست دادە و بە سوی اضمحلال پیش می‌رود و دچار تضاد درونی است و قدرت‌های منطقە‌ای برای نگە داشتن موقعیت خود از هیچ عملکردی پرهیز نمی‌‌نمایند، بە عبارت دیگر نزاع برای بقای نظام و تطبیق‌دهی آن با شرایط جدید، خاورمیانە را بە عرصەی جنگ‌های نیابتی و مستقیم خود تبدیل نمودە است.
کنگرە با ذکر این نکتە که در ایران، فساد سیستماتیک ناشی از وجود قدرت مطلقه‌ی فسادزا و مدیریت ناکارآمد و فرسودە مزید بر علت شده و مسبب عمیق‌تر شدن بحران شده، تاکید کرد؛ رژیم برای لاپوشانی بی‌کفایتی‌هایش و وارونە جلوە دادن قضایا در تمام نقاط و مناطق ایران و حتی شهرهای مرکزی اقدام بە ایجاد نظام پادگانی نمودە و هرچە ملیتاریزه نمودن فضای کشور را در دستور کار قراردادە است. از جملەی این مناطق می‌توان بە کوردستان، خوزستان وبلوچستان اشارە نمود کە با اعدام، ترور، دستگیرهای جمعی تحت عناوین صرف امنیتی، کاسه‌ی صبر خلقها را لبریز نموده و مشروعیت از دست رفته‌ی نظام را بیش از پیش با پرسش مواجه نموده است. تحریم گسترده انتخابات مجالس شورای اسلامی و خبرگان از سوی خلقها نمود بارز این اعتراضات به مشروعیت نظام بود. شرایط مورد بحث اگرچە فضای مسموم و جو خفقانی ایجاد نمودە اما مخالفت با نظام و سیاست‌هایش بە امری بدیهی و روزانە مبدل شدە و صدای اعتراض از تمامی مناطق و اقشار جامعە همانند زنان، جوانان، معلمین، دانشجویان، کارگران، کشاورزان و کارمندان و… بلند است و جملگی دست به مقاومتی همه‌جانبه زده و همگام و دوشادوش، در صحنه‌ی مبارزه حضور دارند. منطقە و بە ویژە ایران نیاز بە تغییراتی زیربنایی دارد و بدون این مهم امکان یک دموکراسی پایا و پویا وجود نخواهد داشت.
همراه با بحران کرونا شاهد بحران ناکارآمدی رژیم هستیم. عدم توان نظام استبدادی ایران در تقابل با حوادث طبیعی و غیرمترقبە مانند سیل و زلزلە و بیماری کرونا در حفظ و حراست از جامعه به خوبی نمایان گردید. شکنند‌گی نهادها و ساختارهای مدیریتی نظام در حوزه‌های بهداشت و درمان و اقتصاد با خود نتایج سوء و مخربی به همراه داشته و سرمایەهای انسانی فراوانی را بە کام مرگ فرستاد. این شرایط نشان از سرطانی شدن خود نظام سرمایه‌داری و ستون اصلی آن یعنی نظام دولت ـ ملت دارد کە همواره با اصرار بر فاشیسم و دیکتاتوری موجبات آوار بیشتری برسر جامعه را فراهم می‌آورد. بر همگان مبرهن گشته جهانی که در آن می‌زییم بیش از هر زمانی نیاز به یک نظام همزیستانه بر مبنای پارادایم جامعه‌ی دموکراتیک، اکولوژیک مبتنی بر آزادی زن دارد.
شرایط امروزە در جهان نیاز بە وجود نظام خودمدیریتی متکی بر توان ذاتی جامعە خارج از چارچوب دولت‌ها را بە صورت امری حتمی در‌آوردە است. تا بدین وسیلە جوامع و خلقها شرایط زیست، بالندگی و تعالی خود را تعیین نمایند و توازن مابین جامعه و طبیعت را از نو بنیاد نهند. فعالیت‌های صورت گرفته توسط نهادهای مردمی خودجوش در رویدادها و سوانح طبیعی از جمله زلزله‌ی کرماشان، سیلاب‌های لرستان و شرق کوردستان و همچنین بحران کرونا نشان از توان خودمدیریتی خلقها و جوامع ایران داشته و می‌توان از آن به عنوان نماد گذار از نظام ناکارآمد دولتی نام برد. این امر اثبات‌گر نظرگاه ما در پروژهی خودمدیریتی خلقها بوده و این اقدامات خلقمان و سایر خلقهای ایران در جریان کنگره الهام‌بخش و امیدآفرین بود.
مبارزات آزادیخواهی خلق کورد در شرق کوردستان با پیشاهنگی پژاک در راستای چاره‌یابی مسئلهی کورد و خلقهای ایران و در راستای ایجاد نظامی دموکراتیک، آزمونی مهم و موفقیت‌آمیز را پشت سر گذاشته است. در راه به انجام رسانیدن این مهم، رفقا و همرزمان بسیاری جان خود را فدا نموده و هم‌اکنون هم، صدها مبارز در زندان‌ها و سیاهچال‌های رژیم ایران در حال مقاومت برای رسیدن به پیروزی می‌باشند. ما در مبارزات ۱۵ ساله‌ی خود، همواره نسبت به چاره‌یابی و حل مسئلهی خلق کورد با دیدی باز و به صورت همه‌جانبه نگریسته و در این راستا به ارائه‌ی پروژه‌های مشخص و مدون و رهیافت‌های کارآمد در ابعاد شرق کوردستان و ایران اقدام نموده‌ایم. برنامه‌ها، نقشه راه و پروژه‌های ارائه شده توسط پژاک مقطعی و برای بازەی زمانی مشخصی نبوده؛ بلکە این طرح و نقشەها دارای عمق راهبردی و مطالعاتی و کارشناسی هستند. قابلیت اجرایی و پیاده‌سازی آن در مقطع حساس کنونی بر همگان روشن است.
در نتیجه‌ی تلاش‌ها و فداکاریهای این برهە فرهنگ مقاومتی شکل گرفتە و دیدگاه کلاسیک دولت‌ـ ملت و سلطه‌گرایی را بە چالش کشانیدە است. تلاش برای رسیدن به نظامی چاره‌یاب با اتکا به توان ذاتی امری انکارناپذیر است. واضح است که اهداف و پروژه‌های پژاک از طرف خلقمان مورد استقبال قرار گرفته است. همبستگی خلقی‌ِمان در دشوارترین شرایط و مقاومت‌هایی که بە صورت میدانی شاهد آن هستیم اثباتی بر این ادعا می باشد. این حمایت و پشتیبانی مردمی به تکیه‌گاه و قوت قلب ما در مبارزه تبدیل شده و همواره برانگیزاننده‌ی ما در پیشبرد فعالیت‌هایمان در تمام عرصه‌ها بودە است. لازم بە یاد‌آوری است کە انتقادات و پیشنهادات وارده از سوی خلقمان نیز در این کنگره مورد بحث قرار گرفته و به رهنمودهایی جهت ارتقای مبارزه بدل گشته‌اند. بر این باوریم و ادعامندیم که با انتقاد و خودانتقادی نسبت به گذار از کمبودها و نارسایی‌ها در اجرای برنامە‌‌ها و نحوەی سازماندهی در گذشتە پرتوان و با نهایت آمادگی گام در راه مبارزه نهیم. بدین منظور تمامی کمیته‌ها و نهادهای حزبی‌مان برای اینکه بتوانند به نحوی مؤثر و کارا در مرحله نوین وارد عرصه شوند، مورد بازبینی و سازماندهی مجدد قرار گرفته‌اند. در کنگره‌ی ششم پژاک، هدف اساسی یعنی انقلاب آزادی شرق کوردستان و دموکراتیزاسیون ایران مورد تاکید دوباره قرار گرفت. پژاک در راستای تکوین ملت‌دموکراتیک استراتژی خود را بر سه اصل توسعه‌ی سیاست دموکراتیک، پیشبرد اتحاد و انسجام ملی و همبستگی دموکراتیک با خلقهای ایران پایه‌گذاری می‌نماید. بر این مبنا و با توجە بە تحلیلات صورت پذیرفتە کنگرە موارد زیر را بە اطلاع می‌رساند:
۱- پژاک در برابر انزوا و تجرید تشدید یافته‌ی رهبر‌آپو در زندان امرالی در کوردستان، منطقه و عرصهی بین‌المللی، فعالانه به تلاش جهت در هم شکستن این انزوا و رهایی رهبر آپو و سایر خلقهای منطقه ادامه می‌دهد. هرگونه اقدام صورت گرفته در برابر رهبر آپو را اقدامی در مقابل اراده و هویت و موجودیت ملت کورد می‌داند و نسبت به آن موضع لازم را اتخاذ می‌نماید. پژاک پارادایم و پروژهی رهبر آپو یعنی کنفدرالیسم دموکراتیک و ملت‌دموکراتیک را مبنای فعالیت‌های خود قرار داده و برای به انجام رسانیدن آنها تمام توان خود را به عرصه می‌آورد.
۲- پژاک راه برون‌رفت از بحران کنونی را در بنیاد نهادن سیستم خودمدیریتی خلقها می‌داند. در این رابطە با تمامی نیرو و جریان‌هایی کە در چارچوب احترام متقابل و منافع مشترک بە ارائە‌ی برنامە و پروژە می‌پردازند برمبنای رهنمودهای خط سوم همکاری می‌نماید. برای رفع موانع و مشکلات به وجود آمده بر سر راه چاره‌یابی و برون‌رفت از بحران موجود در منطقە و حل مسالە‌ی کورد، بدون جایگیری در مناسبات قدرت حاکم با تمام توان و جدیت تلاش خواهد نمود. البته که در حوزه‌ی سیاست دموکراتیک نقش پیشاهنگی ایدئولوژیک و سیاسی خود را به انجام می رساند.
۳- برای چاره‌یابی دموکراتیک مسئلهی کورد در شرق کوردستان و دموکراتیزاسیون ایران، اتحاد و همبستگی دموکراتیک خلقها را مبنا قرار می‌دهد و نسبت به توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی آن اقدام می‌نماید. بدین منظور از برنامه و پروژه مدون برخوردار بوده و سازماندهی جامعه را جهت ظهور توان و اراده سیاسی مستقل وظیفه‌ی خود می‌داند. جهت تقویت، انسجام و توسعه‌ی سازماندهی به همکاری همه‌جانبه با خلقها و تنوعات اجتماعی می‌پردازد.
۴- پژاک اتحاد ملی خلقمان را در کانون مبارزات خود قرار داده و برای ایجاد جبهه‌ای متحد در مقابله با تهاجمات اشغالگران بر خلق کورد و کوردستان نقش و وظایف خود را در تمامی عرصه‌ها به صورت میدانی انجام می‌دهد. در این راستا خود را مسئول به انجام رسانیدن پروژهی اتحاد ملی خلق کورد می‌داند.
۵- به منظور رسیدن به یک انسجام و اتحاد ملی در شرق کوردستان هم‌راستا با احزاب سیاسی، تمامی طیف‌ها و تنوعات اجتماعی از جمله نمایندگان فعال نهادهای زنان، جوانان، کارگران، معلمان، اصناف و همچنین معتمدین اجتماعی، رهبران مذهبی، هنرمندان، روشنفکران را مخاطب قرار داده و جهت ایجاد زمینه و بسترهای مفاهمه‌ای و مشارکتی فی‌مابین برای ایجاد یک برآیند نیروی توانمند و کارآمد بی‌وقفه تلاش خواهد کرد.
۶- جهت دموکراتیزاسیون و اتحاد خلقهای ایران و پیشبرد سیاست دموکراتیک آمادگی خود را جهت فعالیت مشترک با تمای تنوعات اجتماعی و فرهنگی موجود در ایران ابراز می‌دارد و برای برقراری یک جبهه‌ی دموکراتیک فعالیت خواهد نمود.
۷- پژاک مبارزه برای آزادی زنان را بعد زیربنایی پارادام خود دانسته و در عرصههای مبارزه و فعالیت اجتماعی اعم از تصیم‌گیری و تصمیم‌سازی اراده‌مندی زنان و مشارکت برابر را مبنا قرار می‌دهد. در برابر جنسیت‌گرایی اجتماعی مبارزه‌ای همه‌جانیه و توانمند را صورت می‌دهد. برای اینکه زنان در عرصههای سیاست دموکراتیک بر اساس هویت خودویژه خود مشارکت نمایند موانع ذهنیتی و ساختاری را از میان برمی‌دارد.
۸- جهت زدودن ذهنیت مرکزگرایی پیرسالار نقش پیشاهنگی را به جوانان واگذار می‌نماید. بر سازماندهی، مشارکت و ایجاد بستر خودابرازی برای جوانان در تمامی عرصههای اجتماعی و سیاسی به ویژه حوزه‌ی سیاست دموکراتیک تاکید می‌نماید.
۹- در شرایطی که خلق کورد و سایر خلقهای ایران با تهاجمات فیزیکی و فرهنگی گوناگونی روبه‌رویند، در مبارزه‌مان علیه اشغالگری، ستمکاری و تجاوزگری و تبعیض با حفظ مواضع قبلی، بر رویکرد دفاع مشروع اصرار ورزیده و در این چارچوب پاسخگو خواهیم بود.
١٠- بخش عظیمی از مشکلات بە وجود آمدە در شرق کوردستان و ایران حاصل بی‌کفایتی مسئولین نظام و نبود سیاست مشخص در حوزەی محیط‌زیست است. پژاک با درک فاجعە زیست‌محیطی موجود تمام تلاش خود را برای آموزش و سازماندهی جامعە و همکاری با نهادهای مردمی جهت مقابلە با سیاست‌های مخرب رژیم ایران در زمینەی زیست‌بوم بە کار می‌بندد.
در پایان ابراز می‌داریم که پژاک مصرانه در راستای چاره‌یابی دموکراتیک و اتحاد خلقهای ایران به مبارزه ادامه می‌دهد و ادعامندانه در این راه گام می‌گذارد. با رفع نارسایی‌ها و کمبودهایش در شیوه‌ی‌های مبارزاتی در شرق کوردستان، لازم می‌بیند که با روحیه‌ای مبارزه‌جویانه و انقلابی با تمام توان سازمانی در عرصههای تلاش و مبارزه حاضر شده و کسب پیروزی را یگانه هدف خود قرار دهد. پژاک برگزاری ششمین کنگره خود را به رهبر آپو، شهدای قهرمان راه آزادی، خلق کورد و سایر خلقهای ایران، زنان، جوانان، زندانیان سیاسی، خانوادهای شهدا و تمامی آزادی‌خواهان و حقیقت‌طلبان تبریک می‌گوید. همچنین از تمامی آحاد جامعه و نیروهای دموکراتیک خواهانیم که برای بَرکَندن هرگونه اشغالگری، ستمگری و فاشیسم در جبهه‌ی دموکراتیک قرار گرفته و تحت سازماندهی نیرومند و خودویژه و با روحیه‌ی انقلابی در مبارزه مشارکت نمایند.
زندە باد رهبر آپو
زندە باد آزادی و دموکراسی
زندە باد اتحاد دموکراتیک خلقهای ایران
زندە باد خلق کورد و کوردستان
مرگ بر دیکتاتوری و فاشیسم
سلام و درود انقلابی
حزب حیات آزاد کوردستان – پژاک
٠٢\٠٦\۲۰۲۰