شانزدهمین سالروز تاسیس پژاک، شانزدهمین زاد‌روز ملتی است که ققنوس‌آسا بر روی خاکسترهایش زایشی نوین نمود. ملتی که در پیچ‌و‌خم مبارزاتش، در افت‌و‌خیزهای بی‌پایانش از نا افتاده بود و می‌رفت تا در مغاک فراموشی و نا‌امیدی فرو رود. شانزدهمین میلاد پژاک، شانزدهمین زاد‌روز نهال امیدیست که بر پیکره‌ی ملتی خسته جوانه زد و پرده نا‌امیدی‌ها را پاره نمود. درشانزدهمین سال تاسیس پژاک تاریخی از مبارزه را بیاد می‌آوریم که با جانفشانی و حماسه‌آفرینی شهدای گرانقدری چون، شهید عاکیف زاگرس مامو، دلخواز، آفات، خوشمهر، روناهی، زیلان اورمیه، سمکو سرهلدان، لشکر، فرهاد و فرزاد، بروسک بینگول و زیلان گابار و هزاران شهید و زندانی دیگر امروزه به جوانی شاداب و پر از امید تبدیل گشته که در درون خود رویای آزادی را می‌پروراند.
سال‌های پر فراز‌و‌نشیب مبارزات پژاک یادآور ایستار قهرمانانه کادرها و میهن‌دوستانی است که با مقاومت خود در شهرها، کوهستان‌ها و زندان‌ها، خاطره‌ی گلسرخی‌ها، جزنی‌ها، روزبه‌ها، اشرف‌ها، سلطانی‌ها و شفیعی‌ها را تداعی نمودند و با به زانو درآوردن نظام انکار و امحاء، پیکره‌ی حاکمیت را به لرزه در آورند.
چهارم آوریل که مصادف با ۱۶ فروردین، همزمان است با زاد‌روز تولد رهبر اوجالان بنیان‌گذار تفکری نوین در حوزه‌ی فلسفه‌ی سیاسی- اجتماعی، که روح مقاومت و ایستار را در کالبد مردم کوردستان و سایر خلق‌های خاورمیانه دمیده است و می‌رود که پرچم مبارزه را بر رفیع‌ترین قله‌های مبارزات در سطح جهانی به احتزاز درآورد. ایشان نه تنها به‌مثابه رهبر حزبی، بلکه در هیات رهبریت فکری و فلسفی بر افکار نوین جهان تاثیر گذار بوده و نوید بخش جنبشی نوین است که توانسته با ایده‌ی ملت دموکراتیک، تحولی بنیادین در فلسفه سیاسی‌ـ اجتماعی منطقه و جهان ایجاد نماید. هر چند نظام سلطه و آنتی‌دمکراتیک منطقه‌ای و جهانی در طول این بیست‌و‌یک سال اسارت امرالی، وی را تحت شکنجه‌های روحی و جسمی قرار داده‌اند، اما نتوانسته‌اند بر میزان اثرگذاری فکری وی خدشه‌ای وارد نمایند. خلاف پیش‌بینی آن‌ها امروزه افکار ایشان در روژآوا جامه‌ی عمل پوشیده و تبدیل به مدلی موفق برای چاره‌یابی معضلات درهم‌تنیده‌ی ملی‌گرایی، مذهبی و مشکلات اجتماعی زنان گشته که عمقی به درازای تاریخ سلطه دارند و سال‌هاست گلوی انسانیت را می‌فشارند.
پژاک در طول این شانزده سال فعالیت خود در سایه این فلسفه فکری و در جهت ایجاد ملت دموکراتیک و در راستای پیشاهنگی جامعه برای رسیدن به پویایی، مبارزه‌ای بی‌امان درپیش گرفته است. پژاک صیانت از خون شهدای راه آزادی را وظیفه خود دانسته و در «هفته‌ی قهرمانی» ملت کورد، یاد و خاطره‌ی «شهید معصوم کورکماز با کد سازمانی عگید» اولین فرمانده‌ی جنگ گریلایی و شهدای میدان «چوارچرا» پیشوا قاضی‌محمد و صیف و صدر قاضی را گرامی داشته و خود را مدیون خون آن آزادی‌خواهانی می‌دانیم که قبل از ما قدم در راه مبارزه و پیمودن این راه دشوار گذاشته‌اند و پرچم مبارزات این ملت را بر فراز قله‌های رفیع بر افراشته نگه داشتند. بدون شک صیانت از دستاوردهای کاک فواد و همرزمانش مسئولیتی خطیر در مبارزه‌ی راه آزادیست.
حضور گریلا در پهنه‌ی جغرافیای زاگروس از ماکو و سلماس تا کوهستان‌های مهاباد، جنگل‌های سردشت، بانه، مریوان تا کوه‌های سربه فلک کشیده شاهو و دالاهو؛ همچنین جوشش و سرزندگی انقلابی خلقمان در شرق که امروزه به مثابه روزنه‌ی امیدی برای همه خلق‌های ایران می‌باشد ثمره‌ی این مبارزه بی‌امان حزب حیات آزاد کوردستان(پژاک) می‌باشد.
در حالی به آستانه‌ی شانزدهمین سال مبارزاتیمان پا می‌نهیم که ایران، با توجه به وضعیت منطقه‌ای و جهانی در سایه مدیریت سرکوب‌گرانه رژیم به مرحله بحرانی رسیده است. ملتمان در شرق کوردستان و ایران سال‌هاست در مقابل این نظام تمامیت‌خواه ایدئولوژیک، مقاومت نموده و خلق‌های ایران با تظاهرات‌های آبان‌ماه و واکنش‌هایشان در مقابل سوء‌مدیریت‌ها و فساد و تبانی افسارگسیخته و تحریم انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان به اوج خود رسید. از دیگر سو با کشته شدن قاسم سلیمانی توسط آمریکا، روابط این دو کشور وارد فاز جدیدی گشته است. تحریم‌های روز‌افزون کمر اقتصاد ایران را خم نموده و در این میان تنها اقشار آسیب‌پذیر جامعه متضرر گشته‌اند و طیف ویژه‌خوار و رانتر حاکمیت از منافع آن بهره‌مند شده‌اند. خلق‌های ایران در جریان اعتراضات آبان‌ماه و حوادث متعاقب آن، با آگاهی از این زدوبندهای سلطه‌طلبانه و بین جناحی مسیر خود را از حاکمیت جدا نموده و به صورت مستقل و خودجوشانه با جسارت وارد میدان مبارزه با نظام شده است. رژیم استبدادی ایران در حال حاضر هم از داخل و هم در سطح بین‌المللی با عدم مشروعیت روبرو گشته است، حمله‌ی مردم عراق و لبنان به سفارت‌های ایران بیانگر به بن‌بست رسیدن تز صدور انقلاب اسلامی می‌باشد.
با گسترش بیماری کرونا(کووید۱۹) رژیم از این فاجعه انسانی جهت رسیدن به امیال چپاولگرانه‌ی خود استفاده می‌نماید، از آن همچون ابزاری برای مشروعیت استفاده کرده است. در اندیشه‌ی ولایت فقیه «دولت ودیعه‌ای الهی است». برای حفظ آن می‌توان به هر حربه و حیله‌ای متوسل شد و هر جنایتی را انجام داد. رژیم تنها برای حفظ آبروی رفته نظام و از دست ندادن اندک مشروعیت باقی مانده، برگزاری انتخابات فرمایشی و جشن‌های سالگرد نحس خویش چشم بر جنایتی دیگر بست و در راستای منافع گروه کوچکی که منافع اقتصادیشان به تجارت با چین گره خورده بود، سلامت و هستی جامعه را فدای منافع خود نمودند. بدین صورت راه را برای فاجعه انسانی گشود.
رژیم ایران با دیدگاهی امنیتی و هژمون‌گرایانه درصدد است از فجایع طبیعی برای کسب مشروعیت نظام سو‌‌ء‌استفاده نماید. از یک طرف با ایجاد فضای رعب و وحشت و دستگیری‌های فله‌ای فعالان اجتماعی، جامعه‌ی مدنی را فلج نموده و زمینه‌ی همیاری‌های مدنی، که تنها راه‌حل گذار از بحران می‌باشد را از بین برده است. در مقابل جهت مشروعیت‌دهی به خویش تمام امکانات مردمی را در انحصار بسیج و سپاه قرار می‌دهد.
این موضوع را در جریان حوادث غیرمترقبه‌ی سال گذشته مشاهده کردیم. به نوعی که حتی از نیروهای «حشد‌الشعبی» استفاده نمود. اینک که بیماری کرونا در سطح جهان اپیدمی شده، نظام از آن بهره‌برداری سیاسی می‌نماید.
حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) از تمامی اعضای جامعه پزشکی، بویژه پرستاران محترمی که ایثارگرانه و دراوج فداکاری در عرصه‌های مقابله با این بیماری شبانه‌روز در تلاشند کمال تشکر را داشته و از زحمات‌شان تقدیر می‌نماید. همچنین پرستاران و کادر پزشکی‌ای را که در این پیکار طاقت‌فرسا جان خود را خاضعانه فدای موجودیت جامعه نموده‌اند به عنوان شهدای عرصه بهداشت و سلامت گرامی می‌داریم. یاد خاطره این عزیزان همیشه در ذهن و خاطره‌جمعی خلق جاودانه خواهد ماند. لازم است خلقمان در این مرحله بحرانی ضمن مراقبت از خود بدون انتظار از حاکمیت جهت تسکین آلام همدیگر، خودجوشانه به یاری دیگر بشتابند. بخصوص کمک مالی به اقشار ضعیف جامعه که در این وضعیت از لحاظ اقتصادی با مشکل روبه‌رو هستند از وظایف انسانی و اجتماعی ماست. جهت گذار از این بحران پایبند بودن به توصیه‌های بهداشتی کارکنان حوزه‌ی بهداشت و سلامت امری ضروری است.
هرچند کرونا تنها یک بیماری است، اما عدم انسجام اجتماعی می‌تواند آن را به یک فاجعه انسانی تبدیل نماید. بخصوص در ایران که به دلیل سیاست‌های ناحکیمانه و غیرمسئولانه حاکمیت، شکاف‌های اجتماعی عمیق‌تر شده‌اند، به درازا کشیدن این بحران با خود پیامدهای ناگوار اجتماعی را به بار می‌آورد. ایجاد فرصت برای نقش‌آ‌فرینی نهادهای مدنی خودجوش، هنرمندان، روشنفکران و فعالان اجتماعی مبتکر و خلاق جهت از میان برداشتن خلا‌های موجود و جلوگیری از بروز معضلات اجتماعی و روانی پیامد این بیماری از اهم مواردی است که جملگی باید به آن توجه داشته باشند. جای دارد از کلیه کسانی که به صورت فعال و مسئولانه در این نهادهای مردمی مشارکت نموده‌اند و در راستای ارتقای توان خودمدیریتی جامعه به فعالیت می‌پردازند کمال تشکر را داریم.
رژیم ایران و کسانی که انگل‌وار بر پیکر اقتصاد کشور سنگینی می‌نمایند و با اختلاس‌های هزاران میلیاردی اقتصاد کشور را به رکود کشیده‌اند در این وضعیت بحرانی را صد‌چندان نموده‌اند. عدم مبارزه واقعی با این فساد افسارگسیخته و رشد فساد سیستماتیک خود کرونایی خطرناک است. در این وضعیت اسفبار مدیریتی و اجرایی نظام برای رفع کمبودها و لاپوشانی فساد در راستای گرفتن وام از بانک جهانی تلاش می نماید. این در حالیست که با پافشاری بر مواضع قبلی خود در عدم امضای پیمان FATF مانع از این همکاری بانک جهانی می‌شود. خودخواهانه هر نوع کمک انسان‌دوستانه‌ی بین‌المللی را رد کرده و به پزشکان بدون مرز هم اجازه فعالیت نمی‌دهد.
هفتادو‌دومین سالروز تولد رهبر اوجالان و شانزدهمین سالروز تاسیس حزب حیات آزاد کوردستان(پژاک) را به تمامی رفقا و خلق انقلابی شرق کوردستان و سایر آزادیخواهان ایران تبریک گفته و ضمن تجدید پیمان با آرمان‌های شهدا و خلقمان، منسجم‌تر و مصرانه‌تر از همیشه گام در راه مبارزه جهت برقراری آزادی و دموکراسی و ادای وظیفه‌ی پیشاهنگی خواهیم نهاد.
مجلس حزب حیات آزاد کوردستان – پژاک
٤\٤\٢٠٢٠